Als je onlangs klaar bent met het bingen van beide series op Netflix, kun je gemakkelijk zien hoeveel van de thema's van De legende van Korra zijn een reactie op zijn voorganger Avatar: The Last Airbender . De vervolgserie worstelde met de realiteit waar het origineel de mythologie opzette, de moeilijkheden aanpakte om een traditie na te leven, zelfs terwijl het belang ervan werd benadrukt en de continuïteit en toestand van de Avatar wereld tot in de kern. Veel van Korra's ambitieuze verhalen vertellen werkt goed, maar het zou nog beter hebben gewerkt als er op zijn minst een tweede serie tussen de shows was geweest.
Het is zeker niets nieuws dat een nieuwe aflevering in een franchise een verhaal bevat over het doorbreken van traditie of het overstijgen van de grenzen van zijn voorganger. Voor Een keer er waren zeker een paar grote schoenen om te vullen, met Aang's reis door de originele serie, niet alleen een meer dan levensgrote legende in het universum bouwend om waar te maken, maar ook een uitstekende reputatie voor succes opbouwen die moeilijk te volgen zou zijn. Onder die omstandigheden was het bijna onvermijdelijk dat de show de fans niet volledig kon bevredigen en dat Korra's nalatenschap in vergelijking daarmee verbleekte.
nektar zombie moordenaar
Het strekt tot eer dat de show niet bang was om de taak volledig aan te pakken. Elk seizoen groeit en leert Korra terwijl ze de strijd aangaat op een manier die totaal anders is dan die van Aang, en ze vestigt zichzelf als Avatar door beslissingen te nemen die de status-quo radicaal verstoren. Of het nu gaat om het openen van de Spirit World of het opnieuw starten van de Avatar-lijn, de Avatar makers maakten duidelijk dat hoe magisch de originele serie ook was, er heel veel ruimte was om te groeien. Het enige probleem is dat deze boodschap veel effectiever zou zijn geweest als een andere serie de ruimte tussen de twee bestaande had opgevuld.
wie is de slimste persoon in het wonderuniversum?
Met slechts 3 seizoenen onder de riem, Avatar was misschien een favoriet bij fans, maar het was geenszins een culturele toetssteen die hele generaties overspande. Terwijl andere series in een positie vergelijkbaar met Een keer kwam uit de hielen van tientallen jaren van gevestigde canon en status-quo voor hen om omver te werpen, zoals het geval was voor Star Wars , de wereld van Avatar was nog relatief nieuw en onontgonnen. Zeven decennia vooruit springen in het verhaal, de wereld elk seizoen radicaal veranderen en meer dan een dozijn nieuwe personages erin gooien terwijl je terughoudend speelde over de geschiedenis van de oude was allemaal een beetje duizelingwekkend met zo weinig ruimte tussen De laatste luchtstuurder en Een keer .
Voor de Avatar wereld om zich echt zo oud te voelen en vast te zitten in de traditie dat het dringend behoefte had aan de revolutie Een keer gebracht, moesten de makers meer van die wereld aan het publiek laten zien en erin laten wonen. De meest voor de hand liggende oplossing zou zijn geweest om zich te concentreren op dezelfde cast als in de originele serie, en Team Avatar als volwassenen te volgen tijdens de oprichting van Republic City. Zuko's heerschappij als Vuurheer leren kennen, Katara en Aang als ouders en Toph een politiemacht van haar metalbending-academie vormen, zou niet alleen de talloze fans van die personages belonen, maar zou de wereld van Avatar natuurlijker ouder worden.
Tegelijkertijd stelt een dergelijk verhaal het publiek in staat om de groei van die personages uit de eerste hand te zien, zodat hun beslissingen en rijping niet zo raadselachtig lijken uit de retrospectieve van Korra, 70 jaar later. Vernemen dat Aang een enigszins nalatige ouder was voor Bumi en Kya of dat Toph van walging van regels en burgerlijke structuur veranderde in het omarmen van het als politiechef, zijn het soort onthullingen dat schokkender lijkt Een keer dan ze moesten zijn. Zoals het nu is, voelen ze zich niet aan hun karakter, maar als ze die groei van dichtbij zien, kunnen ze onthullen dat ze een speciaal soort natuurlijk zijn.
waarom sakura een slecht personage is?
Maar de belangrijkste kwaliteit van een middelste serie zou niet alleen het verhaal zijn dat het rechtstreeks vertelde, maar ook de manier waarop het de setting zou uitwerken en laten groeien. Er zijn duizend generaties Avatars geweest en de geschiedenis gaat zo ver terug dat de Kyoshi romans hebben een velddag die die geschiedenis onderzoekt en hoe de culturen van de Four Nations in de loop van de tijd zijn gegroeid. We moeten meer leren over alle bagage die bij de tradities hoort Een keer oplevingen voordat we haar beslissing om ze af te schaffen echt kunnen begrijpen. Door meer van de wereld te zien, zouden fans niet alleen een derde show hebben om van te genieten, maar het zou beide series beter informeren dat we ze al des te beter moeten maken.
