In 1986 maakte de wereld kennis met de donkere fantasiefilm Labyrint , geregisseerd door Jim Henson. De film volgde de jonge heldin Sarah terwijl ze naar het centrum van een mysterieus doolhof reisde om haar kleine broertje te redden uit de klauwen van de Goblin King. Het muzikale avontuur omvatte de stemtalenten van David Bowie en omvatte een enorme samenwerking van poppenspelers en choreografen van The Jim Henson Company. Voorafgaand aan de release van de film was de productie ervan te zien in verschillende spraakmakende kranten en tijdschriften, waaronder: The New York Times . Veel van de focus lag op een poging om de film te verkopen als meer benaderbaar dan... Het donkere kristal, vanwege de opname van live acteurs als de hoofdpersonen.
Na meer dan een jaar rekwisieten bouwen en vijf maanden fotograferen, Labyrint was een commerciële ramp tijdens de eerste theatrale run. Naarmate de jaren vorderden, heeft de film echter een gestage en toegewijde cult-aanhang gekregen. Als het ging om de dvd-releases in 1999, 2007 en 2016, waren er extra functies toegevoegd, waaronder meer diepgaande blikken achter de schermen met nieuwe documentaires en commentaren door de cast en crew. Voor degenen die de magie willen herbeleven of er voor het eerst kennis mee willen maken, zal The Jim Henson Company samenwerken met Fathom Events om de film te vertonen op 29 april en 1-2 mei, met een podiumshow en vervolg, beide naar verluidt in de werken. Om je beter voor te bereiden op een reis door het doolhof, heeft het CBR een lijst samengesteld met 25 geheimen achter de schermen van Labyrint.
25ER WAS EENS...
Degenen achter de oprichting van Labyrint putte uit verschillende inspiratiebronnen voor de film. Conceptueel kunstenaar Brian Froud wekte de verbeelding van Jim Henson door het idee van goblins te introduceren. Van daaruit kreeg Froud een visioen van een kind gevangen genomen door deze vreemde en mythische wezens die in de Europese folklore worden gevonden. Tijdens de beginstadia van ontwikkeling evolueerde het verhaal van een koning wiens kind in een betovering was geplaatst tot een Victoriaans meisje dat in Engeland woonde.
Net als iets uit de Grimm-sprookjes van de gebroeders, de uiteindelijke bedoeling voor Labyrint werd een 'coming-of-age-verhaal' over een jong meisje dat een fantasiewereld betreedt en onderweg verschillende wezens en wezens tegenkomt. Inspiratie kwam ook van De tovenaar van Oz en Alice in Wonderland; beide boeken te zien in de slaapkamer van de hoofdpersoon Sarah's.
24HERSCHRIJVEN EN HERZIENINGEN
Te beginnen met het idee dat een baby wordt omringd door goblins, de visie voor vision Labyrint inclusief vijfentwintig versies van het script. Tussen 1983 en 1985 werden verschillende herschrijvingen gedaan, waaronder een gezamenlijke inspanning van uitvoerend producent George Lucas. Aanvankelijk was kinderauteur Dennis Lee verantwoordelijk voor het maken van het verhaal voor de film voordat het werd doorgegeven aan andere schrijvers op weg naar een voltooid stuk.
Er werden belangrijke wijzigingen aangebracht in bepaalde personages en scènes toen het script van eigenaar wisselde. De Goblin King ging van een sinistere schurk die Sarah probeerde te verleiden tot een trotse nep die bang was kwetsbaar te zijn. De ballroomscène was oorspronkelijk bedoeld om sterk geseksualiseerd te worden met een zware dialoog tussen Jareth en Sarah. Slechts een paar maanden voorafgaand aan het filmen maakte Henson de laatste aanpassingen aan het script, waarbij Elaine May werkte om sommige personages beter te humaniseren.
