De Persoon , videogameseries, is razend populair en bestaat al meer dan een decennium. Het heeft vijf verschillende games in de hoofdserie voortgebracht, plus talloze spin-offs en poorten, wat het langetermijnpotentieel als serie en zijn blijvende populariteit laat zien.
Het heeft ook geleid tot talloze aanpassingen van de verschillende games, te beginnen met Persoon 3 , die een eigen filmtrilogie en mangaserie had. Persoon 4 , wist echter ook zijn stempel te drukken met aanpassingen, waaronder een lichte roman, anime en zelfs een toneelmusical. De manga is waarschijnlijk de meest duurzame van deze aanpassingen en de langstlopende.
10De maker van de Persona 3 Manga schreef ook deze
Shuji Sogabe schreef en tekende de Persoon 3 manga gedurende 10 jaar, van 2007 tot 2017, en uiteindelijk 11 delen van de manga om het volledige verhaal te vertellen . Hij schreef en tekende ook de Persoon 4 manga. Dit is vooral indrukwekkend, aangezien de Persoon 4 manga begon in 2009 uit te brengen, slechts twee jaar later Persoon 3 , wat betekent dat hij lange tijd twee maandelijkse manga's maakte. Voor degenen die weten hoe moeilijk het is om manga te tekenen, dit is een ongelooflijke prestatie.
9De hoofdrolspeler krijgt een naam
Het is misschien niet van bijzonder belang dat het hoofdpersonage heeft een naam in de serie met een andere franchise. Maar een van Persoon ’s kenmerkende eigenschappen is dat de hoofdrolspeler niet wordt genoemd aan het begin van het spel. De speler benoemt het personage en speelt een grote rol in hun persoonlijkheidsontwikkeling.
modelo zwart bier
Dit zou moeilijk zijn in een manga, en daarom moest de hoofdrolspeler worden genoemd. De naam die voor deze bewerking werd gekozen, was Souji Seta.
8De hoofdrolspeler heeft een achtergrondverhaal
Persoon games beginnen meestal op dezelfde manier, waarbij de hoofdrolspeler aan het begin van een schooljaar naar een nieuwe stad verhuist. Terwijl ze daar zijn, maken ze nieuwe vrienden, ontwikkelen ze hun persona en vechten ze tegen vijanden om de stad te redden. De manga geeft de hoofdrolspeler van Persoon 4 , Souji in de manga, een achtergrondverhaal om deze beweging uit te leggen. Vanwege het werk van zijn ouders heeft hij altijd gereisd en vaak van school veranderd. Nadat ze voor hun werk naar het buitenland gaan, verhuist hij naar een klein stadje om bij zijn oom te gaan wonen.
7Het verhaal blijft redelijk trouw aan het spel
Fans van de Persoon 3 manga zal misschien niet verbaasd zijn om te horen dat de Persoon 4 manga is behoorlijk trouw aan het spel. Beide series maken het een punt om de plot van de rollenspellen op de voet te volgen. Dit is vooral indrukwekkend als je bedenkt hoe moeilijk het is om een verhaal van meer dan 60 uur om te zetten in een manga die is opgedeeld in opeenvolgende verhalen met hoofdstukken. De mediums zijn zo ongelooflijk verschillend en kunnen verschillende verhalende uitdagingen opleveren.
6De serie voegt nieuwe details toe aan de relaties van personages
Het is moeilijk voor een videogame om zoveel tijd met elk personage door te brengen als hij zou willen, als je bedenkt hoeveel er moet gebeuren om het verhaal verder te brengen en hoe tijdrovend en duur het is om een rollenspelvideogame te maken. De manga heeft niet dezelfde zorgen, omdat het enige grote nadeel de lengte is en het feit dat iemand het moet tekenen. Maar de manga bevat enkele extra scènes tussen personages, waardoor hun relaties vollediger worden, zoals de eerste ontmoeting van Yukiko en Chie.
5Er is zowel een spin-off manga als de belangrijkste
Het is vrij ongebruikelijk dat een bewerking van iets zijn eigen spin-off krijgt om het verhaal verder uit te breiden, maar dat is precies het geval voor Persoon 4 . Een tweede manga, genaamd Persoon 4 De goochelaar , begon ook in augustus 2012. Dit verhaal concentreert zich op het leven van Yosuke Hanamura in het kleine stadje Inaba, waar het verhaal zich afspeelt, en het is eigenlijk een prequel op de game. Er werd echter slechts één deel van deze manga ooit uitgebracht.
4Er is een derde Persona 4-manga, ook gericht op detective Naoto
Een lichte roman, Persona 4 x Detective Naoto , door Natsuki Mamiya, met illustraties van Sousei Kurogami en Persoon 4 manga-maker Shuji Sogabe, kwam uit in 2012. Het volgt Naoto Shirogane, ongeveer een jaar na het einde van Persoon 4 .
Een manga-aanpassing van de roman, getekend door Satoshi Shiki, kwam ook uit van 2012 tot 2014. De lichte roman en de manga worden echter niet beschouwd als canon met de gebeurtenissen in de game.
wanneer is een stuk tijd overslaan?
3Souji spreekt niet veel in de manga
Iedereen die bekend is met Persoon weet dat de hoofdrolspeler relatief weinig spreekt in vergelijking met de andere personages in het spel, en hij heeft eigenlijk geen stem omdat de speler degene is die zijn dialoog kiest. Ter vergelijking: Souji spreekt wel in de manga, maar hij praat niet veel. Om het gevoel van zijn personage-interacties in het spel na te bootsen, laat hij het praten meestal over aan de personages om hem heen.
tweeEr zijn enkele bijgesneden subplots
Zoals hierboven vermeld, zijn er zeker manieren waarop de Persoon 4 manga biedt meer ruimte voor personages en hun relaties om vollediger te worden ontwikkeld. Maar op andere plaatsen, omdat de manga minder ruimte heeft dan een videogame voor het vertellen van verhalen, zijn dingen uit het verhaal geknipt om het meer gestroomlijnd en gemakkelijker te volgen te maken. Omdat er niet zo veel mogelijkheid is om de mangawereld te verkennen, moet je ervoor zorgen dat alles klopt, door overbodige details te knippen.
1Het verhaal kan de perspectieven van andere personages laten zien
Een deel van het plezier van de Persoon games is het mysterieuze aspect. De hoofdrolspeler verzamelt langzaam informatie over de dingen die in de stad gebeuren en kent niet noodzakelijk ieders motieven voor wat ze doen. Maar de manga heeft niet dezelfde behoefte om in het hoofd van de hoofdrolspeler te blijven, wat een meer afgerond verhaal mogelijk maakt, omdat het gemakkelijker is om in de hoofden van de andere personages te zijn en hun gedachten en perspectieven te begrijpen.
