In hun meer dan 50-jarige publicatie hebben de X-Men een uitgebreide aanwezigheid gehad in de wereld van animatie. De avonturen van Charles Xavier's team van gemuteerde helden hebben geleid tot drie animatieseries (1992'X-Men,'2000'X-Men: Evolution' en 2009'Wolverine and the X-Men') en de mutanten hebben gastoptredens gemaakt op alles variërend van de 'Spider-Man'-serie uit de jaren '90 tot de tekenfilm 'The Marvel Super Heroes' uit de jaren '60.
VERWANT: De 15 beste afleveringen van X-Men: The Animated Series
Toch is er één volledige X-Men-animatieserie die niet van de grond kwam: 1989's 'Pryde of the X-Men'. De pilot-aflevering werd vertoond tijdens het programmeerblok 'Marvel Action Universe' - en toen ging de serie nergens heen. In de jaren daarna is de pilot een campy curiositeit geworden voor X-Men-fans. Met het oog op de fouten van de aflevering, is dit wat 'Pryde of the X-Men' goed doet.
16HET VERHAAL VAN STAN LEE
Lang voordat Stan Lee een cameo-rol kreeg in bijna elke live-action Marvel-film, zette de man die verantwoordelijk was voor het co-creëren van het Marvel Universe zijn kenmerkende stem aan het werk als de verteller van Marvel's geanimeerde shows. Lee vertelde de Hulk en Spider-Man tekenfilms uit de vroege jaren 80, dus hij deed natuurlijk hetzelfde voor de potentiële X-Men animatieserie. Zijn verhaal start de pilot en opent elk hoofdstuk van 'Pryde of the X-Men'.
bier in wit blikje
Hoewel het een beetje klinkt alsof Stan deze regels in één keer heeft uitgeschakeld, geeft de mogelijke spoedklus de aflevering een gevoel van urgentie. De manier waarop hij bijna verwoed opmerkt dat iedereen om ons heen in het geheim een mutant zou kunnen zijn, speelt de waanzinnige paranoia die we in de aflevering zelf zien, op. Omdat dit een Stan Lee-vertelling is, krijgen we ook een aantal kreten van de beroemde schrijver. Het is geen Marvel-cartoon uit de jaren 80 zonder dat het publiek een 'true believer' wordt genoemd.
vijftienLOCKHEED
De draakachtige alien genaamd Lockheed debuteerde in 1983's 'Uncanny X-Men' #166, te midden van de gruwelijke confrontatie tussen het team en de Brood. Dat buitenaardse ras vernietigde Lockheeds thuiswereld, maakte hem een wees en dreef hem er uiteindelijk toe om met de X-Men terug naar de aarde te liften. Op aarde kreeg Lockheed onmiddellijk een band met Kitty Pryde (zij is degene die hem Lockheed noemde) en werd een quasi-lid van het team. Ondanks dat hij nooit in een speelfilm of animatieserie is gekomen, is de paarse man een favoriet X-Men-personage geworden.
Daarom is het zo gaaf om Lockheed in 'Pryde of the X-Men' te zien. Zijn aanwezigheid op Asteroid M is onverklaarbaar, maar de snelle piloot brengt zijn persoonlijkheid goed over en het eindigt met hem gekoppeld aan Kitty (zoals hij zou moeten zijn). Als deze piloot naar series was gegaan, zou Lockheed veel meer bekendheid hebben gekregen. X-fans hebben misschien zelfs de Lockheed-knuffel gekregen waar we allemaal decennia op hebben gewacht.
14DE WITTE KONINGIN
Na haar debuut in 'X-Men' #129 uit 1980, werd Emma Frost een van de grootste vijanden van de X-Men. Als de White Queen van de Hellfire Club kwelde ze het team tijdens de 'Dark Phoenix Saga' en stuurde later haar protégés, de Hellions, achter het tienerteam van New Mutants van de X-Men aan. Het is geen wonder dat het brein achter 'Pryde of the X-Men' de White Queen uitkoos voor opname in hun pilot - zelfs als ze nooit als lid van de Brotherhood of Evil Mutants had gediend.