2. 3HET ONVERTELDE VERHAAL
Nadat Lee's pitch was gepasseerd, werd het project gegeven aan Monty Python-alum Terry Jones, die het werk van de auteur meer een 'poëtische novelle' dan een script vond. Jones liet het aan de kant schuiven en besloot de conceptuele tekeningen van Brian Froud te bekijken voor een inspiratiebron. Jones' visie voor de film omvatte een sterke nadruk op het milieu en een verlangen om de Goblin King tot het einde toe grotendeels uit de film te laten, waar hij een oplichter bleek te zijn, net als de Wizard uit Oz.
Toen zijn ideeën door Henson 'respectvol werden afgewezen', ging Jones terug naar de tekentafel nadat het script een jaar later bij hem terugkwam. Uiteindelijk kreeg Jones, ondanks zijn aarzeling, de enige eer voor het scenario, maar onthulde dat 'het niet echt het verhaal werd dat ik wilde vertellen.' Hoewel zijn visie nooit volledig werd gerealiseerd, was Jones in staat om zijn ideeën over te brengen, zoals de scène Helping Hands en The Bog of Eternal Stench.
st.bernardus abt 12
22EEN ONBETROUWBARE BRON
Hoewel gecrediteerd als een belangrijke inspiratiebron achter het verhaal voor story Labyrint , had Maurice Sendak geen waardering voor de overweldigende overeenkomsten die Hensons verhaal had met een van zijn kinderboeken. In 1981 schreef en illustreerde Sendak 'Outside Over There', dat het verhaal volgt van een jonge Ida die haar kleine zusje moet redden van kobolden. In Labyrint , moet de 15-jarige Sarah zich wagen in een mysterieus doolhof nadat ze haar broertje met spijt in de handen van The Goblin King heeft gewenst.
Er waren ook veronderstellingen gemaakt dat Henson erover dacht om naar sommige van zijn wezens te verwijzen als 'wilde dingen', wat lijkt op 'Where The Wild Things Are' van Sendak. Verontwaardigd adviseerden de advocaten van de auteur Henson met klem om de productie stop te zetten, tot groot ongenoegen van de filmmaker, die volledig geschrokken was van de beschuldigingen. Ondanks de erkenning in de aftiteling en het intrekken van zijn bezwaren, zou Sendak verbitterd blijven over het incident.
eenentwintigEEN ONVERWACHTE GAST
Terwijl hij probeerde een goed afgerond script te produceren, kreeg Henson input van verschillende schrijvers, waaronder George Lucas, vooral bekend als de maker van de Star Wars en Indiana Jones franchises. Terwijl hij ideeën aan elkaar presenteerde, maakte Lucas duidelijk dat dit uiteindelijk de film van Jim was en dat de uiteindelijke beslissing door hem zou moeten worden genomen.
Filmen voor Labyrint officieel begonnen op 15 april 1985, vindt plaats in negen soundstages. Op de eerste dag verraste Lucas de cast en crew door Darth Vader op de set uit te nodigen en Henson een gelukskaart te overhandigen. Als uitvoerend producent hielp Lucas Henson ook bij het zwaar monteren van de definitieve versie van de film. Henson herinnert zich dat de ervaring gebaseerd was op een compromis; meer gericht op dialoog terwijl Lucas zich op actie concentreerde.
twintigWAARD OM DE KROON TE DRAGEN
Veel iconische artiesten kwamen in aanmerking voor de rol van The Goblin King Jareth. In het begin werd Michael Jackson, beschouwd als de King of Pop, sterk overwogen voor de functie. Andere potentiële zangers waren Prince en Mick Jagger. Henson was een fan van Politie -frontman Sting voordat hij door zijn kinderen werd overtuigd dat David Bowie 'een blijvende aantrekkingskracht zou hebben'.
Met de bedoeling dat Jareth een grote aanwezigheid in de film zou hebben, had Henson gedurende twee jaar regelmatig ontmoetingen met Bowie om de film door te nemen en updates te geven over de ontwikkeling ervan. De zanger verliet de film bijna snel na het lezen van een versie van het script waarvan hij dacht dat het aan humor ontbrak. Uiteindelijk, verslaafd aan het 'vreselijk amusante' script en de vrije teugels over het muzikale aspect van de film, stemde Bowie ermee in om deel uit te maken van de film.
