Kiezen voor het negeren van mogelijke waarschuwingen uit de sci-fi wereld van Star Trek en de nabije toekomst semi-dystopie van wachters , heeft NASA op 3 juni aan boord van een Space X-raket 5.000 tardigrades, of 'waterberen', en 128 baby bobtail-inktvissen naar het internationale ruimtestation ISS gelanceerd voor experimenten.
In een artikel voor Smithsonian Magazine , leggen experts en wetenschappers de experimentele redenen uit om de kleine wezens naar het ruimtestation te brengen. Hopelijk kunnen ze voorkomen dat ze de enorme beerdiertjes maken, genaamd Ripper, die de bemanning van de Discovery tegenkwam in seizoen 1, aflevering 3 van Star Trek: Ontdekking . Evenzo wordt aangenomen dat ze ongelukken zullen voorkomen waardoor de baby-inktvissen uit de lucht zouden gaan regenen, zoals ze deden in verschillende afleveringen van de hitserie van HBO wachters - of erger nog, dat een gigantische ruimteinktvis in New York City verschijnt en verwoesting aanricht zoals in de originele graphic novel.
Op aarde zijn tardigrades klein - minder dan een tiende van een centimeter lang - maar staan bekend om hun vrijwel onkwetsbaarheid. Vanwege dat vermogen om de immense druk en hoge stralingsniveaus van de open ruimte te weerstaan, zijn NASA-wetenschappers van plan te bestuderen hoe hun kleine lichamen zich aanpassen aan de barre omstandigheden en die gegevens te gebruiken voor de eigen reizen van mensen in de ruimte.
Thomas Boothby, de hoofdwetenschapper voor dit experiment, gaf enig inzicht. 'Ruimtevlucht kan een heel uitdagende omgeving zijn voor organismen, inclusief mensen, die zijn geëvolueerd naar de omstandigheden op aarde. Een van de dingen die we heel graag willen doen, is begrijpen hoe tardigrades overleven en zich voortplanten in deze omgevingen en of we iets kunnen leren over de trucs die ze gebruiken en deze kunnen aanpassen om astronauten te beschermen.'
Wat de squidlets betreft, deze variëteit heeft een speciale glow-in-the-dark-functie die wordt gecreëerd door een symbiotische relatie met bacteriën die in hun lichtorganen leven. Wetenschappers zijn van plan te onderzoeken hoe ruimtevaart deze relatie tussen de inktvissen en de bacteriën beïnvloedt en deze mogelijk toe te passen op de manier waarop mensen een vergelijkbare regeling hebben met microben in de darm.
'Dieren, inclusief mensen, vertrouwen op onze microben om een gezond spijsverterings- en immuunsysteem te behouden. We begrijpen niet volledig hoe ruimtevlucht deze gunstige interacties verandert', legt Jamie Foster uit van het experiment Under the Understanding of Microgravity on Animal-Microbe Interactions (UMAMI). 'Het UMAMI-experiment gebruikt een glow-in-the-dark bobtail-inktvis om deze belangrijke problemen in de diergezondheid aan te pakken.'
Misschien als voorzorgsmaatregel tegen een van de fictieve verhaallijnen die per ongeluk uitkomen, zal geen van de kleine wezens levend terugkeren naar de planeet. Zodra de experimenten zijn voltooid, worden alle levensvormen zullen worden bevroren voor hun terugreis voor verdere studie in laboratoria terug op aarde.
Bron: Smithsonian Magazine
