Dankzij de kenmerkende filmmagie van Alfred Hitchcock, psychose is een van de meest herkenbare films in de filmgeschiedenis. Hij bewerkte de film uit de gelijknamige roman van Robert Bloch uit 1959, waarin de auteur Norman Bates, moeder en het motel tevoorschijn toverde. Hoewel het verhaal Marion Crane en het onderzoek naar haar daaropvolgende moord volgt, steelt Normans vreemde relatie met zijn moeder de schijnwerpers. Terwijl psychose is zeker niet de eerste met een verwrongen moeder/zoon-relatie, het is grotendeels verantwoordelijk voor het populair maken van de trope op het gebied van amusement.
Norman's relatie met zijn moeder is giftig. Als kind hersenspoelt zijn moeder, Norma, hem zodat hij gelooft dat seks een zonde is, en alle vrouwen - behalve zij - zijn 'hoeren' die hem willen corrumperen. Desondanks wonen Norman en Norma alleen samen en zijn ze extreem hecht totdat ze haar verloofde, Joe Considine, ontmoet. Het is Joe die Norma overtuigt om het motel te kopen. Overmand door jaloezie over de preoccupatie van zijn moeder met haar nieuwe minnaar, vermoordt Norman ze allebei met vergif. Verteerd door schuldgevoel valt Normans persoonlijkheid uiteen. Hij graaft het lijk van zijn moeder op en houdt haar in het huis. Daar stuitert hij heen en weer tussen Norman, de schuchtere motelmanager, en moeder, de moordenaar van alle vrouwen tot wie Norman zich aangetrokken voelt.
Het is een karakterdynamiek voor psychologiehandboeken en een die Norman -- en nieuwe kijkers -- pas op de hoogte zijn psychose 's climax onthullen. Hoewel de relatie tussen Norman en Norma beledigend en ronduit verontrustend is, is het toch boeiend. De prequel-serie van A&E Bates Motel breidt de relatie verder uit en neemt het publiek mee terug naar een tijd waarin de beruchte Norma nog leeft. De show slaagt erin om de 'rare' relatie van Norman en Norma nog vreemder te maken, waarbij de twee zelfs een aanhoudende kus delen. Dus terwijl Bates Motel houdt bij psychose 's geest, het versterkt de horror en duwt de moeder/zoon-relatie verder in het rijk van het taboe.
Terwijl het seksuele aspect voornamelijk terzijde werd geschoven - en met goede reden - psychose 's antagonisten legden de basis voor de verwrongen moeder/zoon-relatie-trope van entertainment. Norma's aanmatigende, wrede aard gecombineerd met Norman's obsessie om haar op elke wenken te beantwoorden, zorgt voor een goede komedie.
ganzeneiland zeldzaam
Gearresteerde ontwikkeling 's Lucille Bluth en haar zoon Buster passen deze dynamiek goed toe. Lucille en Buster trekken regelmatig de wenkbrauwen op vanwege hun ongewone band. Net als Norman spreekt hij haar alleen aan als moeder en komt hij ondanks haar wreedheid snel tot haar verdediging. Aan de andere kant is Lucille jaloers op zijn romantische relaties. Vaker wel dan niet, lijkt hun relatie meer op een getrouwd stel dan op een moeder/zoon. Het resultaat is huiveringwekkende hilariteit, met opzet bedoeld om kijkers ongemakkelijk te maken.
Animatie sprong ook in de actie. The Simpsons ' Skinner en zijn moeder Agnes zijn in wezen cartoonversies van Norman en Norma, waarbij de show schaamteloos verwijst naar psychose meerdere keren. Stan Smith en zijn moeder Betty modelleren een soortgelijke relatie in Amerikaanse vader! Hoewel Betty niet wreed is, weet ze Stan te manipuleren. Als zodanig is Stan diep jaloers op haar vele vriendjes - die hij ontvoert en afzet op een afgelegen eiland - en hij noemt zijn moeder vaak 'mooi' en 'sexy', tot grote afschuw van zijn vrouw.
De shows zijn ongegeneerd geïnspireerd door psychose maak licht op de relatie en kies ervoor om er elementen van te spelen om te lachen, ook al blijft het gruwelijk. Andere eigenschappen leunen echter meer op de inherente duisternis en trauma. In Boardwalk Empire , resulteert Jimmy Darmody's niet-zo-subtiele oedipale relatie met zijn moeder in een controversiële incestueuze verhaallijn. En Vrees de wandelende doden de nieuwste schurk geeft toe zijn moeder te hebben vermoord omdat ze dacht dat hij 'gestoord' was, hoewel hij na de dood met haar blijft praten - net zoals Norman doet.
Hoewel Boardwalk Empire en Vrees de wandelende doden hebben niet bevestigd dat ze inspiratie hebben opgedaan bij de familie Bates, het is moeilijk om niet aan Norman en Norma te denken vanwege psychose de memorabiliteit. Op een manier, psychose de Griekse tragedie gemoderniseerd Oedipus Rex door een snode onderwerp te belichten door een fictieve horrorlens. Hitchcock werkte zijn magie uit en zorgde voor gelijke delen schok, walging en fascinatie. Als zodanig strekt de erfenis van de film zich wijd en zijd uit. Samen met de angstaanjagende douchescène, heeft de relatie tussen Norman en Norma bijna in zijn eentje de verwrongen moeder/zoon-relatie die tegenwoordig in entertainment wordt gezien, gepopulariseerd en gerevolutioneerd.
