Fans wisten toen ze de Avengers voor het eerst zagen samenkomen voor het grote scherm dat live-action-aanpassingen nooit hetzelfde zouden kunnen zijn als de strips. Acteurs worden ouder, carrières gaan verder en hoe verbijsterend het aantal Avengers films die we sindsdien hebben gehad, zou het nooit het percentage van zestig jaar per maand kunnen evenaren van de strips.
Het was onvermijdelijk dat het Marvel Cinematic Universe uiteindelijk een nieuwe bewaker moest vinden om de erfenis voort te zetten, en als je de slechtst mogelijke manier wilt weten om dat te doen, hoef je alleen maar te kijken naar Volgende Avengers: Helden van Morgen.
De geanimeerde Marvel-film concentreerde zich op de kinderen van de Avengers in de jaren na de nederlaag van hun ouders door toedoen van Ultron. De primaire cast was grotendeels origineel voor de film en vormt een verleidelijk vooruitzicht voor de toekomst van de MCU. Aan het hoofd van het nieuwe Avengers-team stond James Rogers, de zoon van Captain America en Black Widow. De andere leden van het team waren van meer verwachte partnerschappen zoals Thor en Sif (Torunn Thorsdóttir), Black Panther en Storm (Azari), Wasp en Ant-Man (Henry Pym Jr.) en de latere toevoeging van Hawkeye en Mockingbird's zoon ( Francis Barton). Het team bleek volledig te bestaan uit de kinderen van de Avengers, en het resultaat was een assemblage die frustrerend oninteressant was.
Misschien was er gewoon te weinig tijd om vast te stellen wie de personages waren, hoe hun persoonlijkheden betekenisvol afweken van die van hun ouders en wat hun verschillende krachten en beperkingen waren voordat de plot eiste dat ze een nieuwe aanval van Ultron afweren nadat ze hem per ongeluk hadden gesignaleerd met robotachtige tegenhangers van hun ouders. Maar hoewel de mogelijkheden van waar de personages naartoe hadden kunnen gaan of wat ze zouden kunnen doen met meer tijd verleidelijk zijn, zou de MCU het niet moeten entertainen.
Om te beginnen lijkt de centrale verwaandheid gekunsteld, zelfs als je een royale stap terug doet. De kans dat alle Avengers kinderen zouden krijgen, bijna volledig met elkaar of met andere helden, en dat die kinderen allemaal in de voetsporen van hun ouders zouden treden, lijkt op zijn best laag. En door de cast van het team zo intiem samen te breien, resulteert dit niet in het rijke tapijt van een uitgestrekte wereld waar Marvel-fans naar hunkeren - het is meer als een kruisgestikt kussen.
Helaas zou dat wel eens de richting kunnen zijn waar de MCU naartoe verleidt. In de nasleep van Eindspel die de dood van Iron Man en het nadeel van Captain America zag, ligt de nieuwe horizon voor de franchise in een nieuwe garde van personages om die erfenis op te pikken. Die erfenis lijkt voorlopig bij Morgan Stark, Cassie Lang en Lila Barton te liggen. Simpel gezegd, het is met de kinderen van de Avengers.
Dat wil niet zeggen dat het de enige optie van de MCU is. Er is al veel werk verzet om Spider-Man te vestigen als de opvolger van Iron Man en Captain Marvel en Doctor Strange op te bouwen als capabele en individuele helden op zich. Die personages zouden allemaal frissere en boeiendere aanwijzingen blijken te zijn om de erfenis van de Avengers te nemen, maar ze zouden ook een beperking van de mogelijkheden betekenen voor producenten die hun opties open willen houden. En hoewel een nieuwe cast van nieuwe acteurs die herhalen wat hun ouders al rendabel maakte, een verleidelijke mogelijkheid zou kunnen zijn, Volgende Avengers heeft al laten zien waarom het niet zou werken.
De direct-to-video animatiefilm had een beperkt publiek zoals het was, maar het gebrek aan aantrekkingskracht in de jaren daarna spreekt tot de beperkingen die inherent zijn aan het idee. Er is weinig tot niet geschreeuwd om een vervolg, of een vervolgstrip, of echt iets om een idee te bevorderen dat op papier veel potentie zou moeten hebben. Dat zou moeten dienen als een waarschuwingssignaal voor de machthebbers dat de echte erfenis die het waard is om door te gaan, is in creatieve verhalen vertellen met gedurfde nieuwe personages in een uitgestrekte wereld.