Om eerlijk te zijn, krijgt de piloot de krachten van de Witte Koningin niet precies goed. Terwijl ze de telepathie gebruikt die ze in de strips heeft, vliegt ze ook en heeft ze wat lijkt op energieprojectiekrachten. Nog steeds , ze ziet eruit en klinkt precies zoals de Witte Koningin zou moeten - en dat is het vieren waard. Zelfs met haar decennialange geschiedenis heeft Emma's de laatste jaren alleen maar mainstream bekendheid gekregen (dankzij haar opname in 'X-Men: First Class'). Deze piloot probeerde haar decennia eerder aan de massa voor te stellen, en het is jammer dat ze daar niet de kans voor kreeg.
13DAZZLER
Dazzler zit in hetzelfde schuitje als de Witte Koningin. Beide personages debuteerden tijdens de iconische 'Dark Phoenix Saga' uit de jaren 80 en beide zijn personages die veel te lang hebben gewacht om in de schijnwerpers te staan. Zowel Emma als Dazzler doken op in de animatieserie uit de jaren 90, maar hun optredens waren nergens in de buurt van de hoofdrollen die ze in 'Pryde of the X-Men' kregen, vooral als deze serie een grote vlucht had genomen.
Dazzler's opname in deze aflevering is applaus-waardig. Het is eigenlijk een beetje een hoofd-krabber, aangezien Dazzler nooit met deze specifieke line-up van X-Men heeft gediend, maar dat is niet ter zake. Dazzler's vrolijke en zelfverzekerde persoonlijkheid is te zien in deze aflevering, ook al heeft ze maar een paar regels. Bovendien zorgen haar krachten voor een leuk visueel beeld (zoals de manier waarop ze die mensenetende planten in de Danger Room zapt). Het is een veilige gok dat deze serie haar geschiedenis als popzangeres zou hebben verkend, mogelijk in de geanimeerde traditie van 'Jem', en we vinden het jammer dat dat nooit is gebeurd.
galway hooker brouwerij
12DE MUTANTE METAFOOR
'Pryde of the X-Men' is een vrij rechttoe rechtaan superheldenavontuur van een half uur. Magneto heeft een plan om de aarde te vernietigen en de X-Men stoppen hem, rollen credits. Fans van de X-Men-strips weten dat de franchise over veel meer gaat dan dat. Lezers (en meer recentelijk het film- en tv-publiek) weten dat de X-Men ook een metafoor zijn voor diversiteit, minderheden en vooroordelen. Hoewel deze pilot-aflevering er niet bij stilstaat, wijdt het eigenlijk een paar beats aan dit grotere thema.
De aflevering begint met Magneto in hechtenis van het leger, en elke chauffeur en generaal om hem heen stopt gewoon met spugen op hem omdat hij een mutant is (het feit dat hij zichzelf identificeert als een terrorist helpt ook niet). Halverwege de aflevering leren we dat zelfs goede mutanten met scepsis van mensen worden geconfronteerd. Nadat de X-Men een gezin hebben gered dat door Pyro en Blob is gegijzeld, vangt Nightcrawler de pop van het kleine meisje. Als hij het haar geeft, trekt haar vader haar weg van de X-Man. Dit is een superheldenteam dat gevreesd wordt.
elfSTEMACTOREN
Deze piloot wordt vooral herinnerd vanwege het onverklaarbare Australische accent van Wolverine, waarover je hier op CBR meer kunt lezen. Dat is zeker niet een van de sterke punten van de piloot rust uit van de stemmencast is echter goed voor het geld.
Michael Bell, die de stem van Duke in 'G.I. Joe,' is een perfecte Cycloop en geeft hem die echte, bevelende stem. Andi Chapman's Storm is sterk en zelfverzekerd, en Alexandra Stoddart laat Dazzler er even warm en koel uitzien. Dan Gilvezan's Colossus en Neil Ross' Nightcrawler zijn allebei charmant over-the-top als de internationale mutanten van het team. Magneto van Earl Boen is maniakaal gemeen, en Xavier van John Stephenson is de juiste mix van professoraal en vaderlijk. De cast bevat zelfs stemacterende supersterren Kath Soucie ('Rugrats,' 'Space Jam,' 'Captain Planet', 'Futurama') als Kitty Pryde en Frank Welker ('Scooby Doo,' 'Transformers,' 'Futurama') als Toad en Lockheed. Dit is een behoorlijk perfecte cast, al was Wolverine van Patrick Pinney maar meer Canadees dan Australisch.
