'We hebben hoop. Opstanden zijn gebouwd op hoop.'
Terwijl ik worstel om te slapen, terwijl ik de kussens van mijn bank vasthoud, terwijl mijn woede tranen als raketten uit mijn ogen spuit, versterken deze woorden uit 'Rogue One: A Star Wars Story' mijn besluit. ' opstanden zijn gebouwd op hoop '
Op dinsdag werd ik misschien wel de meest trotse die ik ooit ben geweest om Amerikaan te zijn, vroeg op te staan en mijn patriottische, democratische burgerplicht te doen om te stemmen -- en om te stemmen op de meest competente, bereidwillige, geteste en onverschrokken kandidaat voor de baan die ik ooit in mijn leven heb gezien. En bovendien was de kandidaat een vrouw. Voor het eerst binnen geschiedenis , hadden Amerikanen de keuze om op een vrouw te stemmen -- een vertegenwoordiger van meer dan de helft van ons land. De enorme omvang daarvan ontging me niet, niet toen mijn hand een klein ovaal met zwarte inkt vulde. Elke kleine, wervelende pennenstreek was een politieke daad, een standpunt dat ik innam: 'Hier geloof ik in. Ik geloof in haar. Ik geloof in Amerika. Ik geloof dat we er klaar voor zijn, en ik geloof dat we klaar zijn om vooruit te blijven gaan. Samen sterker.'
Ik verslikte me achter de privacy van het scherm van mijn stembureau.
Ik had geen idee dat vijftien uur later, mijn verwachtingen van een historisch feest vertrapt onder de benauwende laarzen van de realiteit, ik me het meest zou schamen dat ik ooit in mijn leven ben geweest vanwege een beslissing die een kwart van de Amerikaanse bevolking heeft genomen. Beschaamd, beschaamd, woedend, boos, verbitterd, gevoelloos, wreed, moedeloos, met afschuw vervuld, doodsbang - ik heb heen en weer geslingerd om al deze dingen roekeloos te zijn. Ik heb geschreeuwd, gevloekt en gehuild bij het besef dat mijn toekomst -- de wettigheid van mijn aanstaande huwelijk met de man van wie ik hou, om nog maar te zwijgen van mijn veiligheid in delen van het land als ik vermeld dat ik een verliefde man ben een man -- is in een knoestige knoop verdraaid door de haat van anderen. Mijn bloed stolt van angst. Ik heb sociale media afgesloten, ik heb alleen maar 'Friends' op Netflix gezien, ik heb 'Planetary' gelezen en naar Gang of Four geluisterd.
manta ray dubbele ipa
Maar die woorden - 'Rebellions zijn gebouwd op hoop' - zijn luider dan de lachtrack van een geruststellende sitcom of de opstandige gitaren van de postpunk. Ik walg ervan dat deze gang van zaken moest gebeuren om 'Rogue One' zo krachtig bij mij te laten resoneren. Ik bedoel, het is Star Wars, dus het zou me een emotioneel wrak maken, ongeacht de recente gebeurtenissen. Maar de meest gevaarlijke uitkomst gebeurde, dus de film resoneert, zelfs meer dan ooit. En het stuurt een rilling over mijn huid en ontsteekt een vuur in mijn buik.
'Rogue One: A Star Wars Story' vertelt het verhaal van de groep rebellen die de plannen voor het enorme wapen van het rijk, de Death Star, hebben gestolen. De trailers die we tot nu toe hebben gezien en het feit dat we weten wat er daarna komt (1977's 'Star Wars') stelt perfect de onmogelijke inzet vast. Het gevoel van angst dat op de achtergrond van elke trailer hangt, is voelbaar; het is een ander personage in de cast. De kansen lijken onoverkomelijk: een rijk op het hoogtepunt van hun macht, een jonge rebellie die nog een beslissende overwinning moet behalen, de dreigende schaduw van een krachtig wapen waarvan we weten dat het een planeet kan vernietigen. Deze vijand is almachtig en drapeert zijn zwarte schaduw over de burgers die hij controleert, waardoor ze hopeloos in het duister tasten. De helden, roepnaam: Rogue One, zijn een kleine groep van ongelijksoortige en wanhopige strijders die verenigd zijn door hun onwankelbare verlangen om de dodenmars van het rijk te stoppen en de melkweg te bevrijden.
'Onze rebellie is het enige dat overblijft om het rijk terug te dringen.'
ipa vers geperst
Amerika heeft een man geschonken die nooit gewild is voor zijn machtigste positie. Hij viel de partij waarvan hij beweert lid te zijn binnen, buigt en breekt hun eens gerespecteerde leiders om aan zijn wil te voldoen, vernedert en belastert hen met vreugde. En nu zijn ze zijn partij -- en nu hebben ze het allemaal, het Huis, de Senaat, het Witte Huis.
