Een krijger uit een ver, ouderwets land wordt op magische wijze naar het moderne Amerika vervoerd om een lesje te leren en een beter mens te worden. Onderweg ontmoet hij een nieuwsgierige, intellectuele vrouw die geen tijd heeft voor liefde. Door de loop van avonturen, ongelukken en wat wetenschap begrijpen ze het gewoon nog niet, de twee krijgen een band en worden verliefd, en hoewel hij naar huis terugkeert, gaat hij uiteindelijk terug om bij de vrouw te zijn van wie hij houdt. Dit is de plot van twee vermakelijke, hoewel tonaal verschillende films: Kenneth Branagh's Thor (2011) en die van Monika Mitchell De ridder voor Kerstmis (2019).
De eerste Thor is een van de betere MCU-films, hoewel sommige fans klagen dat de romantiek 'te plotseling' is en dat Jane Foster een 'nutteloos personage' is. In werkelijkheid, Thor is een vrouwelijke fantasie: een vrouw behaalt succes in haar gekozen vakgebied en een knappe man met de persoonlijkheid van een golden retriever valt uit de lucht en aanbidt haar zonder haar te vragen haar idealen in gevaar te brengen. Als je het door die lens bekijkt, zou het geen verrassing moeten zijn dat een romantische film - een genre dat is ontworpen rond vrouwelijke fantasieën - hetzelfde basisplot volgt.
De ridder voor Kerstmis volgt Sir Cole (Josh Whitehouse), een Engelse ridder uit de jaren 1300. Cole ontmoet een oud wijf (Ella Kenion) die hem op een tijdreizende zoektocht zet om zijn doel als een echte ridder te vinden. Hij realiseert zich uiteindelijk dat zijn doel liefde is, in het bijzonder met de Ohio-leraar Brooke (Vanessa Hudgens).
Thor en De ridder voor Kerstmis hebben vergelijkbare plots, zeker, maar ze delen ook veel vreemd vergelijkbare verhaalbeats. Nadat Thor uit de lucht is gevallen, raakt Jane hem per ongeluk met haar auto; terwijl Cole door de kerstachtige straten strompelt, raakt Brooke hem op dezelfde manier met haar auto. Jane neemt Thor mee naar het ziekenhuis, waar hij medewerkers alarmeert met zijn anachronistische taal en krijgerachtige bombast; Brooke neemt Cole mee naar het ziekenhuis, waar hij medewerkers alarmeert met zijn anachronistische taal en volhouden dat hij een middeleeuwse krijger is. Jane brengt Thor uiteindelijk terug om bij haar te blijven, en geeft hem wat kleren van haar ex-vriendje; Brooke neemt Cole ook mee terug en leent hem zelfs de kleren van haar ex-vriendje.
Later in de film praten Thor en Jane over het universum en de 'magie' waarmee Thor van Asgard naar de aarde kan reizen, waardoor Jane zich realiseert dat wat op magie lijkt, in een wetenschappelijke context misschien wel verklaarbaar is. Evenzo praten Cole en Brooke (na het bekijken van andere Netflix Christmas Universe-eigenschappen op tv) over Cole's leven en wat hem naar Ohio bracht, waardoor Brooke nadenkt over hoe magie kan worden verklaard.
Aan het einde van Thor , keert de God van de Donder terug naar Asgard om zijn koninklijke plichten te vervullen, maar besluit pas aan het einde van het vervolg op aarde te blijven, Thor: De Donkere Wereld . Het einde van De ridder voor Kerstmis op dezelfde manier ziet C Ole keert terug naar het Engeland van de jaren 1300 om zijn ridderlijke taken te vervullen, maar na een gesprek met zijn broer zoekt hij de oude vrouw op om terug te keren naar Ohio om bij Brooke te blijven.
Het is duidelijk dat de inzet hoger is in Thor . Thor is een letterlijke god, die door zijn vader naar de aarde is gestuurd om nederigheid en hoffelijkheid te leren en Jane helpt bij het terugkrijgen van items die zijn gestolen door S.H.I.E.L.D. Cole, aan de andere kant, hoeft alleen maar te leren over liefde, terwijl Brooke, die met winterstop is en dus vrij is om te doen wat ze wil, zich gewoon moet voorbereiden op het jaarlijkse kerstfeest dat haar overleden ouders altijd organiseerden.
Thor en De ridder voor Kerstmis zijn geen identieke films., Thor begint zijn verhaal met een veel ruigere persoonlijkheid, terwijl Cole's primaire fout is dat hij te veel gefocust is op plicht. Maar uiteindelijk richten beide verhalen zich op het belang van liefde, verbinding en de vrijgevigheid van de geest.
