Mario, een van Nintendo's vlaggenschippersonages, heeft in zijn bijna 40-jarige geschiedenis in veel games gespeeld. Hij beleeft niet alleen zijn belangrijkste platformavonturen, maar hij neemt ook deel aan kartraces, speelt tennis en golf, geeft feesten voor zijn vrienden (en vijanden) en slaat zijn vrienden zelfs af en toe in elkaar voor de sport. We mogen echter zijn andere uitlaatklep niet vergeten: turn-based avonturengames.
De serie Mario RPG's begon met een klassieke inzending van de goden van het genre, Square Enix (voorheen SquareSoft), voordat hij vertakt naar de Papier mario serie en de Mario & Luigi serie. Beide zijn vergelijkbaar in gameplay en toon, maar verschillend in presentatie en uitvoering. De laatste tijd zijn er maar weinig Mario-RPG's geweest, met de Papier mario serie ploeteren en de Mario & Luigi momenteel in het ongewisse met ontwikkelaar AlphaDream die ten onder gaat.
Toch zijn er redenen om te vieren als een van de beste Mario RPG's als Paper Mario: de duizendjarige deur wordt dit jaar 15. De game, die in oktober 2004 op de Nintendo Gamecube werd uitgebracht, neemt Mario mee van het bekende Mushroom Kingdom naar het ruige havenstadje Rogueport. Natuurlijk is dit Nintendo waar we het over hebben en als zodanig is het gebied nog steeds gezinsvriendelijk, ondanks het opzettelijk groezelige en intimiderende uiterlijk.
asahi bier alcoholpercentage
HUMOR EN KARAKTER
Het eerste ding over De Duizendjarige deur dat maakt het zo gedenkwaardig is de humor. Meteen als je het dok in Rogueport betreedt, komt het eigenzinnige gevoel voor humor van de game in beweging en gaat de rest van de game door. De kleurrijke cast van personages over de hele wereld bestaat uit bekende Mushroom Kingdom-vijanden en zijpersonages, zoals bob-ombs, goomba's, koopas en meer. Veel van de personages hebben een duidelijke manier van praten die zeer goed wordt weergegeven in de dialoog, ondanks dat er geen stemacteurs zijn.
Een van de leukste onderdelen van het spel is de manier waarop veel van de personages met Mario zelf omgaan. Mario neemt voor het grootste deel de rol aan van de stille hoofdrolspeler, waarbij de personages om hem heen zijn acties en percepties voor hem beschrijven (vaak zonder dat hij ze vertelt). Als zodanig zijn er veel aannames en de manier waarop veel van deze personages Mario interpreteren is echt grappig. Je hebt nog nooit zoveel veronderstelde stoere jongens gezien die bang waren voor iemands snor. (Serieus, Mario's snor wordt in dit spel gezien als een echt symbool van machismo.)
Verder zullen veel van de personages Mario zien als heldhaftig, sympathiek, dwaas, behulpzaam of wat het ook is dat ze zouden willen dat hij is. Soms zal Mario ronduit ontkennen dat hij iets heeft gedaan, maar het personage in kwestie gaat door alsof dit niet is gebeurd.
Er is een running gag in het spel waarbij sommige personages niet weten wie hij is, ondanks dat ze enigszins beroemd zijn vanwege zijn vorige avontuur. Nog grappiger is dat sommigen hem verwarren met Luigi! In feite zal Mario vaak met verschillende namen worden aangeduid. Zo wordt hij op een gegeven moment 'The Great Gonzales' genoemd.
EINDELOZE ONTDEKKING
De plaatsen waar je naartoe reist in De Duizendjarige deur zijn heel gevarieerd, van zonnige vlaktes tot een tropisch, vulkanisch eiland; van uitgebreide treinen tot drijvende steden en van een gigantische uitgeholde boom tot... ruimte ?!
Dragon Ball-toernooi van power-afleveringen
Het kunstontwerp helpt hier omdat de papieren esthetiek van het spel op deze plaatsen vaak volledig wordt benut, waardoor inventieve manieren mogelijk zijn om een stuk van het landschap te verkennen of te presenteren. Misschien is er een verborgen gebied achter een muur. Misschien zoek je naar een deel van het oppervlak waar het lijkt alsof een stuk papier is opgerold om het te vinden! Het origineel Papier mario deed dit ook, maar hier komt het veel vaker voor en wordt het beter geïmplementeerd.
NIET JOUW GEMIDDELDE RPG
Eindelijk, en gelukkig -- zoals we zijn over een videogame gesproken -- de gameplay is samen met de personages en de wereld een van de meest memorabele onderdelen van deze game. Het is waar dat het gevecht turn-based is, maar de noodzaak om verschillende knopinvoer uit te voeren om aanvallen correct uit te voeren, houdt je meer betrokken dan de meeste turn-based RPG's. Voeg daar de crowd-mechanica aan toe waarmee je willekeurig voordelen en nadelen voor jezelf, je partner of je tegenstanders kunt krijgen en er is veel meer om bij te houden dan je zou verwachten.
Met de badge-monteur kun je naar eigen goeddunken buffs en nieuwe vaardigheden uitrusten, zolang je de badge-punten hebt om het te doen. Het zorgt voor een zeer open gevoel dat de gevechten het gevoel geeft dat je personage aan het vechten is, in tegenstelling tot wat het voor hen bedoeld was. Nou, natuurlijk speel je als Mario, maar dat is het wel naar Mario die je hebt getraind en uitgerust, niet een vooraf bepaalde.
Dat is echter niet alle gameplay. Zoals in de meeste RPG's, moet je van locatie naar locatie reizen en verkennen, en De Duizendjarige deur is niet anders. Maar nogmaals, deze game gaat in tegen RPG-trends en er zijn vaak items te vinden, meer dan één pad om te volgen, en willekeurige ontmoetingen kunnen worden vermeden omdat elke vijand op het veld verschijnt. Je kunt ze zelfs aanvallen voordat ze zorgen ervoor dat je de overhand krijgt in de strijd!
Wanneer De Duizendjarige deur voor het eerst werd uitgebracht, kreeg het veel lof en commercieel succes, maar het werd nooit als iets uitzonderlijks aangekondigd. Naarmate de tijd verstreek, hebben de leuke mechanica, het gedenkwaardige avontuur en de charme het achteraf echter nog meer bijval gekregen. Paper Mario: de duizendjarige deur is nu vaak opgenomen in 'Best Of' GameCube-lijsten, evenals een van de beste Mario RPG's, zo niet de beste, aller tijden.
schlitz red bull
