Thrillers en horrorverhalen in de buitenwijken maken gebruik van de angsten die voortkomen uit het leven in een buurt waar je niet weet wie er in de huizen tegenover je woont. Achter elke deur zou een eenzame man kunnen zijn die gebroken is door pijn, een gelukkig gezin dat tevreden is om de droom te leven of een boosaardig monster met sadistische neigingen. Schrijver en regisseur Kevin Tran's Het donkere einde van de straat is een microbudget-thriller die probeert de angsten van het leven in de buitenwijken uit te buiten, maar terwijl het de onrust van een hele buurt vastlegt, worstelt het om een centraal conflict te vinden.
In sommige opzichten weerspiegelt de film met succes het gevoel van sociaal isolement, van weten dat er een probleem is zonder het ooit aan te pakken. Het voelt echter niet echt als een samenhangend drama. Er zijn te veel karakters ontwikkeld in een te korte looptijd. Hoewel de tweede helft wat horror levert, is het voor sommige fans misschien too little, too late.
De film volgt een aantal mensen die in een typische straat in een buitenwijk wonen. Een vrouw komt thuis en ontdekt dat er in haar huis is ingebroken en dat haar kat is doodgestampt. Dit is slechts het meest recente incident in een reeks dierenmoorden die tot nu toe niet aan de autoriteiten waren gemeld. Hoewel de buren allemaal met afschuw reageren op wat er gebeurt, negeert iedereen het probleem liever dan dat er wordt aangepakt wat er aan de hand is.
sam adams bier beoordelingen
De film is ongemakkelijk vanwege de stijl van presentatie, maar niet noodzakelijk vanwege de plot. De meeste opnamen zijn statische lange opnamen met zwaar overlappende schaduwen. Er is weinig of geen muziek door de scènes, wat resulteert in ongemakkelijke segmenten van stilte. De opnamen gaan onaangenaam lang door. Dit doet je vermoeden dat er iets gaat gebeuren, dat er misschien iemand in huis blijft hangen of op de personages wacht. Wat echter overblijft is stilte.
Dit leidt tot het kernprobleem met: Het donkere einde van de straat . Omdat de personages tevreden zijn met het negeren van de problemen buiten hun huizen, komt de stuwende actie van het verhaal pas in de laatste handeling op gang. De film is relatief kort met een scherpe 70 minuten, maar het duurt lang voordat het conflict op gang komt. Pas halverwege begint een personage te speculeren dat de dierenmoordenaar een van de buren is.
Het is in de laatste handeling wanneer de verschillende, losgekoppelde plotthreads samenkomen, wat leidt tot paranoia en onwetendheid die resulteert in een ingetogen maar effectieve conclusie over hoe we onze buren echt niet kennen. Echter, voor sommigen is het loslaten van spanning na al die opbouw misschien een beetje te ingetogen om louterend te voelen. Uiteindelijk komt de horror van de film niet van de loslopende crimineel, maar eerder van het verpletterende gevoel van isolement dat je in de buurt voelt. Alles voelt onbelangrijk op een aangrijpende, stille manier.
De verschillende personages zijn voldoende geacteerd. Ze spreken allemaal met zachte stemmen, wat leidt tot een film vol ingetogen optredens. Vanwege het grote aantal karakters worden velen echter slechts met korte tussenpozen geïntroduceerd voordat ze voor lange tijd worden genegeerd. Er wordt heel weinig op het scherm getoond, waarbij veel details aan de verbeelding van de kijker worden overgelaten.
goede anime zoals jager x jager
Uiteindelijk is dit een verhaal dat beter bij een novelle past dan bij een film. De film benadrukt de alledaagsheid van het leven, zelfs in het aangezicht van verschrikkelijke problemen. En hoewel het menselijke drama gepaard gaat met een duidelijk gebrek aan spanning, valt er iets te zeggen voor de film die benadrukt hoe we de neiging hebben om het kwaad dat vlak onder onze neus op de loer ligt te negeren, het af te wijzen voordat we onze aandacht op andere problemen richten.
In deze betekenis, Het donkere einde van de straat voelt als een aanvulling op films als die van Larry Clark Ken Park of die van David Lynch Blauw fluweel . Het enige verschil is dat, terwijl die films het kwaad in de buitenwijken onderzoeken, Het donkere einde van de straat doet er alles aan om het conflict te negeren.
In The Dark End of the Street spelen Scott Friend, Brooke Bloom, Jim Parrack, Lindsey Burdge, Michael Cyril Creighton, Daniel K. Isaac, Anthony Chisholm en Jennifer Kim. Het is nu beschikbaar op VOD.
st. Pauli meisje pils