19EEN SINISTERE VERLEIDING
In de vroege versies van het script was The Goblin King bedoeld om veel sinister te zijn. Het personage presenteert zichzelf in de gedaante van de auteur van een toneelstuk waarin Sarah op school de hoofdrol zal spelen. Na Toby (bekend als Freddie) te hebben ontvoerd, presenteert Jareth Sarah pas met bedreigingen nadat ze enorme vooruitgang heeft geboekt door het labyrint met Hoggle.
Hij houdt zijn plan voor Sarah geheim en achtervolgt haar gedurende de hele film, bespioneert haar en probeert haar te kussen tijdens 'The Ballroom Scene'. Het einde houdt in dat Sarah in een enorm bed landt met Jareth, waarin ze zegt dat hij haar liever als zijn koningin heeft dan Toby 'een kleine koboldprins' te maken. Sarah verwerpt zijn avances, verslaat Jareth en kijkt toe terwijl hij onthult dat hij niets meer is dan een machteloze goblin.
18EEN BRIEF VAN AANBEVELING
Na het overlijden van David Bowie in 2016 begonnen fans van de multi-getalenteerde ster een afbeelding op sociale media te delen van een brief die de muzikant van Jim Henson had ontvangen tijdens de productie van Labyrinth. Henson werd sterk aangeraden om Bowie de Goblin King te laten spelen en stuurde hem een versie van het script, dat dringend 'behoorlijk opgepoetst' moest worden, samen met een handgeschreven briefje waarin om feedback en overweging werd gevraagd bij het spelen van de rol.
In een interview met Movieline over de film zag Bowie zijn karakter als een ijdel, verwend persoon die, diep van binnen, een romantische figuur is die diep verliefd is op Sarah. Naast het spelen van een van de weinige menselijke personages in de film, componeerde hij ook twee liedjes uit de film: 'Chilly Down' en 'Magic Dance'. Voor de soundtrack schreef Bowie 'As The World Falls Down' en 'Underground'.
17MAAK MAGIE
Om de 'Magic Dance'-scène uit te voeren, waren er 48 poppen nodig die werden bestuurd door 52 poppenspelers en acht mensen in koboldkostuums. Het nummer, dat in de aftiteling 'Dance Magic' wordt genoemd, werd geschreven door David Bowie en werd in 1987 als single uitgebracht. Het blijft misschien wel de meest blijvende muzikale erfenis van de film, zelfs tot op de dag van vandaag.
De teksten verwijzen naar de film uit 1947 De vrijgezel en de Bobby-Soxer. De personages van Cary Grant en Shirley Temple communiceren door middel van liedjes en praten over een man met de kracht van hoodoo. In Bowie's versie vervangt hij 'man' door 'babe' en 'hoodoo' door 'voodoo'. De zangeres voerde ook Toby's gorgelen uit omdat de baby ze niet op commando kon geven. Acteurs kunnen soms zo moeilijk zijn op de set, nietwaar?
16BOWIE DE BABY-WHISPERER
Het werken met een baby was een uitdaging voor Bowie, die vaak Toby's gedrag moest omzeilen. Toby, gespeeld door de zoon van Brian Froud, moest tijdens verschillende scènes worden overgehaald om op een bepaalde manier op te treden. Tijdens een scène waarin hij op Jareth's schoot zit, schijnbaar gehypnotiseerd door de woorden van de Goblin King, gebruikte Bowie een handschoenpop om het kind af te leiden. Buiten de camera zou de zanger de pop, genaamd Sooty, heen en weer bewegen om Toby af te leiden en hem stil te houden tijdens het filmen.