'De macht waarmee we hier te maken hebben is onmetelijk.'
De partij is het afgelopen jaar gedegradeerd vanwege de invloed van deze man, omdat hij alle neigingen die ze ooit hadden voor empathie of mededogen onderdrukte en in plaats daarvan haat aankweekte - in zijn puurste, laagste vorm - in zijn kielzog. Rally's veranderden in geweld toen iedereen, van gehandicapte kinderen tot niet-blanke supporters, met geweld werd aangevallen en verdreven. En dat is wat deze partij nu zegt dat ze altijd al wilden. Dat is wat ze nu zeggen dat het beste is voor Amerika. Ze vieren zijn overwinning, ook al gaat dat ten koste van hun eigen moraal.
Schneider weisse kraan 7
'Dus zo sterft de vrijheid... met daverend applaus.' Het komt uit 'Revenge of the Sith', maar de zin resoneert in de nasleep van deze catastrofale gebeurtenis. De verraderlijke overname van de Galactische Senaat door keizer Palpatine en de manipulatie ervan in het rijk zou een geschikte metafoor zijn - als de winnaar ergens in kwestie zou zijn in de buurt zo slim als de fictieve Dark Lord of the Sith.
Het is walgelijk dat een man, een man die glundert over aanranding en roem en fortuin heeft verdiend, gedeeltelijk als leverancier van objectivering, is beloond. Het is walgelijk dat een man nu wordt gesteund door de meest verachtelijke haatgroepen in het land spreekt voor ons land. Het is walgelijk dat de man die een hartslag verwijderd is van het presidentschap gelooft dat je homo's uit mensen kunt elektrocuteren. Het is walgelijk dat een man die Mexicanen verkrachters noemde en terrorisme ziet tegenover elke moslimman, -vrouw en -kind, nu de macht van ons nucleaire arsenaal hanteert.
'Als het rijk dit soort macht heeft, welke kans hebben we dan?'
We hebben hoop . Als ze haat hebben, dan? wij heb hoop. En we hebben 'Rogue One', die plotseling de meest relevante film van 2016 is geworden -- en hij is nog niet eens in de bioscoop verschenen. Fictie is krachtig. Fictie is inspirerend en ambitieus; het is waar kunstenaars hun hoop en dromen nemen en ze waarmaken door middel van verhalen. We streven ernaar om als fictieve personages te zijn (General Organa, Luke Skywalker, Rey, Han Solo) omdat zij de vaten zijn waarmee makers de waarden uitdrukken die ze in de wereld willen zien. Als je wilt dat mensen moediger zijn, geef je ze een Leia om naar op te kijken. Wil je dat mensen hun eigen innerlijke kracht kunnen vinden? Hier zijn Luke en Rey. Denk je dat onbaatzuchtigheid belangrijker is dan egoïstisch zijn? Leer van Han Solo. We hebben nu een heel specifiek verhaal nodig, en we hebben 'Rogue One' nu nodig.
Als ik naar de trailers van 'Rogue One' kijk, zie ik wat ik wil van Amerika. Ik zie een multiculturele groep sterk staan samen geleid door een opstandige en moedige vrouw. Dat is waar we naartoe werken en waar we hoe dan ook naartoe zullen blijven werken. Dat is wat Amerika - een land dat is gecreëerd als een toevluchtsoord voor de vervolgden, om hun grenzeloze dromen te kunnen realiseren - is gemaakt om te zijn. Het rijk is benauwend; het rijk verplettert de rechten van anderen en sluit niet-mensen uit hun gelederen. De opstand is inclusief. 'Rogue One' speelt een Engelse vrouw, een Mexicaanse man, een acteur uit Hong Kong en een uit China, en een Britse Pakistaanse rapper/acteur. Mensen met zoveel achtergronden kunnen zichzelf in deze cast zien, en ze hebben eindelijk een held om hun eigen held te noemen.
En hier is de grote: de opstand wordt geleid door Dames .
De hoeveelheid vrouwenhaat die bij deze verkiezing is losgelaten, in het bijzonder van de overwinnaar zelf, schrikt me af -- en het verbijstert me dat elke vrouw met wie je praat, zal zeggen: 'Ja, nee duh . Haar altijd zo slecht geweest . Natuurlijk is dit gebeurd.' Hoe is dit acceptabel? Hoe is dit verkiesbaar ? Hoe kan iedereen Denk je dat deze jongen een betere leider is dan zij? Star Wars geeft me hoop, en ik hoop bij God dat Star Wars zijn publiek inspireert. 'Star Wars' schonk ons in 1977 Princess (nu General) Leia, een feministisch icoon dat in die eerste films het gewicht van de representatie van alle vrouwen op haar schouders moest dragen. Gespeeld door een verdomde legende genaamd Carrie Fisher, is Leia een openbaring van een personage. Ik kan uit persoonlijke ervaring spreken; Leia, met haar nemende houding en onbreekbare kracht, leerde me dat vrouwen zijn sterk als de hel toen ik een kind was. Leia is een meedogenloos dappere vrouw die gedreven wordt om de minderbedeelden te leiden, voor hen te zorgen en ze te beschermen, en ze bezit een overweldigende competentie en waardigheid. Ze is ook nooit bang om het verdomde werk zelf te doen. Klinkt dat uberhaupt bekend in de oren? Klinkt dat niet als een president? Dat klinkt precies als wie mijn stem heeft gekregen.
