WAARSCHUWING: het volgende bevat grote spoilers voor Netflix's In the Tall Grass , die nu wordt gestreamd.
Als vervolg op Het zesde Zintuig , M. Night Shyamalan's carrière kreeg enkele hits, vooral met die van 2008 De gebeurtenis . De door Mark Wahlberg geleide post-apocalyptische thriller beschrijft een mysterieuze pandemie die op onverklaarbare wijze massale zelfmoorden over de hele wereld veroorzaakte, maar zowel publiek als critici hebben de film gepand.
Een decennium later, Netflix's In het hoge gras krijgt eindelijk het existentiële verhaal van de planten van de wereld die in opstand komen tegen de mensheid goed. In feite, voor degenen die hielden van The Happening's concept, In het hoge gras bereikt wat Shyamalan's dramatische film miste. Als gevolg hiervan heeft het wat we echt willen zien.
De bomen binnen De gebeurtenis voelde als een flat plot driver en had helemaal geen karakter. Maar dat maakte hen tot een niet-overtuigende antagonist, wat in schril contrast staat met zoiets als Netflix' Bird Box met zijn onzichtbare, mysterieuze wezens die mensen bij het zien tot zelfmoord dreven. Toegegeven, In het hoge gras , aangepast van de novelle van Stephen King en Joe Hill van zeven jaar geleden, maakt mensen niet van zichzelf af. Deze natuurkracht — een gebied dat letterlijk in het midden van Amerika bestaat — neemt fans echter mee op een psychologische en horror-gedreven rit van bijna 90 minuten, een prestatie die Shyamalan niet voor elkaar kreeg met zijn afstandelijke cast.
Van het begin tot het einde van de film is dit weelderige maar sinistere gebied eng en roept het spanning en spanning op. In het verhaal komen een paar broers en zussen, Cal (Avery Whitted) en Becky (Laysla De Oliveira), vast te zitten in het maïsveld-achtige doolhof terwijl ze op zoek zijn naar een jonge jongen, Tobin (Will Buie Jr.), nadat ze zijn geschreeuw hebben gehoord. en ervan uitgaande dat hij van binnen verdwaald is. Al snel beseffen ze dat ze in een gesloten tijdlus zitten. We zien Tobins familie vast komen te zitten, evenals Travis (Harrison Gilbertson), Becky's ex, in een reeks sequenties die regisseur Vincenzo Natali slim uitspeelt door tijdlijnen te verbuigen. Elke familie beïnvloedt de andere om het veld te betreden. En eenmaal binnen zien ze zichzelf op verschillende tijdstippen binnenkomen om elkaar te redden, zich niet bewust van de dominostenen die ze omverwerpen. Het is een trip waar sci-fi-fans dol op zullen zijn.
Maar dat is gewoon het langzame drama van de film -- de basis eigenlijk -- want hoewel het gras een tijdelijke kooi en algemene locatie biedt, fungeert het ook als een spookachtig personage op zich. De bladen zwaaien als monsters die mensen leiden en in de val lokken en zich ook gedragen als voetvolk voor iets groters: de mystieke rots in het midden van het veld. Dit is de hartslag van het veld, een verlengstuk van Gods oordeel, in plaats van een bevolkingscontroleplan of een eco-statement over het beschermen van de planeet zoals het complot van De gebeurtenis .
Wat dit gras, deze Happening, des te sinister maakt, is dat, wanneer de aarde zich opent in de finale, we het modderige vagevuur onder het veld zien. Dit geeft aan dat het gras er echt is om de gezinnen te testen en te kijken of ze in de tijdlus de verkeerde beslissingen blijven nemen. Het gaat er niet om mensen te dwingen zelfmoord te plegen, het gras neemt alleen het leven van degenen die laten zien dat ze het verdienen. Dit heeft een emotioneel gewicht en een filosofisch gewicht, om nog maar te zwijgen van een groep mensen met grasmaskers die opduiken uit de wortels van het veld als een cultus van monsters, we krijgen een duister, somber en schrikeffect dat de film van Shyamalan alleen maar kon dromen van.
Bovendien is het behoorlijk intrigerend om te zien hoe Tobins vader, Ross (Patrick Wilson), bezeten raakt door de rots en de tieners in het veld probeert te vermoorden alsof hij rechter, jury en beul is. Zo is het ook om te zien hoe Becky haar dode baby te eten krijgt van de krankzinnige vader. Deze scènes sluiten allemaal aan bij de demente verhalen die King en Hill graag schrijven.
Kortom, de film van Shyamalan kon de natuur niet tot leven brengen, maar de film van Natali slaagt door het gras een stem en een doel te geven. Beide films gaan over de natuur die de mensheid beoordeelt, maar, In het hoge gras maakt het een betere slechterik.
In the Tall Grass, geschreven en geregisseerd door Vincenzo Natali, wordt nu gestreamd op Netflix, met sterren Patrick Wilson, Laysla de Oliveira en Harrison Gilbertson.
