De WWE had ooit drie echte sterren op het niveau van wereldkampioenen in zijn voormalige Shield-leden Roman Reigns, Seth Rollins en Dean Ambrose. Elk van hen had de hoogste riem in het bedrijf en was ofwel razend populair, ofwel volledig gehaat door de menigte. Ze waren WWE's meest succesvolle poging om sterren te maken in een nieuw tijdperk.
Maar vanwege de langzame en pijnlijke vernietiging van het karakter van Dean Ambrose tot niets meer dan een gekke en losgeslagen worstelaar, vertrok hij om naar NJPW en AEW te gaan, waar hij zichzelf opnieuw uitvond als Jon Moxley en de IWGP United States Champion en AEW werd. Wereldkampioen zwaargewicht, respectievelijk. Het verliezen van een zeer populaire wereldkampioen in Ambrose door deze creatieve fouten leek echter geen grote impact te hebben op de WWE, omdat het dezelfde fouten opnieuw maakt met Nikki Cross.
Hoewel Nikki Cross misschien nog geen wereldkampioen is, nemen haar kansen om er een te worden snel af vanwege het pad dat de WWE haar heeft gegeven. Op NXT was Cross nog losgeslagen en een beetje gek, maar dat vertaalde zich veel meer in brutaliteit in de ring en intensiteit in haar promo's.
korte broek kopje Joe
Daarentegen heeft haar personage op de hoofdselectie nu het punt bereikt waarop ze niets meer lijkt te zijn dan een buitensporig kind dat Alexa Bliss met heel haar hart aanbidt. De beslissing van WWE om haar karakter af te zwakken tot niets meer dan een gekke metgezel van Bliss, is extreem beperkend voor iemand met zoveel talent als Cross - die, met een paar aanpassingen, gemakkelijk een echte leidende superster in de damesdivisie zou kunnen zijn.
In het beste geval van Ambrose was de 'gekke franje'-gimmick geen handicap, maar een enorme opstap. Het gaf hem legitimiteit tegen worstelaars die veel groter of sterker waren dan hijzelf, en gaf zijn aanval, evenals zijn promo's, een heel ander gevoel dan de rest van de selectie destijds.
In het ergste geval zag Ambrose er echter uit als een complete grap die vreemde schokkerige bewegingen maakte en enige echte samenhang in zijn promo's miste. De verandering was zo catastrofaal dat misschien wel de meest schokkende en resonerende hielwending in de recente herinnering hierdoor volledig werd verspild.
Nadat Roman Reigns had aangekondigd dat zijn leukemie was teruggekeerd, wonnen Rollins en Ambrose later op de avond de titels van het tagteam in een extreem emotionele overwinning - toen sloeg Ambrose Rollins met een vuile daad en schokte het WWE-universum. Dit had kunnen leiden tot nog een enorme duw naar het WWE-kampioenschap, maar het werd volledig ongedaan gemaakt door de extreem vreemde promo's van Ambrose, evenals zijn matte wedstrijden met Rollins. WWE's slechte boeking van Ambrose als personage was een enorme reden waarom hij het bedrijf verliet en in de eerste plaats Jon Moxley werd.
Nu, met de boeking van Nikki Cross, zijn er nogal wat overeenkomsten met Ambrose. Cross was ooit een legitieme kanshebber voor het NXT Women's Championship, met hard bevochten wedstrijden tegen Asuka en Shayna Baszler, maar de laatste tijd heeft hij zich in een andere rol gevestigd als sidekick van Alexa Bliss in de tag-divisie.
Hoewel haar heerschappij met de tag-riemen zeker positief was, is haar karakter in deze periode ook langzaam afgenomen. Dit hoeft echter niet het geval te zijn. Haar samenwerking met Bliss heeft een ongelooflijk potentieel om Cross een sterrenstatus te geven en haar karakter opnieuw nieuw leven in te blazen.
De vriendschap tussen Nikki Cross en Alexa Bliss heeft bijgedragen aan het creëren van veel nieuwe kansen voor beide supersterren. Met dit in gedachten kan een kans om elk personage vooruit te helpen met een verhitte break-up elk goed doen. Met Bliss of Cross aan de andere kant, zou de WWE de fouten uit het verleden kunnen herstellen door een break-up verhaallijn goed af te handelen. In plaats van Cross haar gekkigheid in deze situatie te laten verdubbelen, zou dit een katalysator voor haar kunnen zijn om haar talent zowel binnen als buiten de ring te realiseren.
Wat het boeken van Dean Ambrose als gek en gek deed, was om zijn karakter als een volledig geloofwaardige persoon en worstelaar in wezen te delegitimeren. Het maakte wat hij op de microfoon zei onbelangrijk en reduceerde zijn werk in de ring tot een monument voor die waanzin -- en helaas is dit precies wat er momenteel met Nikki Cross gebeurt.
Als WWE er in plaats daarvan voor zou kiezen om die gekte om te zetten in intensiteit en brutaliteit, zou Cross kunnen opstaan waar Ambrose haperde. Haar wedstrijden zouden duidelijk anders zijn dan die van alle anderen en haar promo's zouden intimiderend kunnen zijn in plaats van onbegrijpelijk. WWE heeft nog steeds een kans om haar fouten uit het verleden met Dean Ambrose recht te zetten via Nikki Cross, maar niet op de baan waar ze zich momenteel op bevindt.