10KOSTUUMONTWERPEN
De animatieserie bevat ook uitzonderlijke kostuumontwerpen voor elk personage. De animatieserie 'X-Men' uit de jaren 90 liep met kostuums die op dat moment amper een jaar oud waren. 'X-Men: Evolution' en 'Wolverine and the X-Men' hebben beide het team opnieuw ontworpen. 'Pryde of the X-Men' daarentegen neemt de klassieke stripboeklook van de X-Men en vertaalt deze perfect naar het kleine scherm. Dit zijn de kostuums die veel van deze personages het grootste deel van een decennium droegen, waardoor ze onmiddellijk herkenbaar waren.
Dit spreekt tot de kracht van sommige van deze ontwerpen, met name die gedragen door Cyclops, Nightcrawler en Wolverine. Ze maken effectief gebruik van eenvoudige kleurblokkering en creëren onmiddellijk gedenkwaardige kostuums die zelfs kleine kinderen gemakkelijk in krijt kunnen namaken. Elk personage heeft ook een onderscheidend silhouet dankzij de aandacht die is besteed aan het kostuum en de gespierde bouw van elke held. Dit is een goed uitziend superheldenteam.
9SCHURKEN
Terwijl de X-Men-serie uit de jaren 90 begon met een tweedelig deel over de dreiging van de Sentinels, beknibbelt deze pilot-aflevering niet op schurken. Het is mogelijk dat de schrijvers zoveel mogelijk schurken in één aflevering wilden proppen, alleen maar om te laten zien hoeveel vijanden het team in de komende afleveringen kon aanpakken. Magneto's team, de helaas en helaas genaamd Brotherhood of Mutant Terrorists, is overal op de kaart als het gaat om vermogensniveaus en persoonlijkheidstypes - en dat maakt ze dynamisch.
Magneto zelf is een intimiderende bedreiging, meer gespeeld voor bedreiging dan de gemartelde en sympathieke weergave in de cartoon uit de jaren '90. Het team heeft twee krachtpatsers, Juggernaut en Blob, maar we krijgen flitsen van twee verschillende persoonlijkheden (Juggernaut is een agressieve heethoofd en Blob is een logge sukkel). Pyro is een lenige grappenmaker, met een beter ontwerp en een betere stem dan zijn cartoon-tegenhanger uit de jaren 90. Emma Frost is koud en commandant; je zou je kunnen voorstellen dat ze in deze serie mogelijk een kwaadaardige middelbare school leidt. Ten slotte is er Toad, een domme sidekick wiens behendigheid hem eigenlijk een bedreiging maakt.
8EEN-OP-EEN GEVECHTEN
Met zoveel personages in één pilot, is het een echte uitdaging om ze allemaal de kans te geven om te pronken met hun krachten en persoonlijkheden. Dat is de reden waarom, nadat ze allemaal in grote groepsomgevingen zijn gevestigd waar ze op elkaar stuiteren of hun krachten samen gebruiken, de aflevering verandert in één-op-één confrontaties terwijl de X-Men zich een weg banen door Asteroid M om Magneto's kwaad te stoppen plan.
Dit is een slimme en leuke zet, vooral omdat dit de eerste aflevering van een potentiële serie was. We krijgen rivaliteit te zien die zich zou kunnen vormen, terwijl Dazzler Pyro in het gezicht schiet met licht, Colossus en Juggernaut ruilen klappen en de behendige Toad daadwerkelijk de druppel op Wolverine krijgt. Dit alles leidt tot een van de meest charmante momenten van de piloot, wanneer de één-op-één gevechten leiden tot een confrontatie tussen Blob en Nightcrawler. Kurts charmante reactie op Blob terwijl hij langs hem teleporteert ('Niets beweegt de Blob!' 'En ik zou er niet aan denken om het te proberen!') is pure Nightcrawler.
Boston pils recensie
7KITTY PRYDE
De 'X-Men'-serie uit de jaren 90 introduceerde Jubilee in zijn debuutaflevering, waardoor ze de feitelijke surrogaat van het publiek werd toen we de wereld van de X-Men leerden kennen. Daarom heeft de geanimeerde Jubilee eigenlijk veel Kitty Pryde in zich -- omdat dat is de rol die Kitty tien jaar eerder in de strips speelde. 'Pryde of the X-Men' plaatst Kitty in de rol die ze altijd al had moeten spelen: de 14-jarige nieuwe rekruut die de kneepjes van het vak leert.
