Wees niet te trots op deze technologische terreur die je hebt geconstrueerd. Darth Vader waarschuwde ooit een keizerlijke admiraal en ontdekte de mogelijkheid om een planeet te vernietigen die onbeduidend is naast de kracht van de Force. Hoewel de Dark Lord of the Sith misschien niet zo onder de indruk was van het bestaan van het superwapen van de keizer, was het drijvende fort net zo nuttig om de galactische bevolking angst aan te jagen als bij het raken van de planeten. De Death Star, ter grootte van een kleine maan, was de thuisbasis van honderdduizenden bemanningsleden, troepen, piloten en keizerlijke officieren. Het was ook de thuisbasis van hun families, waardoor de bevolking werd versterkt tot de grootte van een van de grootste metropolen van de melkweg. Het station had een heel stedelijk ecosysteem van uitgaanscentra en recreatiegebieden te midden van duizenden starfighters, grondaanvalsvoertuigen en ionenkanonkoepels.
Hoewel sommige feiten over de Death Star bekend zijn -- Rogue One liet ons zien dat het wordt aangedreven door kyber-kristallen (net als die in lichtzwaarden), en Een nieuwe hoop liet ons zien dat een zorgvuldig gerichte torpedo in een twee meter brede uitlaatpoort zijn grootste zwakte was. Maar hoe zit het met de aard van de andere energiebronnen? Hoe bleef het decennialang verborgen zonder dat iemand de ware aard ervan vermoedde? Hoe beweegt een object ter grootte van een maan tussen sterrenstelsels? Bij het doorzoeken van technologische tijdschriften, romans, strips en alles behalve authentieke imperiale verzendingen, zijn hier enkele dingen die alleen echte fans weten over de innerlijke werking van de Death Star.
twintigHAD DUIZENDEN WAPENS NAAST ZIJN SUPERLASER
Zelfs zonder de superlaser van de Death Star (die maar liefst 168 kanonnen voor de mens kostte), werd zijn status als het ultieme wapen in de melkweg veiliggesteld dankzij de bewapening die tijdens de constructie werd geïmplementeerd. Met alle gefocuste energie van een stellaire kern, maakte zijn planeetvernietigende capaciteiten het bijna mythologisch formidabel, maar wat heb je aan een superlaser als het vaartuig dat het vervoert niet gewapend is om zichzelf te verdedigen?
Met 10.000 zware turbolaser- en gewone turbolaser-batterijen, 2500 laserkanonnen, 2500 ionenkanonnen en 768 trekstraalopstellingen was het een drijvend versterkt fort. Het kon in de ruimte worden verdedigd door 7.200 TIE-jagers en had 25.000 stormtroopers aan boord.
19HET GING DOOR MEERDERE NAMEN
Terwijl de Death Star werd gebouwd, kreeg hij verschillende namen. Tijdens de evenementen van Aanval van de klonen, het stond bekend als het ultieme wapen door de separatisten die verantwoordelijk waren voor de oorspronkelijke constructie. Een tijdlang werd een langere naam uitgeprobeerd voor het project, het Expeditionary Battle Planetoid Development Initiative voordat het DS-1 Orbital Battle Station werd genoemd. Volgens Rogue een, intern was het ook bekend als Project Stardust door zijn hoofdingenieur Galen Erso.
Bij verzendingen moest het rijk voorzichtig zijn met het coderen van de naam van het superwapen, want als hun communiqués in verkeerde handen zouden vallen, zou het publiek weten dat het rijk iets had ontwikkeld dat in staat was elke planeet te vernietigen die zijn gezag uitdaagde.
18HET ZOU 1,5 TRILJOEN KEER DE NATIONALE SCHULD KOSTEN OM OP TE BOUWEN
Om nu een Death Star te bouwen, zou het naar schatting $ 15,96 septiljoen dollar kosten, wat meer is dan alle landen op planeet Aarde samen hebben (of ongeveer 1,5 biljoen maal de schuld van het land!). Natuurlijk komen de meeste van die kosten voort uit het moeten transporteren van personeel en materialen naar de ruimte, een probleem dat het rijk niet heeft.
