WAARSCHUWING: het volgende bevat spoilers voor hoofdstuk 139 van Aanval op Titan, 'Naar de boom op die heuvel,' door Hajime Isayama, Dezy Sienty en Alex Ko Ransom, nu in het Engels verkrijgbaar bij Kodansha.
Na 11 jaar en zeven maanden heeft Hajime Isayama's Aanval op Titan manga is tot een einde gekomen. Hoofdstuk 139, 'Laatste Hoofdstuk: Naar de Boom op Die Heuvel', is een bevredigend en emotioneel and conclusie van een verhaal dat lezers over de hele wereld heeft geboeid. Hoe somber de serie ook is geweest, er is licht aan het einde van de tunnel voor meer van de kerncast dan fans zouden verwachten, hoewel niet iedereen er levend uit komt. Dit is hoe de epische saga eindigt en wat het lot uiteindelijk in petto heeft voor Eren Jeager.
Het ultieme lot van Eren
In het voorlaatste hoofdstuk streden Mikasa, Armin, Levi en de overgebleven Warriors tegen Eren en de stralende duizendpoot die de oorsprong was van alle Titans, voorheen genesteld in de ruggengraat van de Founding Titan. Nadat hij dankzij hulp van Levi in Eren's Titan-mond is gekomen, Mikasa onthoofde Erens menselijk lichaam en kuste hem vaarwel voor de eerste en laatste keer. Het laatste hoofdstuk bevestigt dat dit hem heeft gedood - deze keer voorgoed. Terwijl het stof is neergedaald, brengt Mikasa zijn hoofd naar Armin, die in tranen rouwt om zijn verlies met haar . Ze verlaat het slagveld ermee, wetende dat Eren geen fatsoenlijke begrafenis zal krijgen na de verwoesting die hij veroorzaakte via The Rumbling.
Net als de naamgenoot van het hoofdstuk, onthullen de laatste pagina's - drie jaar later - dat het graf van Eren zich onder de boom op Paradis Island bevindt waar hij als kind vaak een dutje onder had gedaan. Mikasa vertelt hem dat hun vrienden, Armin, Jean, Connie, Annie en Pieck, hem binnenkort zullen komen bezoeken, vermoedelijk samen met Levi, Gabi, Falco en Onyankopon. Weemoedig vraagt ze of hij gelukkig is voordat ze bekent dat ze hem weer wil ontmoeten.
Terwijl de woorden haar mond verlaten, glijdt de sjaal die Eren haar gaf toen ze elkaar voor het eerst ontmoetten om haar nek. Tot haar verbazing verschijnt er een vogel voor haar en bindt die weer om haar heen. Ze glimlacht ernaar terwijl het zijn vlucht voortzet en zegt: 'Bedankt dat je deze sjaal om me heen hebt gewikkeld, Eren.' Eerder vloog een gelijkaardige vogel langs Armin en de anderen op het schip op weg naar Paradis. De Scout-eenheid gebruikte vleugels als insignes en vogels zijn in de hele serie vaak gebruikt als voor de hand liggende symbolen van waar Eren zo wanhopig naar verlangde: vrijheid.
Het einde van alle titanen
Het eindspel van Eren was al die tijd om de wereld van Titans te verlossen. De eerste paar pagina's van het laatste hoofdstuk onthullen het volledige gesprek over dit onderwerp dat eerder tussen hem en Armin via het pad was gevoerd - toen de commandant nog op het schip was dat op weg was naar Eren's Wall Titan-leger. 'Je deed het omwille van de toekomst die je zag met de kracht van de Attack Titan', bevestigt Armin, duidelijk verwijzend naar Erens beslissing om 80 procent van de mensheid te doden met de Rumbling. Als Armin vraagt of hij echt tot het uiterste moest gaan, laat Eren hem een visioen zien van een vulkanisch, oerland. Volgens hem blijft 'de kracht van de Titanen bestaan omdat' Ymir gehoorzaamt koning Fritz al 2000 jaar .' Ondanks het geweld dat de vorstin tegen haar dorp, ouders en zelfs haar eigen lichaam pleegde, hield ze, schokkend genoeg, echt van Karl Fritz. Het was deze band die haar twee millennia lang aan hem en zijn familie gebonden hield.
Eren zegt dat hij haar niet helemaal begrijpt, maar hij wist wel dat ze ernaar verlangde vrij te zijn, al die tijd wachtend op iemand die 'haar verlost van de pijn van de liefde'. Tot nu toe dachten we dat die persoon Eren was toen hij de volledige kracht van de Founding Titan van haar kreeg. In plaats daarvan onthult Eren aan Armin dat die persoon in feite Mikasa was. Daarom glimlachte Ymir aan het einde van hoofdstuk 138 toen Mikasa ervoor koos Eren te vermoorden. Op de een of andere manier heeft die keuze haar bevrijd, maar alleen Ymir zelf weet waarom. Zodra Eren en Armin's gesprek op het Pad is afgelopen, wist hij Armin's herinnering eraan, die Armin terugkrijgt in hoofdstuk 139 nadat Eren sterft.
De dood van Eren en de bevrijding van Ymir door Mikasa hebben er ook toe geleid dat elk Titan-lichaam in stof verandert en dat de getransformeerde lichamen weer in menselijke vorm worden hersteld. De vrienden van Eren kennen zijn offer en zijn dankbaar dat ze eindelijk zijn verlost van de Titanenvloek, maar niet-Eldianen blijven achterdochtig tegenover hen.
De nasleep van de strijd tussen hemel en aarde
Het hoofdstuk eindigt met de eerder genoemde tijdsprong van drie jaar, op welk punt de dag dat het gerommel werd gestopt, de 'Slag tussen hemel en aarde' wordt genoemd. Hoewel de Titans voorgoed verdwenen zijn, blijven de eilandbewoners bang voor wat de rest van de wereld zou kunnen doen als vergelding. De nieuwe natie Eldia vestigt zijn leger onder de vlag van de jeageristen. In een brief aan Armin schrijft koningin Historia, nu moeder van een driejarig meisje: 'Als we winnen, leven we. Als we verliezen, gaan we dood. Als je niet vecht, kunnen we niet winnen. Strijd. Strijd. Dit gevecht zal niet eindigen totdat Eldia of de wereld verdwijnt. Dat is wat Eren zei, en misschien heeft hij gelijk. Toch koos hij ervoor om deze wereld in onze handen te laten. Deze plek waar we nu in leven. Een wereld zonder Titans.'
Armin, Reiner, Annie, Jean, Connie en Pieck moeten hopen dat ze bij hun terugkeer op het eiland - nadat ze de muren hebben vernietigd en Eren hebben gedood, het symbool van verzet van de eilandbewoners - een vredesverdrag kunnen sluiten als de geallieerde naties. ' Ambassadeurs voor vredesbesprekingen. We komen er nooit achter of ze succesvol zijn of niet, maar Connie's vertrouwen in Historia en Armin's verzekering dat het genoeg is om hun kant van het verhaal te vertellen, maakt het einde hoopvol.