Kath Soucie geeft Kitty jeugdige energie en assertiviteit, twee eigenschappen die ze zeker in de strips heeft. Natuurlijk, ze is een beetje zeurderig en fold bijna onmiddellijk tijdens haar confrontatie met Magneto -- maar geef haar een pauze, ze is 14 en letterlijk alleen maar ontmoette de X-Men minuten eerder! Kitty gaat eigenlijk een beetje op een emotionele reis in dit voltooide-in-een-avontuur, dat van timide nieuwkomer tot ass-kicker rijpt. In slechts 20 minuten gaat ze van doodsbang voor Magneto om hem aan te pakken! Het is jammer dat we nooit hebben gezien waar deze show Kitty naartoe zou hebben gebracht.
6ANIMATIE
Ondanks al zijn vele sterke punten als het gaat om het vertellen van verhalen en karakterwerk, had de animatieserie 'X-Men' uit de jaren 90 vaak... laten we zeggen gemiddelde animatie. Dat is niet het geval met 'Pryde of the X-Men'. De aflevering, die eind jaren '80 werd geproduceerd, lijkt erg op zijn tijd -- en dat is een Super goed ding. Marvel Productions gaf Toei Animation de opdracht om deze pilot uit te schakelen, en ze maakten een zeer kinetische geanimeerde ravotten. Als de aflevering je bekend voorkomt, komt dat omdat Toei ook 'G.I. Joe' en 'Transformers'.
ballastpunt taart perzik
Het is de moeite waard erop te wijzen dat dit niveau van animatie van hoge kwaliteit hoogstwaarschijnlijk niet in de serie zou zijn doorgegaan, net zoals dat niet het geval was met 'G.I. Joe' en 'Transformers'. Toch is wat we hier hebben uitstekend. De openingsscène van de Danger Room is vooral een knock-out, omdat de personages bewegen en vechten met een opvallende vloeibaarheid. Zelfs iets eenvoudigs als Magneto's polsbewegingen terwijl hij een paar metalen spoelen oproept, wordt met fantastische details weergegeven.
5KURT & KITTY'S VRIENDSCHAP
Toen Kitty Pryde begin jaren '80 voor het eerst bij de X-Men kwam, maakte ze snel vrienden met Storm en Colossus. Er was echter één X-Man waar ze gewoon niet aardig mee kon zijn: Nightcrawler. Dat was niet omdat Nightcrawler niet extravert of vriendelijk was, want dat was hij wel. Kitty was in plaats daarvan bang voor zijn uiterlijk, een vooroordeel waarvan ze erkende dat het geen echte basis had in de realiteit en ze werkte eraan om te overwinnen. De twee werden uiteindelijk beste vrienden.
Met zoveel karakters om op te focussen, gebruikt de piloot wijselijk het grootste deel van zijn karakterontwikkeling op Kurt en Kitty, waarbij hij dezelfde beats uit het bronmateriaal haalt. We zien Kitty's angst voor Kurt keer op keer, allemaal in de aanloop naar de laatste 'act', wanneer Nightcrawler zichzelf opoffert om de rest van het team te redden. Kitty geeft zelfs toe dat ze het vreselijk vindt hoe ze hem heeft behandeld. Hoewel we niet veel tijd krijgen met de andere X-Men, komt wat we met Kitty en Kurt krijgen rechtstreeks uit de strips, en het resoneert net zo krachtig.
4NACHTCRAWLER'S (BIJNA) OFFER
Zoals we eerder vermeldden, is 'Pryde of the X-Men' een rechttoe rechtaan superheldentekenfilm met een basisplot. Dat is de reden waarom de finale, die een verrassend donkere wending neemt voor wat een generieke cartoon op zaterdagochtend zou moeten zijn, opvalt. Nu het circuit dat de asteroïde bestuurt beschadigd is, moet Nightcrawler zijn eigen lichaam gebruiken om het circuit te sluiten en de machine van stroom te voorzien, zodat Kitty de asteroïde van de aarde kan wegsturen. Het is een gespannen moment, vooral als we ons realiseren dat de asteroïde Magneto's ruimtestation gaat opblazen, mogelijk met Nightcrawler erop. Nightcrawler teleporteert de ruimte in na de inslag, maar hij lijkt te verbranden terwijl hij de atmosfeer van de aarde in wordt getrokken. Dat is natuurlijk nep en hij teleporteerde zelfs naar de jet van de X-Men.