Alvorens de 'Magic Dance'-scène te filmen, moest de crew wachten tot Toby van streek raakte nadat hij geen dutje had gedaan, zodat hij zou huilen als hij omringd werd door de goblins. In werkelijkheid was Toby volledig onaangedaan door de vele poppen en animatronics. Als volwassene herinnert Toby Froud zich niet veel van zijn tijd op de set, maar hij geeft toe dat hij zichzelf misschien per ongeluk nat heeft gemaakt toen hij Bowie voor het eerst ontmoette.
vijftienSAMEN LEREN WERKEN
Naast het omgaan met een peuter, ondervond Bowie ook problemen bij de interactie met Hoggle en zijn goblin-costars. Omdat de woorden niet uit hun mond kwamen, maar achter hem of aan de zijkant van de set werden uitgesproken, was Bowie in het begin een beetje gedesoriënteerd. Geleidelijk aan voelde hij zich meer op zijn gemak en begon hij het leuk te vinden om met de wezens te werken, hoewel hij toegeeft dat 'de kobolden tijdens de lunch een vreselijk gezelschap waren'.
De poppenspelers hadden het ook moeilijk met hun optredens. Voor Hoggle moest actrice Shari Weiser samenwerken met vier poppenspelers onder leiding van Brian Henson, die de stem voor het personage leverde. De groep was verantwoordelijk voor het besturen van 18 motoren in de face-rig en moest meerdere repetities hebben om beter te kunnen anticiperen op elkaars bewegingen tijdens de film.
14ACCIDENTEEL ONDERSCHEIDEN VAN WEGEN
Tijdens de tour van de film verloor The Henson Company een van zijn poppen. Een van de medewerkers van het Unclaimed Baggage Centre in Scottsboro, Alabama, kreeg de schrik van zijn leven toen hij een grote kist uitpakte en oog in oog kwam te staan met Hoggle. In de film is Hoggle het eerste wezen dat Sarah tegenkomt terwijl ze zich een weg baant door het labyrint.
Hij is in dienst van Jareth, die hem constant vernedert, en is aanvankelijk op zijn hoede voor Sarah's pogingen om vriendschap met hem te sluiten. Wanneer Hoggle de taak krijgt om Sarah een betoverde perzik te geven, weet hij niet wat hij moet doen, maar doet uiteindelijk wat zijn meester van hem vraagt. Met schuldgevoelens trekt hij zich terug in Junk City om zichzelf later te verlossen door Sarah en Ludo te redden van de robot Humungous.
13HANDEN SCHUDDEN MET ROYALTY
Terwijl een personage verdwaalde tijdens het transport, had een ander het genoegen leden van de koninklijke familie te ontmoeten. Tijdens de koninklijke première van Labyrinth op 1 december 1986 hadden prinses Diana en prins Charles de kans om Ludo en leden van de cast en crew te ontmoeten. Aan haar gezicht te zien, was prinses Diana er niet zo happig op om te dicht bij de vriendelijke reus te komen, maar merkte wel op 'is hij niet geweldig' toen ze werd voorgesteld.
In de film wordt Ludo gekweld door een groep kobolden, vastgebonden en ondersteboven opgehangen. Hij wordt gered en bevriend met Sarah en sluit zich bij haar aan op haar missie om haar broer te redden. Bij het Moeras van Eeuwige Stank confronteert Ludo Sir Didymus en met zijn brute kracht verslaat hij de ridder gemakkelijk en verdient hij zijn respect. Met een gewicht van meer dan 75 pond viel de operationele Ludo in handen van poppenspelers Ron Mueck en Rob Mills.
12EEN COLLECTIE VAN KARAKTERS
Fans van paaseieren wisten misschien al dat Sarah's slaapkamer verwijzingen verbergt naar de verschillende personages en wezens die ze ontmoet tijdens haar verblijf in het labyrint. Op haar dressoir is een knuffeldier van Sir Didymus te vinden samen met een Firey-pop naast haar bed. Op de planken naast haar deur is Ludo te zien en terwijl de camera over haar bureau draait, wordt een kopie van Sendak's 'Where the Wild Things Are' getoond.
