De Twilight Saga boeken en films maakten bijna tien jaar lang een grote indruk op de populaire cultuur. Naast het succes van de eigenlijke franchise, beïnvloedde de serie ook andere franchises voor jonge volwassenen die in dezelfde tijd populair waren. In het bijzonder veroorzaakte de serie een grote verstoring van De Hongerspelen verfilmingen door hun narratieve focus te verschuiven van de sociale en politieke kritiek op de romans naar een Schemering- stijl liefde driehoek.
De laatste Schemering film Breaking Dawn deel 2 werd uitgebracht in 2012, dat is hetzelfde jaar als de eerste Hongerspelen film in première. Wanneer De Hongerspelen in productie was en voor het eerst in de bioscoop verscheen, Schemering fandom was in volle gang met een zware nadruk op de kenmerkende liefdesdriehoek van de serie. Fans verklaarden zichzelf ofwel Team Edward of Team Jacob, afhankelijk van welke aanbidder ze het beste vonden voor hoofdpersonage, Bella. Deze trend evolueerde verder dan de Schemering fandom, sijpelt ook door in andere popcultuurfandoms, inclusief die van De Hongerspelen , die de liefdesdriehoek tussen hoofdpersoon, Katniss, en haar twee liefdesbelangen, Gale en Peeta, te veel benadrukte. Hoewel liefdesdriehoeken tot vermakelijke debatten kunnen leiden, had het niet de fundamentele pijler mogen zijn waarop een megafranchise over tirannie en de commercialisering van lijden had moeten worden gebouwd.
De Hongerspelen: Vuur vatten , de tweede verfilming in de serie, maakt zich er vooral schuldig aan overweldigd te worden door de focus op het debat tussen Team Gale en Team Peeta. Bijna het hele eerste uur van de film is hierop gericht. Terwijl Katniss en Peeta op hun Victory Tour zijn, leren ze over de brouwopstanden in hun land en zijn ze getuige van de losbandigheid en decadentie van The Capitol. Het voelt echter alsof dit stuk film veel meer geïnteresseerd is in de liefdesdriehoek dan in het aanpakken van de thema's van het bronmateriaal.
Peeta's relatie met Katniss krijgt meer filmtijd dan zijn afkeer van de decadentie van The Capitol. Hij lijkt veel meer overstuur te zijn dat het huwelijksaanzoek van Katniss een truc was om president Snow te sussen dan dat hij ontdekt dat mensen in The Capital zichzelf dwingen ziek te zijn om zich te overgeven, terwijl zijn gemeenschap in District 12 verhongert.
Door de 'team'-trend te volgen die is vastgesteld door de Schemering fandom en de gepassioneerde reactie die het creëerde, De Hongerspelen verfilmingen wijken af van het oorspronkelijke bronmateriaal. Het lijkt erop dat de filmmakers veel meer geïnteresseerd waren in het profiteren van hetzelfde enthousiasme dat leidde tot led Schemering 's succes dan het dramatiseren van de inhoudelijke boodschappen van de romans. Alleen omdat beide franchises dezelfde doelgroep aanspreken, voornamelijk tween- en tienermeisjes, betekent niet dat het publiek precies hetzelfde van de twee franchises zou eisen. De filmmakers hadden hun publiek meer krediet moeten geven.
Door de narratieve focus van De Hongerspelen films om de betekenis van de liefdesdriehoek Katniss/Peeta/Gale aan de orde te stellen, imiteerden de films enkele van de ergste neigingen van de schurken uit de boeken. Het tirannieke regime van Panem hangt af van het spektakel van de Hongerspelen als afleiding en bevestiging van zijn macht. De reden waarom het liefdesverhaal van Peeta en Katniss indruk maakte in Panem was omdat het een spektakel en een afleiding was. De commercialisering van de liefde van het paar was gewoon een uitbreiding van de commercialisering van hun identiteit als eerbetoon in de Hongerspelen. De romans gebruikten deze plot om ideeën te bespreken zoals verder kijken dan wat wordt gepresenteerd en leren feiten van fictie te onderscheiden door informatiebronnen nauwkeurig te onderzoeken.
Wanneer de films te ver in het liefdesdriehoekplot leunen, gaat een aanzienlijk niveau van sociale en politieke kritiek verloren. Het is jammer dat de filmmakers zo werden beïnvloed door The Twilight Saga fandom. De twee series hebben unieke bedoelingen en leveren verschillende soorten verhalen op, ondanks dat ze bedoeld zijn voor dezelfde demografie. Helaas hebben de filmmakers van de Hongerspelen series verzwakten uiteindelijk de films die ze uitbrachten - allemaal omdat ze probeerden het succes van de Twilight Saga .