Het rijk heeft een aanzienlijk aantal credits bespaard op zijn superwapen. Het werd betaald door belastingen die onder zijn heerschappij van de burgers werden geheven. Het bracht heel weinig arbeidskosten uit, omdat de meeste arbeiders er aan moesten werken. Het nam de natuurlijke hulpbronnen op planeten in beslag zonder compensatie, en had hele planeten zoals Mustafar gewijd aan de winning van 130 quadriljoen ton durastaal.
17HET HAD DE MAGNETISCHE EN GRAVITATIEVE VELDEN VAN EEN PLANEET
De Death Star had een diameter van 120 kilometer, of ongeveer de grootte van een klasse IV-maan. Vanwege zijn immense omvang en bolvorm werd het vaak aangezien voor een maan en was het het grootste object dat ooit in de melkweg was gebouwd tegen de tijd dat het voltooid was.
Hofbrau donkere calorieën
De kracht die in de Death Star werd gegenereerd, in combinatie met zijn grootte, gaf hem de magnetische en kunstmatige zwaartekrachtvelden van een planeet. En net als een planeet, had het een zuidpool en een noordpool, evenals een evenaar die het middengebied splitste in een diepe greppel waar de hangars, uitlaatpoorten en sensorarrays zich bevinden.
16HET HAD WANDELEN EN PARKEN AAN BOORD
De operaties aan boord van een ruimtestation ter grootte van een planeet vereisten een bevolking ter grootte van de dichtste metropolen in het rijk. Het personeel bestond uit bemanningsleden, troepen, piloten, kanonniers en ondersteunend personeel (meestal bestaande uit keizerlijke officieren) en 25.000 stormtroopers.
Met honderdduizenden keizerlijk personeel dat de dagelijkse taken uitvoerde (velen vergezeld van hun hele familie), moest het rijk aan hun behoeften voldoen. De faciliteiten van het station omvatten winkelcentra, parken, recreatiegebieden en commissarissen met luxe artikelen. Dit alles bevond zich op een apart promenadeniveau, vergelijkbaar met wat op een cruiseschip wordt gevonden. Vanwege de voorzieningen aan boord die niet te vinden zijn op typische bases, was het een wenselijke post voor een keizerlijke officier, behalve misschien wanneer Darth Vader een bezoek bracht.
vijftienHET FINANCIEERDE EEN GROTE SECTOR VAN DE GALACTISCHE ECONOMIE
Terwijl het rijk tijdens de bouw van de Death Star een aanzienlijke hoeveelheid kredieten bespaarde door dwangarbeid in te zetten en natuurlijke hulpbronnen van gekoloniseerde planeten met geweld te ontginnen, financierde het grote sectoren van de galactische economie met zijn enorme project.
wie is sterker thor of kapitein marvel
Fabrieken en particuliere aannemers waren allemaal ingelijfd bij het project en werkten vaak met dubbele capaciteit. En terwijl de eigenaren van die faciliteiten rijk werden, verwoestten de grondstoffen die nodig waren om de Death Star te maken vele imperiale werelden en verminderde de kwaliteit van leven voor hun inwoners. Al met al bracht het project meer dan een biljoen kredieten in de galactische economie, en de vernietiging ervan betekende een gat ter grootte van een Death Star.
14BEMANNINGSLEDEN WERKEN TOT ZES JAAR ZONDER KUSTVERLOF
In de loop van de decennialange constructie van de Death Star wisselde het personeel aan boord. Hooggeplaatste keizerlijke officieren, zoals Moffs, bezochten vanuit de systemen onder hun controle, maar werden daar niet geplaatst. Andere officieren die deel uitmaakten van het ondersteunend personeel hadden rondleidingen die slechts 180 dagen duurden, terwijl sommige veel langer waren. Een officier kan tot zes jaar dienen zonder ooit walverlof te hebben.
