Ian Fleming's literaire superspion James Bond verscheen voor het eerst op het grote scherm in 1962 met 1962 Dr. Nee , waarin de toen relatief onbekende acteur Sean Connery speelde als de Britse geheime agent. Gemaakt met een productiebudget van $ 1,1 miljoen, verdiende de film $ 59,5 miljoen aan de wereldwijde kassa en maakte een internationale superster van Connery, die zijn onmiddellijk iconische rol opnieuw vertolkte in zes extra films. Terwijl alle zeven films enorm succesvol waren bij het publiek en het hele spionagegenre naar de filmische mainstream brachten - met een reeks imitators voort - raakte Connery uiteindelijk gedesillusioneerd door de rol die hem een begrip maakte, en verliet de filmreeks niet één keer, maar tweemaal .
Tegen de tijd dat de productie begon op Connery's vierde optreden als 007, 1965's Thunderball , en in navolging van de filmfranchise die box office-records vestigde, Connery eerst publiekelijk begon zijn bedenkingen te uiten over het voortzetten van de rol. Terwijl hij de pers voor de film deed, merkte Connery op dat zijn run als het personage wonderen had gedaan voor hem en zijn carrière, maar hij erkende ook zijn bezorgdheid over het typecasten voor toekomstige rollen buiten de franchise en zijn onwil om nog twee films in zijn contract te hebben. Het was echter pas toen de productie begon bij zijn vijfde optreden als Bond in 1967 Je leeft maar twee keer dat de zaken tussen Connery en de producenten van de filmreeks, Albert R. Broccoli en Harry Saltzman, echt tot een hoogtepunt kwamen.
Terwijl Connery nog een zesde film op zijn contract had staan, een bewerking van Flemings roman, Over de geheime dienst van Hare Majesteit , was zijn relatie met Broccoli en Saltzman - de producenten die hem minder dan zes jaar eerder zijn grote doorbraak hadden bezorgd - een beslist controversieel . De producers waren gefrustreerd dat Connery vocaal ongelukkiger werd met zijn rol terwijl Connery vergeleek de twee met gangsters in de nasleep van de productie.
Nadat hij afstand had genomen van zijn personage in opmerkingen aan de pers voor productie, tijdens hoofdfotografie voor: Je leeft maar twee keer in Japan leidde Connery's toegenomen profiel ertoe dat hij meedogenloos werd lastiggevallen en gestalkt, met als hoogtepunt een obsessieve fan die hem volgde naar een badkamer met een camera. Heb er genoeg van, Connery eiste loonsverhoging voor zijn toekomstige vijfde uitje, dat Broccoli weigerde, waardoor de acteur de rol schijnbaar voorgoed verliet.
Terwijl nieuwkomer George Lazenby in 1969 de rol van James Bond op zich zou nemen Over de geheime dienst van Hare Majesteit , stapte de Australische acteur uit de filmreeks voordat de film zelfs maar werd uitgebracht, en wees een contract voor meerdere films af. Terwijl er uitgebreid werd gezocht naar een nieuwe acteur, haalde de studio Connery nog een laatste keer terug door hem een duizelingwekkend salaris van $ 1,25 miljoen aan te bieden voor zijn zesde optreden als 007 (meer dan $ 8 miljoen na rekening te houden met inflatie), waarbij Connery naar verluidt zijn volledige salaris aan een liefdadigheidsinstelling oprichten in zijn woonplaats Edinburgh, Schotland.
Na zijn verschijning in 1971's Diamanten zijn voor altijd , Connery wees een salaris van $ 5 miljoen af om in 1973 te verschijnen Leef en laat sterven en, afgezien van het verschijnen in 1983's onofficiële Zeg nooit meer nooit gemaakt door een andere studio en producers, zou nooit meer als James Bond op het grote scherm verschijnen.
Terwijl Roger Moore Connery opvolgde als Bond in de officiële filmreeks en zou genieten van zijn eigen lange ambtstermijn in de rol, Connery koos rollen die bewust afstand namen van het personage dat hem tot een ster maakte, publiekelijk zijn minachting uiten voor zijn voortdurende associatie met de rol in de onmiddellijke nasleep van Diamanten zijn voor altijd .
Connery's minachting voor het personage nam in de loop van de tijd af en decennia later zou hij zich uiteindelijk verzoenen met Broccoli vóór de dood van de eerbiedwaardige producent. Toch, bijna 50 jaar sinds zijn laatste officiële optreden als Bond, blijft de rol de meest iconische en gevierde rol in de vruchtbare, Academy Award-winnende carrière van de acteur.
