Terwijl The Last of Us Part II lang voor de release op vrijdag aanzienlijke controverse veroorzaakte, kunnen fans van de serie het zeker eens zijn over één ding: Joel is een fantastische vaderfiguur. Hoewel het hem wat tijd kostte om aan Ellie op te warmen, ontwikkelde hij zich uiteindelijk tot iemand die met gemak een van de beste vaders van gaming genoemd kan worden.
De eerste game begint met een tragedie voor Joel, wanneer zijn biologische dochter, Sarah, wordt neergeschoten door een soldaat in de verwarring rond de eerste uitbraak van het Cordyceps-virus. Hoewel zijn zichtbare interacties met Sarah vluchtig zijn, is het duidelijk hoeveel hij om haar geeft -- naast haar als alleenstaande vader op te voeden, draagt hij haar zachtjes naar bed, beschermt haar tegen de Geïnfecteerden en probeert zelfs tevergeefs zette zichzelf tussen Sarah en de kogels van de soldaat.
In de komende 20 jaar versterkt Joel zijn geest om zichzelf en zijn broer Tommy de beste kans te geven om het bloedbad te overleven dat is veroorzaakt door de ondergang van de samenleving, en wordt hij een koude en meedogenloze smokkelaar. Als gevolg hiervan, wanneer hij Ellie voor het eerst ontmoet, is hij terughoudend om zijn hoede te laten zijn en mogelijk zichzelf pijn te doen als er iets met haar zou gebeuren.
Naarmate het paar reist, wordt hun relatie echter sterker. In Pittsburgh leert Joel Ellie een geweer te gebruiken en toont eindelijk enig vertrouwen in haar capaciteiten. Aan de Universiteit van Oost-Colorado vertelt hij verhalen over zijn verleden. In de winter, na een sneeuwstorm in te trekken om haar te redden terwijl hij lijdt aan een traumatisch letsel, troost hij Ellie nadat ze David heeft vermoord. Op een aangrijpend moment noemt Ellie voor het eerst 'baby girl', zijn bijnaam voor Sarah. Aan de rand van Salt Lake City belooft hij haar gitaar te leren spelen, een belofte die hij tegen de tijd van het vervolg is ingelost.
Wanneer het duo eindelijk de Fireflies bereikt, redt Joel niet alleen Ellie van verdrinking in stroomversnellingen, maar staat hij ook voor een monumentale beslissing: Ellie opofferen voor een remedie of haar leven redden en de mensheid verdoemen. Hoewel de volledige moraliteit van zijn keuze eindeloos kan worden besproken, is het duidelijk dat Joel's prioriteit is om haar te beschermen, iets wat elke goede vader zou kunnen begrijpen. Om het verhaal af te sluiten, nadat hij Ellie volledig in zijn leven heeft geaccepteerd, neemt hij haar mee terug naar Jackson in de hoop dat ze een veilig en bevredigend leven kan hebben.
Bovenstaande zijn allemaal voorbeelden van een positieve vader-dochterrelatie, maar misschien wel de belangrijkste rol die hij voor Ellie speelt is die van haar anker. Wanneer de twee ruzie maken in Jackson, legt Ellie uit dat iedereen voor wie ze in het leven heeft gezorgd 'is gestorven of [haar] verlaten'. Joel is de eerste persoon die, ondanks alle tegenslagen, overleeft en door dik of dun aan haar zijde blijft. Hoewel iemand als Marlene, die Ellie al van kinds af aan kent, bereid is Ellie in de handen van Joel te laten om een remedie te vinden, is dit niet eens een vraag voor de hoofdpersoon van het spel. Voor Joel is Ellie belangrijker dan wat dan ook.
Gedurende De laatste van ons ' ontwikkeling, regisseur en schrijver Neil Druckmann verwelkomde zijn eerste kind en zei: dit 'versterkt' zijn ideeën over wat men zal doen voor hun dierbaren, vooral als ouder. Dit heeft ongetwijfeld invloed gehad op de manier waarop het vaderschap in de game wordt weergegeven, en de authenticiteit van de relatie tussen Joel en Ellie is de sleutel tot het verhalende succes van de titel. De blijvende erfenis van de game is het bewijs van de triomf van Naughty Dog. Terwijl de originele game zijn zevende Vaderdag viert (en het vervolg de release viert), verdient Joel enige erkenning voor de onwankelbare loyaliteit en onvoorwaardelijke liefde die hij toont voor zijn biologische en geadopteerde dochters. In een wereld die wordt verdeeld door ziekte, geweld en woede, is de liefde en zorg die Joel en Ellie voor elkaar hebben de lijm die alles bij elkaar houdt.