De Death Star opereerde in het geheim en in de diepe ruimte. De faciliteiten moesten volledig vertrouwelijk worden behandeld, dus het reguliere verlof dat bemanningsleden van de keizerlijke vloot zouden kunnen krijgen, werd niet aangeboden aan het personeel aan boord van het superwapen. Contact met vrienden en familie was ten strengste verboden, waardoor de gebieden voor amusement en vrije tijd nodig waren.
13HET HEEFT TWEE MILJOEN MENSEN GEHUWD
Hoewel het originele manifest van de Death Star verloren ging met zijn vernietiging, geven vroege rapporten aan dat de bemanning en het personeel meer dan een miljoen personen telden, met ruimte voor een miljard. De bemanning bestond uit 265.675 personeelsleden, met een extra 607.360 troepen, 167.210 piloten, 52. 276 kanonniers, 47.782 ondersteunend personeel (meestal bestaande uit keizerlijke officieren) en 25.984 stormtroopers.
Omdat de locatie en operaties van de Death Star strikt vertrouwelijk moesten worden gehouden, moedigde het rijk alle keizerlijke officieren en ingenieurs aan om hun families bij hen aan boord van het ruimtestation te laten wonen. Het maakte hun leven ontvankelijker en voorkwam ook uitzetting in de gelederen.
12EEN VAN HAAR HOOFD INGENIEURS WAS GALEN ERSO
Galen Erso, de leidende autoriteit op het gebied van kristallografie in de melkweg, werd gerekruteerd voor het Death Star-project vanwege zijn grondige kennis van kyber-kristallen, die keizer Palpatine zijn superlaser van stroom wilde voorzien.
Erso geloofde dat hij werd gerekruteerd om een bron van hernieuwbare energie te creëren, en toen hij de ware bedoeling van zijn onderzoek realiseerde, nam hij een kwetsbaarheid op in het ontwerp van de Death Star. De 376 kilometer lange loopgraaf op de evenaar van het station was een naad in de verdediging van het station die een enkele starfighter kon uitbuiten door te infiltreren en een van de uitlaatpoorten te bereiken. Als het een explosie in de haven zou kunnen afvuren, zou het de hoofdreactor bereiken en de vernietiging van het hele station veroorzaken.
elfHET IS ONTWORPEN DOOR separatisten
Hoewel de Death Star pas een volledig operationele planeetmoordenaar zou zijn... Een nieuwe hoop, holografische plannen ervoor zijn te zien zo ver terug als Aanval van de klonen wanneer de Geonosians praten over het ultieme wapen. De ontwerpen voor dit ultieme wapen waren in handen van graaf Dooku, de leider van het Separatistische leger ten gunste van afscheiding van de Republiek. Dooku stond onder leiding van Darth Sidious, de ware identiteit van kanselier Palpatine.
Russisch rivierblind varken
Palpatine had de zaak van de Separatisten tegen de Republiek en haar Grote Leger aangewakkerd om een burgeroorlog te ontketenen en wapens als de Death Star nodig te maken. Het zaad van zijn kwaad kon worden teruggevoerd tot lang voordat het rijk bestond.
10HET WERD GECONSTRUEERD TIJDENS DE CLONE WARS
De oorspronkelijke plannen voor de Death Star werden bedacht tijdens de Clone Wars. Aanvankelijk was er in de handen van de separatisten, nadat bondskanselier Palpatine en het Grand Army of the Republic hen hadden weggevaagd (samen met de Jedi Order), was er niemand om Palpatine te stoppen toen hij het eerste Galactische rijk creëerde en het superwapen onmiddellijk implementeerde om een onzekere bevolking angst aanjagen.
Aan het einde van Wraak van de Sith, Keizer Palpatine is te zien op de brug van een vroege Star Destroyer, samen met gouverneur Tarkin en Darth Vader, starend naar het skelet van de Death Star door een kijkpoort. Het zou nog twee decennia duren om volledig operationeel te zijn.