carte blanche bier
Maar Leia is niet de enige in haar leiderschap. We hebben Mon Mothma, wiens koninklijke aanwezigheid het bevel voerde over een scène in 'Return of the Jedi' uit 1983. Je kijkt naar het optreden van Caroline Blakiston in die ene scène en je weet zonder twijfel wie de leiding heeft. En dan is er nog de nieuwe bewaker, waaronder Daisy Ridley's Rey. Deze keer is het het jonge meisje dat op de reis van de held mag gaan, die van onzeker naar machtig mag reizen. En nu hebben we Jyn Erso in 'Rogue One', en Felicity Jones lijkt veel branie in Han Solo-stijl te gebruiken voor de rol van een straatvechter die vrijheidsstrijder is geworden.
Dat is waar ik in geloof. Dat is wat Amerika is. Haar wij allemaal . Het zijn vrouwen, mannen, transgenders en niet-binaire individuen van alle achtergronden en oriëntaties allemaal samen staan voor het algemeen belang -- omdat het het juiste is om te doen . We staan samen omdat we voor elkaar zorgen heeft beter zijn dan elkaar te vernietigen. Dat is waar de Opstand voor staat . Dat is wat we zien gebeuren in die 'Rogue One'-trailers. En dat is wat wij zullen zie gebeuren in de komende vier jaar, ondanks de haat die wordt uitgezonden vanuit het meest gerespecteerde kantoor ter wereld.
'Jullie zijn rebellen, nietwaar?'
Ja. Als rebel zijn betekent dat je trots bent homo te zijn, dan? Ja . Als rebel zijn betekent dat ik mensen geloof van alle religies verdienen het om met onverzettelijk respect te worden behandeld, dan? Ja . Als rebel zijn betekent dat ik geloof dat mensenrechten vrouwenrechten zijn en vrouwenrechten mensenrechten, dan Ja . Het is een klap in mijn maag dat het zover is gekomen, dat de aanstaande machtswisseling mijn eigen gevoel van patriottisme op zijn as heeft verschoven. Maar ja, als dat is wat het betekent, dan ik kom in opstand . Ik zal rebelleren door actief te worden in mijn gemeenschap, door te pleiten voor verschillende stemmen, door elke vaardigheid te gebruiken die ik heb -- zoals mijn woorden (nee, ik de beste woorden hebben) -- om uit te spreken wat ik weet dat juist is. Hierin zijn we allemaal samen.
En samen staan we sterker. Wij zijn Jyn Erso, of Kapitein Andor. Wij zijn Bodhi Rook, Chirrut Îmwe of Baze Malbus. Sommige zijn General Leia en sommige zijn Han Solo, Luke Skywalker of Ben Kenobi. We hebben allemaal Rey, Finn en Poe in ons hart. We kunnen onze innerlijke Mon Mothmas en Admiral Ackbars vinden. Wij zijn Hera Syndulla en Sabine Wren. Wij zijn Sinjir Rath Velus, Sana Starros en Mara Jade. We rebelleren samen omdat we weten dat alle mensen gelijk zijn geschapen -- en niets kan die waarheid breken.
corsendonk pater dubbel ale
En ik heb hoop dat miljoenen Amerikanen in dezelfde waarheid geloven, want vooruit is de enige manier waarop we vooruit kunnen. Ik heb hoop dat we sterker zijn dan één hatelijk mens, dat we niet gebroken of verdeeld kunnen worden. Ik heb hoop dat er snel een dag zal komen waarop we de verdiensten en het karakter van een persoon niet baseren op hun uiterlijke verschijning of waar ze vandaan komen of van wie ze houden of het geslacht waarmee ze zich identificeren. ik heb hoop in de De volgende generatie, de generatie die is opgegroeid met alleen een zwarte president die intelligent en hartstochtelijk sprak over eenheid en vocht voor de gelijke rechten van iedereen, ondanks grote tegenstand. ik heb hoop dat ze begrijpen de ernstige, gruwelijke fout die hun ouders en ouderen hebben gemaakt toen ze op deze man stemden. Ik heb hoop dat ze de opstand zullen voortzetten en de make toekomst weer geweldig.
'We hebben hoop. Opstanden zijn gebouwd op hoop.'
