WAARSCHUWING: Het volgende bevat spoilers voor 'Bonsai Shokunin' in The Old Guard: Tales Through Time #2, van Kelly Sue DeConnick, Valentine De Landro en Rebecca McConnell, nu te koop.
De oude garde: verhalen door de tijd trekt het gordijn open voor Andy's groep onsterfelijken en de schurken die ze tegenkwamen in de originele stripreeks en het vervolg, Force vermenigvuldigd . Het tweede nummer biedt een achtergrondverhaal over Noriko, Andy's ex, en een verstoten minnaar die nu op de voorgrond treedt als de belangrijkste tiran van de serie. In het proces wordt veel geleerd over de vastberadenheid en wil van haar personage om te upgraden om ervoor te zorgen dat wraak volledig wordt gewonnen.
Noriko's antagonisme met Andy gaat eeuwen terug nadat ze verliefd werden tijdens het Byzantijnse tijdperk. Ze zouden samenwerken met Nicky en Joe, maar uiteindelijk, nadat een storm hun boot deed schudden, zou Noriko overboord worden gegooid en vermoedelijk dood zijn. De bemanning kon haar niet vinden en, zich in de steek gelaten door haar soulmate, keert ze terug voor wraak.
Er is niet veel onthuld over wat er met Noriko is gebeurd na haar beproeving op zee. Ze liet doorschemeren dat ze weer een krijger werd en tegen dodelijke rivalen vocht, en hier is een van hen te zien in de vorm van een oude samoerai. De mysterieuze man beschrijft zijn tijd in dienstbaarheid aan zijn shogun in het feodale Japan, gaande van een amateur tot een elite huurmoordenaar in het veld.
Hoe meer bloed hij vergoot, hoe meer land hij van zijn heer kreeg, en dit werd zijn motiverende kracht. Hij kon zich niet alle mensen herinneren die hij had vermoord, maar één persoon viel op: Noriko, iemand die hij vermoordde toen hij nog bezig was met zijn vak.
Door de jaren heen zou hij tegen haar blijven vechten terwijl ze terugkeerde met verschillende clans, verliezend met zwaard, pijl en boog en speer. Ze was echter verslaafd aan hun vete en hun talrijke gevechten maakten haar beter. Toch was ze niet goed genoeg om hem te verslaan, in ieder geval niet tot hij met pensioen ging.
Terwijl hij zijn bonsaiboom omhakt, wijst hij op moord en de kunst van het oorlogvoeren is als deze hobby, paden en takken hervormen. Op dit punt stapt Noriko, fris en jong als altijd, met een glimlach uit de schaduw. Ze is klaar om hem te onthoofden en hij geeft toe, accepterend dat het nu haar tijd is. Hij ziet het als een beloning, maar ook als boetedoening, aangezien hij nu de prijs kent voor alle levens die hij heeft genomen.
En voor Noriko maakt het allemaal deel uit van de leercurve, zodat ze beter geschikt kan worden om haar voormalige collega's te confronteren. Het toont haar discipline, geduld, gebrek aan ego en bereidheid om student te zijn. Meer nog, ze wil zich graag aanpassen, zich realiserend dat oorlog draait om strategie en timing.