Aan de rechterkant van haar bureau staat een beeldje van Jareth samen met een plakboek met foto's van Sarah's moeder met een man die een griezelige gelijkenis vertoont met David Bowie. De jurk die ze draagt tijdens 'The Ballroom Scene' wordt gedragen door een kleine pop in haar muziekdoos, terwijl aan de muur een tekening van M.C Escher genaamd 'Relativity' hangt die de Upside-Down Room inspireerde waar Sarah haar laatste confrontatie met Jareth heeft.
elfALS JE MIJ KAN ZIEN
Naast het verschijnen in een krantenknipsel in Sarah's plakboek, verschijnt het gezicht van David Bowie verschillende keren in de film. In zeven van de filmscènes is zijn gezicht verborgen tussen het landschap. De eerste keer dat we het zien is in de rechterbovenhoek wanneer Sarah voor het eerst een voet in het labyrint zet nadat ze met de blauwe worm heeft gesproken.
Terwijl Sarah dieper het labyrint ingaat, blijft Bowie's gezicht in bepaalde delen van het doolhof verschijnen. De meest opvallende verschijning is tijdens het begin van de scène waarin Jareth Hoggle de perzik geeft; zijn gezicht verschijnt als de rotsformatie. De gezichten lijken alleen op de dvd van 1999 te verschijnen als de film in breedbeeldmodus wordt bekeken.
10EERSTE VAN ZIJN SOORT
De openingscredits voor Labyrinth bevatten een uil die over het scherm vliegt. Het dier, gemaakt door animators Larry Yaeger en Bill Kroyer, wordt beschouwd als het meest realistische speciale effect in de vroege filmgeschiedenis. Het schaalmodel voor het hoofd van de uil moest worden gered van de vuilnisbelt toen het animatiebedrijf, alle , ging in 1987 failliet.
In de film leert het publiek dat een van Jareths vele talenten het vermogen is om in een kerkuil te veranderen. In deze vorm kan hij Sarah aan het begin van de film bespioneren terwijl ze repeteert voor een toneelstuk. Hij verandert weer in deze vorm na de veiligheid en brengt Sarah en Toby terug naar haar kamer nadat hij is verslagen. Zijn laatste optreden is aan het einde van de film wanneer hij de nachtelijke hemel in vliegt nadat hij Sarah haar triomf heeft zien vieren met personages die ze heeft ontmoet tijdens haar verblijf in het labyrint.
9EEN HAND UITLENEN
Een ander stukje filmmagie is dat Bowie hulp kreeg bij het uitvoeren van zijn kristallen bolstunts. In plaats van speciale effecten te gebruiken, vertrouwde Jim Henson op de jongleertalenten van Michael Moschen. De ervaren jongleur zou achter Bowie gaan staan en de armen van de zanger vervangen door die van hemzelf. In plaats van een typisch optreden met een videoscherm als gids, voerde Moschen de stunts volledig blind uit. Binnen in het labyrint: kristallen geeft een glimp van wat Henson noemde 'zo dicht bij echte magie als alles wat ik echt weet', waarbij Bowie opmerkte dat hij de poppenkast 'heel grappig' vond.
De enige manipulatie die de kristallen bollen ontvingen, was tijdens de 'Escher Room Scene', waarbij iemand de trap op lijkt te stuiteren en in Toby's hand valt. De truc werd bereikt door Toby de bal naar beneden te laten vallen en later het schot in het montageproces om te keren.
8ALLE HENS AAN DEK
Een van de moeilijkste scènes om te filmen was de 'Shaft of Hands'-scène, die samen bestond uit 150 geverfde latexhandschoenen. Elke hand is gemodelleerd naar de hand van poppenontwerper Jane Gootnick. Om de scène te filmen, werd actrice Jennifer Connelly, die Sarah speelt, 40 voet in de lucht opgehangen en kreeg ze te horen dat ze de achterkant van de schacht niet mocht aanraken, anders riskeerde ze dat haar vingers door de scharnieren zouden worden gesneden.