9HET IS GEBOUWD MET GEDWONGEN ARBEID
De Geonosians waren de laatsten die de Death Star-plannen hadden, en het was boven hun planeet dat de eerste constructie voor het superwapen werd uitgevoerd. Onder toezicht van Wilhuff Tarkin, destijds een admiraal bij de keizerlijke marine en een gouverneur van de sector Saweena, werd het een keizerlijk project met de grootste geheimhouding nadat het was overgedragen uit de handen van de verslagen separatisten.
De constructie verhuisde naar andere locaties omdat geheimhouding dit vereiste, en toen het rijk de productiefaciliteiten van verschillende planeten opeiste, zocht het ook naar arbeidskrachten om de hulpbronnen in fysieke constructie te gaan gebruiken. De keizerlijke vloot werd naar de Wookiee-planeet Kashyyyk gestuurd, waar Darth Vader persoonlijk toezag dat duizenden Wookiees werden opgepakt om arbeiders te worden.
8HET WAS GEBASEERD OP DE TARKIN-DOCTRINE
Wilhuff Tarkin was een regionale gouverneur die veelbelovend was in de keizerlijke marine, waar hij snel door de rangen steeg met oog voor strategie en politiek manoeuvreren. Bij het bereiken van de hoogste rang die het keizerlijke leger te bieden had (Grand Moff), gaf hij een verklaring af waarin hij zijn overtuigingen schetste over hoe het rijk zou regeren door angst. Het stond bekend als de Tarkin-doctrine en zou het belangrijkste imperiale beleid achter het Death Star-project zijn.
Tarkin geloofde dat het de burgerlijke verantwoordelijkheid was van elke keizerlijke burger om bij te dragen in dienst van het rijk. Vrede en orde waren alleen mogelijk door meer militaire kracht en veiligheid. Angst zou opstandige systemen onder controle houden, en zo niet, dan zou de Death Star ervoor zorgen.
7HAAR ORIGINELE DIRECTOR OF OPERATIONS WAS ORSON KRENNIC
Voordat Grand Moff Tarkin het bevel over de Death Star op zich nam en toezicht hield op alle operaties, was Orson Krennic de directeur van Advanced Weapons Research en hoofd van het Death Star-project. Directeur Krennic, die rechtstreeks rapporteerde aan de raad van Moffs en Lord Vader, was een opportunistische keizerlijke officier die boven zijn stand wilde uitstijgen als luitenant van de arbeidersklasse en gerespecteerd wilde worden bij de keizerlijke marine.
Orson Krennic gebruikte zijn invloed binnen het Imperial Security Bureau om de positie van toezicht op de bouw van de Death Star veilig te stellen. Ironisch genoeg was het een inbreuk op de beveiliging (een van de dingen die hij juist moest voorkomen) waardoor Grand Moff Tarkin de benoeming (en autoriteit) van Krennic kon ontnemen.
6DE ZWAKTE WERD GEPLAATST MET EEN DOEL
Toen de Rebellenalliantie eenmaal in het bezit was van de Death Star-plannen, begonnen ze onmiddellijk te bepalen of het superwapen van de keizer een zwak punt had. Ze ontdekten dat als een kleine starfighter bij een van de uitlaatpoorten langs de greppel die de Death Star in tweeën splitste, kon komen, de piloot er een torpedo in zou kunnen vuren die een kettingreactie zou veroorzaken tot in de kern van het station en het zou opblazen van binnenuit.
Wetenschapper Galen Erso had doelbewust zo'n zwak punt in de Death Star-plannen ingebouwd in de hoop dat de Alliantie het zou uitbuiten. Keizerlijke overmoed verhinderde dat iemand zo'n gewaagde aanvalsmanoeuvre verwachtte.
5HET WERD AANGEDREVEN DOOR KYBER KRISTALLEN
Dezelfde kristallen die het lichtzwaard van een Jedi aandrijven, dreven ook de superlaser van de Death Star aan. In de nasleep van de Clone Wars, toen het rijk de Jedi-orde had weggevaagd, begon het de keizerlijke vloot naar alle uithoeken van de melkweg te sturen waar de Jedi-tempels stonden, het kyber-kristal dat ze bevatten te plunderen of het rechtstreeks uit de grond.