Het ding is, de animatie en het tempo van dit moment verkoopt het een beetje. Nightcrawler vermijdt één dood op Asteroid M om vervolgens naar een andere gevaarlijke situatie te teleporteren, en de manier waarop zijn lichaam lijkt af te brokkelen tot vlammend stof is nogal gruwelijk. Natuurlijk, uiteindelijk komt alles goed, maar het is een beetje schokkend -- en prijzenswaardig -- dat 'Pryde of the X-Men' zo ver ging.
hoe groot is ba sing se
3HET ARCADESPEL
Een van de redenen waarom de X-Men-serie uit de jaren 90 zo goed wordt herinnerd, is dat deze het middelpunt was van een enorme marketingbonanza. Videogames, speelgoed, strips, baseballcaps, spijkerjacks, Pizza Hut-deals -- de X-Men waren overal . Het arcadespel dat in die tijd in winkelcentra opdook, hielp ook de populariteit van de X-Men te verstevigen, maar dat arcadespel was niet gebaseerd op de X-Men van de jaren '90. Dat arcadespel was gebaseerd op 'Pryde of the X-Men'.
De game bevat deze selectie als speelbare personages en Professor X en Kitty als NPC's. Elke baasgevecht is met Magneto, een van zijn Mutant Terrorists, of mogelijk een slechterik die we in latere afleveringen zouden hebben gezien. Deze arcadegame is een soort van glimp in een parallelle wereld, waar 'Pryde of the X-Men' een populaire serie voortbracht die leidde tot een marketingstorm die vergelijkbaar was met die van de serie uit de jaren '90. Gezien hoe populair en geliefd dat Konami-arcadespel was, is het mogelijk dat 'Pryde of the X-Men' jaren eerder had kunnen beginnen met X-Mania.
tweeHET ROSTER
Deze piloot heeft Cyclops, Storm, Wolverine, Colossus, Nightcrawler en Dazzler als de X-Men. 'Pryde of the X-Men' bevat geen nauwkeurige X-Men-selectie uit de strips (Dazzler trad toe nadat Cyclops, Nightcrawler en Kitty waren vertrokken), maar het is nog steeds geweldig. Om te beginnen beschikt het over de meest iconische X-Men -- waaronder drie die volledig de schacht kregen als het ging om latere geanimeerde iteraties van het team. Ondanks dat ze A-lijst X-Men waren met legioenen fans, waren Nightcrawler, Colossus en Kitty Pryde onderbemand in de jaren '90; Kitty verscheen niet eens in die tekenfilmserie! Om die reden valt het team 'Pryde' op.
Dit team, met zijn line-up van zes personen, voelt zich ook meer gestroomlijnd dan andere roosters. De serie uit de jaren 90 goochelde met een cast van negen, een cast die zo groot was dat ze personages hele seizoenen buitenspel moesten zetten om de focus te verkleinen. Natuurlijk heeft 'Pryde' acht karakters als je Kitty en Xavier toevoegt, maar die iets kleinere line-up lijkt een groot verschil te maken.
1HET THEMA LIED
Dit is misschien een splijtzwam, maar het thema 'Pryde of the X-Men' is: perfect . Het is ongelooflijk jaren '80, het is een beetje op de neus ('X-Men/ X-Men '), en het is een beetje maf ('team dat toeslaat als de donder'?) -- maar dat maakt het gewoon glorieus. Het thema herhaalt meestal de naam van het team steeds maar weer, maar dat ene piepkleine vers verheft het tot grootsheid.
Magneto's hordes zijn op weg om te plunderen, verbranden en plunderen / Maar er is één team dat niet wil toegeven / Het team dat toeslaat als de donder!
Who cares als dat niet echt logisch is! Het klinkt Super goed . De andere animatieseries hadden ook mooie thema's, ook al waren sommige meer memorabel dan andere. Het thema uit de jaren 90 bewees zelfs dat een nummer geen tekst hoeft te hebben om zingbaar te zijn. Het thema 'Pryde of the X-Men's' daarentegen bewijst dat als een themalied teksten heeft die net zo geweldig zijn als deze, je zullen zing ze keer op keer.
Wat zijn je favoriete momenten uit de pilot 'Pryde of the X-Men'?