Een paar honderd bemanningsleden kregen de taak om het tuig te bedienen, zodat de handen konden bewegen. Door samen te werken, zouden 5-7 handen worden gebruikt om gezichten te maken en verschillende expressieve gebaren uit te voeren terwijl ze met Sarah communiceerden. Al met al was dit 'hands on'-proces een samenwerking tussen de schuim- en latexafdeling, verschillende poppenspelers, Terry Jones en Jim Henson.
7EEN STER IS GEBOREN
Voordat Jennifer Connelly Henson imponeerde met haar auditie, probeerden veel getalenteerde actrices de rol van Sarah uit. Toen in 1984 voor het eerst audities werden gehouden in het Verenigd Koninkrijk, was een jonge Helena Bonham Carter de eerste die de rol probeerde. De noodzaak dat het personage Amerikaans was, leidde tot audities door Sarah Jessica Parker, Jane Krakowski en Mia Sara, die later allemaal zouden schitteren in Henson-gerelateerde projecten.
Connelly won Henson met haar gevoel voor volwassenheid en overweldigende professionaliteit op de set. Met de bedoeling dat het verhaal van de film zich zou concentreren op het pad van een jong meisje om op te groeien, geloofde Henson dat Connelly 'gelijk had op dat moment tussen kind en vrouw'. In aanwezigheid van zo'n getalenteerde cast en crew, voelde Connelly zich op haar gemak bij het werken met Henson en Bowie, ondanks gevoelens van intimidatie bij de eerste ontmoeting.
6EEN KANS ONTMOET
Tijdens de productie van de film schoot de film toevallig naast Legende , waardoor de cast en crew van elk elkaar vaak tegen het lijf lopen. Tijdens deze ontmoetingen ontwikkelde Brian Henson, de zoon van Jim, een oogje op actrice Mia Sara, die Lili speelde in de romantische avonturenfilm uit 1985. In 1996 trouwde Sara met Jason Connery, de zoon van Sean Connery; de twee scheidden in 2002. Jaren later herenigde ze zich met Brian en de twee trouwden in 2010.
In Legende Sara's karakter is een onvolwassen prinses die inspeelt op de genegenheid van haar minnaar Jack, gespeeld door Tom Cruise. Nadat ze een van de heilige regels van het bos heeft overtreden, wordt prinses Lili gevangengenomen door Darkness, een kwaadaardige figuur die haar liefde probeert te verdienen met prachtige geschenken en beloften van macht. Dwaas verleid door deze offers, stemt ze ermee in met hem te trouwen, waardoor ze haar eigen afdaling in de duisternis bewerkstelligt.
5ZULLEN WE DANSEN
Misschien wel een van de meest memorabele en betoverende scènes in Labyrint is 'The Ballroom Scene' waar Sarah danst met Jareth. Cheryl McFadden was verantwoordelijk voor het bereiken van een droomachtige kwaliteit met de choreografie, waardoor Sarah's romantische fantasie tot leven kwam. Connelly geeft in een achter-de-schermen-documentaire voor de film toe dat ze zich niet op haar plaats voelde tussen de professionele dansers, maar de choreografie vrij snel overnam.
Kostuums zijn geïnspireerd op 18e-eeuwse Venetiaanse maskerades, met de nadruk op vervormde maskers en over-the-top jurken. De algemene visie voor de bal was om je een groep aristocraten voor te stellen die probeerden bepaalde mythische wezens te belichamen tijdens dit fantasie-evenement. Het was ook de bedoeling om de naïeve Sarah te laten verleiden tot het betreden van een zeer volwassen wereld, waarbij de nadruk zwaar lag op Jareth's poging om haar te verleiden. Omdat het een van de weinige momenten was waarbij menselijke personages betrokken waren, was de scène een van de gemakkelijkste om te filmen.
welk hoofdstuk heeft de aanval op titan anime beëindigd?
