WAARSCHUWING: Het volgende bevat spoilers voor: Red Dead Redemption en Red Dead Redemption 2 .
Een van de meest besproken games in de recente geschiedenis, Red Dead Redemption 2 was een fenomenale hit binnen de gaming-gemeenschap na de release in oktober 2018. Arthur Morgan's verhaal over premiejachten met hoge intensiteit, bankovervallen en algemene wapensmokkel trok veel nieuwe fans naar de serie. Het realisme van Red Dead Redemption 2's prachtige open wereld en een uitgebreide selectie van side-quests gaven het vervolg een populariteitsniveau dat dat van zijn voorganger in de schaduw stelde.
Rockstar Games had 8 jaar om het origineel te verbeteren Red Dead Redemption , met belangrijke upgrades op het gebied van graphics, gevechten en mini-missies jagen . Ondanks al zijn deugden en commercieel succes, zijn er echter slechts enkele aspecten waarin de eerste rode dood spel overtreft de tweede. hoewel rode dood twee mag dan het meer afgeronde en gepolijste product zijn, het mist soms de charme en innovatie van het origineel.
De instelling
Het valt niet te ontkennen dat de kaart van Red Dead Redemption 2 is absoluut adembenemend. Van de besneeuwde bergketens tot de bruisende stad Saint Dennis, Rockstar creëert een gevarieerde en gedetailleerde wereld. Echter, degenen die zich willen onderdompelen in het echte Wilde Westen en willen genieten van de stereotype cowboylevensstijl, zullen wellicht beter passen bij de omgeving van de eerste game.
De serene woestijnen en overvloedige cactussen geven een authentiek en filmisch gevoel aan de omgeving, inclusief de stoffige, brede straten van Armadillo, de wetteloosheid van Thieves Landing en de bescheiden maar onbeschermde nederzetting van MacFarlane Ranch. Red Dead Redemption legt de essentie vast van een land verscheurd door misdaad en bendeconflicten, waar eerlijke mensen worstelen om te overleven. Het triomfeert over het vervolg door met succes de barbaarsheid en hardheid van de wereld in die tijd te portretteren, waar technologie en beschaving nog volledig omarmd moesten worden.
Sommige delen van de Red Dead Redemption kaart zijn te bezoeken na het voltooien van hoofdstuk 6 van Red Dead 2 , de onbeduidendheid voor het verhaal en het gebrek aan detail zorgen ervoor dat New Austin niet langer de gedenkwaardige locatie is die het voorheen was. Het is slechts een lege woestenij, in tegenstelling tot een onherbergzaam en wanhopig deel van de wereld, bewoond door vele ongelukkige zielen die gewoon proberen rond te komen. De instellingen van het vervolg zijn ongelooflijk schilderachtig, maar ze zijn zonder de griezelige verlatenheid en open wildernis die zo goed werden gekarakteriseerd in de eerste game. Het beeld van een eenzame cowboy en zijn paard op het pad is nooit beter ingekapseld dan in het origineel Red Dead Redemption .
waarom verliet Teryl Rothery Stargate?
De personages
Verder is in Red Dead Redemption 2 , de overgrote meerderheid van de personages waarmee Arthur omgaat, bevindt zich in zijn bende en missies draaien om een select aantal leden. Het originele spel daarentegen biedt een plezierige cast van kleurrijke bijfiguren. Van de misleide grafrover Seth tot de beruchte oplichter en elixerverkoper Nigel West Dickens, de eerste rode dood had een grillig bizarre ondersteunende cast die het spel des te vermakelijker maakte. Het meest opvallende is dat de genoemde personages en hun motivaties werden onderzocht tijdens de avonturen van Marston in het spel.
Daarentegen zijn veel leden van Arthur Morgan's bende in het vervolg gemakkelijk te missen of te negeren. Verscheidene van hen zijn grotendeels vergeetbaar en zijn nauwelijks aanwezig in een van de missies. Details van hun leven en verhaal worden pas duidelijk als spelers het geluk hebben om hun willekeurig getimede monoloog in het kamp af te luisteren. Vandaar de eerste rode dood aflevering ziet zijn personages meer succesvol geïntegreerd in de hoofdmissies.
John Marston is ook een aantoonbaar genuanceerder hoofdpersoon dan Arthur Morgan. Terwijl Arthur vocaal en vaak (tot op het punt van ergernis) aankondigt dat hij gruwelijke daden heeft gepleegd en nauwelijks een moreel persoon is, is John's interne strijd subtieler. Arthur krijgt de kans om zichzelf te redden door goede daden voordat hij bezwijkt aan tuberculose, maar Johns omstandigheden zijn ethisch complexer. Alleen door op jacht te gaan (en vaak te doden) op degenen die hij ooit als vrienden beschouwde, kan hij de kans krijgen een goede vader en echtgenoot te zijn.
Hoewel hij handelt naar de grillen van wetshandhavers, wordt zijn familie gevangen gehouden door deze wetshandhavers, die nauwelijks moreel rechtvaardiger lijken dan de mensen waar John op jaagt. Zelfs wanneer deze hachelijke situatie is opgelost en John kan terugkeren naar zijn familie, lijkt het allemaal voor niets te zijn als Marston wordt neergeschoten in een hartverscheurende en schokkende scène, die empathischer en tragischer is dan enig moment in het vervolg.
Nu John een levenloos lijk is, moeten spelers zich afvragen of hij zijn kans verdiende om een betere man te worden na alle wreedheden die hij in zijn verleden heeft begaan. Arthur's einde is daarentegen veel eenvoudiger, hij probeert al het goede te doen dat hij kan voor zijn onvermijdelijke ondergang en erkent zijn fout door blindelings de leider van zijn bende, Dutch Van Der Linde, te volgen.