De kyber-kristallen waren ondergebracht in de fusiereactor in de kern van de Death Star. De immense energievoorziening die ze voor de superlaser creëerden, was de reden waarom de Death Star ter grootte van een planeet bestond om deze te bevatten. Acht initiatorstralen hielpen de kyberkristallen te focussen en hun intense kracht te versterken om niet alleen de superlaser te genereren, maar alle energiesystemen aan boord.
4HET WERD Decennia lang GEHEIM GEHOUDEN
Je kunt je afvragen hoe het rijk erin slaagde de Death Star tientallen jaren geheim te houden. Vanaf de tijd van de Clone Wars tot het uitbreken van de Galactische Burgeroorlog in Een nieuwe hoop, de Death Star was het grootste afzonderlijke object dat in de ruimte werd gebouwd en toch kende niemand het ware doel ervan.
Het superwapen had vele namen, waaronder de Imperial Planetary Ore Extractor. Om zijn plannen voor het bestuursorgaan van de Galactische Senaat te verbergen, verwees het rijk naar de Death Star als een hulpmiddel voor mijnbouwactiviteiten in verzendingen en naar nieuwsuitzendingen. De ware bedoelingen waren op een 'need to know'-basis en vertrouwelijk voor iedereen behalve de hoogste keizerlijke officieren.
stella artois proefnotities
3123 HYPERSPACE-GENERATOREN KRIJGEN HET NAAR LIGHTSPEED
Iets ter grootte van de Death Star door open ruimte verplaatsen is geen gemakkelijke taak, laat staan dat het naar de lichtsnelheid springt. Alle ruimteschepen die de diepe ruimte in gaan, hebben hyperspace-motivators aan boord. De drijfveren van de Death Star bestonden uit gekoppelde banken van veldgeneratoren. Een totaal van 123 van deze generatoren, verbonden in een enkele navigatiematrix, waren nodig om de Death Star voorbij de lichtsnelheid te brengen.
Voor realspace-bewegingen zette een externe reeks krachtige ionenmotoren ruwe fusie-energie van de kern van het station om in stuwkracht, waardoor de massa van het station kon worden verplaatst, zoals de gigantische navicomputerbanken bepaalden. Ingenieurs die de ionenmotoren moesten bewaken droegen stralingspakken.
tweeBIJNA HALF MILJOEN DROIDS LEEFDE AAN BOORD
Net zo belangrijk als de humanoïde bemanning van het station was de ondersteunende bemanning van meer dan 400.000 droids die bijna elke denkbare functie vervulden. Deze robotbedienden varieerden van astromech-droids zoals R2-D2 om scheepsreparaties en -onderhoud uit te voeren, evenals protocol-droids zoals C-3PO die communiceerden tussen de computers van het station.
De meest voorkomende droid aan boord van de Death Star was de muis-droid, een kleine droid die leek op een broodrooster op wielen. Naast onderhoud en protocol waren er droids voor wetenschappelijk onderzoek, medische hulp, huishoudelijke dienst, sanitaire voorzieningen en verhoor. De aanwezigheid van zoveel droids heeft de kosten gedrukt en bood ook onschatbare hulp aan hun humanoïde tegenhangers.
1HET HAD EEN BEROEMDE BAR
Hoewel een keizerlijke post op de Death Star veel comfortabeler was dan gestationeerd te zijn op een typische keizerlijke basis, droegen de ontberingen van de keizerlijke plicht nog steeds op de bemanning en het personeel. Degenen die hun familie niet bij zich hadden, mochten vanwege de vertrouwelijke aard van hun opdracht niet met hen communiceren, dus het leven van een bemanningslid aan boord van het station kan een eenzaam zijn.
Verzamelen in de Hard Heart Cantina was toen een regelmatig tijdverdrijf, gerund door een gerenommeerde eigenaar van uitgaansgelegenheden op Coruscant. Het was een favoriet van officieren en bood plaats voor kameraadschap, opbloeiende romantiek en een paar handen sabacc. Helaas werd het samen met de originele Death Star vernietigd.