4MOOI GAAN
Na te hebben gewerkt als actrice en een van de choreografen voor Labyrint , ging Cheryl McFadden verder met de elite bemanning aan boord van de Starship Enterprise op Star Trek: de volgende generatie . Onder de naam Gates McFadden speelde ze in 1987 als Dr. Beverly Crusher; haar karakter probeert het moederschap als weduwe en een romantisch leven met Kapitein Picard in evenwicht te brengen.
Ze werd ontslagen na het eerste seizoen van de show vanwege spanningen tussen haar en showrunner Maurice Hurley, maar werd overtuigd om terug te keren in seizoen 3 door haar co-ster Patrick Stewart en talloze brieven van fans. De meest prominente uitvoeringen van haar personage zijn te zien in de afleveringen 'Remember Me', 'Decent', waarin ze de Enterprise overneemt, en 'Attached', waar ze de ware gevoelens van Picard voor haar leert kennen. McFadden regisseerde ook de aflevering 'Genesis' en choreografeerde de routine in 'Data's Day'.
3EEN ONMISBARE CHARME
In de eerste versie van het script voor Labyrint Het was nooit de bedoeling dat de Goblin King zo'n indrukwekkende aanwezigheid had. Nu beschouwd als een van de meest iconische personages in een fantasiefilm, werd Jareth ontworpen om de perfecte weergave te zijn van de verleidingen van de volwassen wereld. Jareth speelt met Sarah's onzekere emoties en sensuele driften en blijft haar de hele film achtervolgen in een poging haar het hof te maken.
Omdat hij wilde dat het personage tijdens de film zou zingen, doorliep Henson een lange lijst met potentiële artiesten voordat hij zich op David Bowie vestigde. De reputatie van de zanger voor het belichamen van meer dan levensgrote persona's maakte het gemakkelijk om de extreme aard van het personage te portretteren. Bedoeld als Sarah's visie van de ultieme, glamoureuze beroemdheid, is een van de accessoires die Jareth krijgt een 'Swagger Stick' - het kristal dat moet lijken op de microfoon van een zanger.
tweeDE ULTIEME FANTASIE
Sinds Labyrint is bedoeld als Sarah's reis van zelfontdekking, maakte Henson zeer bewuste keuzes als het ging om het karakter van Jareth. Werkend met het idee dat de hoofdpersoon door de stadia van de adolescentie gaat en zich bewust wordt van haar sensualiteit, is Jareth bedoeld als haar geïdealiseerde versie van een overdreven, verleidelijke figuur.
Puttend uit bronnen zoals Heathcliff from Wuthering Heights , Johnny Strabler in De wilde, en Bowie's eigen rocksterreputatie, is The Goblin King bedoeld om de wildste fantasieën van een typisch jong meisje te omvatten als het gaat om romantiek. Zelfs de strakke balletdanserbroek was een opzettelijk onderdeel van de algehele dramatische en enigszins erotische aanwezigheid van het personage in de film.
1EEN BLIJVENDE ERFENIS
Met een budget van 25 miljoen dollar, Labyrint eindigde als een teleurstelling aan de kassa, met een brutowinst van slechts $ 12,9 miljoen tijdens zijn theatrale run in de Verenigde Staten. Verwoest door de mislukking, viel Jim Henson in een depressie die zijn carrière zou achtervolgen. Labyrint werd de laatste speelfilm van de regisseur voor zijn dood in 1990.
Ondanks de aanvankelijke gemengde recensies, is de film in de loop der jaren blijven groeien in cultstatus en overtreft hij Het donkere kristal 's populariteit. Toewijding aan de film heeft plaatsgevonden in de vorm van een komisch vervolg met vier delen, gepubliceerd tussen 2006 en 2010, een LA-maskerade gewijd aan The Goblin King, en meer dan achtduizend fanficties. Brian Henson heeft bevestigd dat er een vervolg is, evenals een off-Broadway-podiumproductie.
