Moderne boxart kan behoorlijk overweldigend zijn. Terwijl sommige titels zoals Breath of the Wild hebben prachtige albumhoezen, dat is verre van de norm. Grotendeels valt moderne boxart in de beproefde stijl van 'hoofdpersoon broeden met een wapen'. Het is redelijk archetypisch, vooral in vergelijking met het wilde westen dat vroege gamebox-art was. Met name het NES-tijdperk was de thuisbasis van een aantal verbluffend mooie composities, evenals enkele rampzalig slechte. En een paar zijn zo gedenkwaardig dat ze vandaag de dag nog steeds iconisch zijn, vooral deze vijf.
Omdat dit de meest iconische NES-boxart is, zijn ze niet per se de beste. Terwijl games zoals Kirby's avontuur en Dr. Mario hebben geweldige illustraties, dat maakt ze niet inherent iconisch. Soms is het de afschuwelijke compositie of het verhaal achter het stuk dat het bijzonder maakt en anno 2021 nog steeds het bespreken waard is.
hel & verdoemenis
1. De legende van Zelda
Wat is het meest interessant aan? The Legend of Zelda's box art is dat het met één voet in zowel goede als slechte box art-tropes staat. Hoewel het wapenschild interessant is, zegt het absoluut niets over het spel. Het is ook niet bijzonder sierlijk. Er is echter een aantrekkingskracht op zijn eenvoud die de interesse van de koper wekt. Het is eenvoudig en duidelijk en vertrouwt niet op iets flitsends om de ervaring te verkopen. Bovendien ziet de vervaagde gouden kleur van de achtergrond er koninklijk uit. Het is deze tegenstrijdige kwaliteit die heeft gemaakt De legende van Zelda's box art zo speciaal, en het is zeker een van de meest herkenbare covers van het NES-tijdperk.
2. Metalen tandwiel
Lang geleden Metal Gear Solid werd uitgebracht op PlayStation en schokte de industrie, Metal Gear bestond als een veel eenvoudigere ervaring op de MSX en NES. Met Hideo Kojima aan het roer, hoe ouder Metal Gear titels worden nog steeds liefdevol teruggekeken, met vlekken en al. Deze onvolkomenheden omvatten een hoofdbestanddeel van de NES-ontwikkeling: notoir slechte vertaling. Niemand zou de iconische regel kunnen vergeten: 'Ik slaap.' Niemand zou het andere ongelukkige symptoom van vroeg gamen kunnen vergeten: Metal Gear's box art geïllustreerd ofwel: flagrant plagiaat. Deze boxart is zo iconisch omdat het Kyle Reese zo duidelijk heeft opgelicht de terminator , een prestatie die even grappig als teleurstellend is. Een verrassend aantal NES-boxkunsten werd geplagieerd, en Metal Gear is zeker het meest beruchte voorbeeld.
3. Eendenjacht
Tijdens het vroege NES-tijdperk standaardiseerde Nintendo boxart. Eerst was er de zwarte doos, die uiteindelijk werd gevolgd door de grijze doos. Het grijs kwam later en werd gebruikt voor titels als Kid Icarus en metroid . Beide varianten volgden een vergelijkbare structuur: effen kleur, duidelijke tekst en pixelillustraties die representatief zijn voor het spel binnenin. Omdat veel van de groten van het systeem in deze dozen zijn gelanceerd en de zwarte dozen die naast de console zijn uitgebracht, zijn ze ongelooflijk iconisch. Terwijl zowat elke black box NES-game zou kunnen duren Duck Hunt's spot, de alomtegenwoordigheid van die titel en de nieuwigheid van de NES Zapper zorgen ervoor dat het bijzonder duidelijk opvalt.
hoe vaak is krillin gestorven?
4. Megaman
Terwijl Metal Gear's box art is iconisch omdat het wordt geplagieerd, Mega Man's box art is iconisch omdat het verschrikkelijk is. Het is nauwelijks representatief voor het eigenlijke spel. Vaak was de dooskunst van die tijd misleidend, maar het misleidde de consument door te denken dat het spel beter was dan het in werkelijkheid was. In het geval van Mega Man had de boxart gewoon niet het eerste idee van waar de game over ging. Zijn vreemde, onevenwichtige hoofdpersoon met boogbenen is het tegenovergestelde van Mega Man zichzelf. En niets over de compositie benadrukt wat de serie speciaal maakt: de robotmeesters. Hoewel dit niet het geval is Mega Man's alleen poetsen met slechte boxart, het is gemakkelijk een van de slechtste stukken in de hele NES-bibliotheek.
5. Super Mario Bros. 3
Niet elke box art kan zijn Super Mario Bros. 3 . Van het hele NES-tijdperk is dit misschien wel de meest iconische albumhoes. Het succes hier zit hem in de eenvoud. Hoewel er zeker een retro-charme aan de kunst is voor Super Mario Bros en meer actie in de kunst voor Super Mario Bros. 2 , ze kunnen gewoon niet concurreren. Lang geleden Cyberpunk 2077 veranderde de connotatie van de kleur geel in gaming, de opvallend eenvoudige achtergrond voor Mario 3 knalde. Het zorgde ervoor dat de focus kon blijven op Mario , vrolijk zwevend met een wasbeerblad. De hoes communiceert Nintendo-plezier en bevatte een van de allerbeste platformgames in de branche.
De hoogtepunten van boxart uit het NES-tijdperk zijn hoger dan die van moderne boxart, maar de dieptepunten zijn veel lager. Het is een ingewikkeld maar merkwaardig hoofdstuk van de kunst van de industrie, maar niet het gouden tijdperk ervan. Die titel gaat waarschijnlijk naar het SNES-tijdperk. Terwijl er een paar hoofdkrabbers waren zoals falanx , nog veel meer games van Yoshi's eiland naar Final Fantasy VI bleek consequent verbluffend en iconisch te zijn. De covers van Super Famicom waren in veel gevallen zelfs nog beter. Toch heeft de hoes van het NES-tijdperk een uitgesproken en tijdloze charme, die het waard is om keer op keer opnieuw te bekijken.
