Het is veelzeggend dat wanneer de titel van Fantastic Beasts: The Crimes of Grindelwald op het scherm verschijnt, de woorden Fantastic Beasts in kleine letters staan in vergelijking met de rest van de omslachtige titel. Wat ooit werd aangekondigd als een charmante kleine prequel van de Harry Potter films is uitgezaaid in een geplande reeks van vijf films en heeft als zodanig een duistere en ingewikkelde mythologie ontsproten om zijn grandioze aanwezigheid te rechtvaardigen. De misdaden van Grindelwald , dan is het 134 minuten aan chaotische subplots die tegen elkaar botsen zonder een verhaalcentrum. Het biedt enorm veel exposities zonder iets op te lossen, alleen een aantal personages verplaatsen om ze op hun plaats te zetten voor de volgende aflevering.
Zelfs de hoofdpersonages van 2016 zijn amusant als ze vergeetbaar zijn Fabeldieren en waar ze te vinden nemen vaak een achterbank in wat ogenschijnlijk hun film is. Eddie Redmayne keert terug als magizoöloog Newt Scamander, maar zijn studie van magische wezens is op zijn best een tertiaire zorg nu de kwaadaardige tovenaar Gellert Grindelwald (Johnny Depp), die aan het einde van de vorige film werd onthuld, is ontsnapt en dreigt het over te nemen de wereld. Newt's partner in magie (en mogelijk in romantiek), de Amerikaanse tovenaar Tina Goldstein (Katherine Waterston), is nauwelijks in de film en heeft bijna niets te doen als ze is, en haar telepathische zus Queenie (Alison Sudol) en Queenie's niet-magische bakker beau Jacob Kowalski (Dan Fogler) lopen over het algemeen gewoon mee voor de rit.
GERELATEERD: Fantastic Beasts: The Crimes of Grindelwald Review Roundup
Marvel-films gerangschikt op box office
De gebeurtenissen aan het einde van de eerste Fantastische Beesten worden snel ongedaan gemaakt om het nieuwe plot in gang te zetten, maar er zijn zoveel nieuwe personages en nieuwe plotontwikkelingen dat de film al snel een ingewikkelde puinhoop wordt. Grindelwald gaat naar Parijs om zijn volgelingen te verzamelen, en hij wordt niet alleen achtervolgd door Newt en zijn bemanning, maar ook door agenten van het Britse Ministerie van Toverkunst (inclusief Newt's broer Theseus, gespeeld door Callum Turner), een mysterieuze Senegalese tovenaar genaamd Yusuf Kama (William Nadylam), en de verontruste jongeman Credence Barebone (Ezra Miller), die in de eerste film verwoesting aanrichtte in New York City.
De angstaanjagende krachten van Credence als Obscurus vormen de sleutel tot Grindelwalds pogingen om de wereld te domineren, en de jonge man zelf is op zoek naar zijn ware afkomst. Newt's ex (en de huidige verloofde van zijn broer) Leta Lestrange (Zoë Kravitz) is ook op zoek naar haar familiegeheimen, en deze inspanningen culmineren in een absurde reeks tegen het einde van de film, wanneer personages de plot stopzetten zodat ze lange monologen over hun hele levensverhaal.
Deze film zit vol met dergelijke informatie-dumps, die vaak geen ander doel lijken te hebben dan een langdurig duwtje in de rug Pottenbakker fans met connecties met de karakters en instellingen van de originele serie ( misdaden speelt zich af in 1927, decennia voor de Harry Potter verhalen). Kijk, het is alchemist Nicolas Flamel (Brontis Jodorowksy), wiens werk Harry Potter ooit noemde! Hé, nu zijn we op Hogwarts, de tovenaarsschool waar Harry en al zijn vrienden op een dag zullen studeren! Het maakt niet uit of deze verbindingen zinvol of zelfs logisch zijn; ze zijn alleen in de film om snikken van verrukking en erkenning van hardcore fans op te wekken.
GERELATEERD: Fantastic Beasts 2: Perkamentus zag Grindelwald in de spiegel van Erised - hier is waarom
De grootste connectie misdaden moet de Harry Potter verhalen is de aanwezigheid van Albus Perkamentus (Jude Law), die op een dag het hoofd van Zweinstein zal worden (gespeeld door wijlen Richard Harris, en vervolgens door Michael Gambon), evenals Harry's mentor en vriend. Perkamentus heeft een gecompliceerd verleden met Grindelwald, en hij brengt het grootste deel van zijn tijd door misdaden aan de zijlijn staan, Newt adviseren en vragen van het Ministerie van Toverkunst afweren.
Law brengt een welkome branie in zijn vertolking van Perkamentus, en een van de weinige veelbelovende dingen over de all-opgezette structuur van deze film is dat het aangeeft dat er meer van Law's Perkamentus zal komen. Redmayne blijft zenuwachtig en ongemakkelijk als Newt, en levert bijna elke regel in wat klinkt als een toneelfluistering, maar hij heeft een goede chemie met Waterston in de handvol scènes die ze daadwerkelijk mogen delen. Depps recente onvermogen om iets anders te spelen dan onmenselijke gekken, komt hem goed van pas als de megalomane Grindelwald, maar hij is nog steeds een beetje teleurstellend als een schurk, vooral wanneer zijn climax inhoudt dat hij een bovennatuurlijke TED Talk geeft.
GERELATEERD: Major Harry Potter-personage kan terugkeren in Fantastic Beasts 2
En hoe zit het met de fantastische beesten zelf, de vermeende drijvende kracht achter deze serie? Ze zijn er nog steeds en ze zien er nog steeds fantastisch uit, dankzij het eersteklas special effects-werk. Maar het zijn op zijn best bijzaken, erin gegooid voor een klein beetje komische opluchting voordat de film zich naar de volgende ondoorgrondelijke plotontwikkeling slingert. Hoewel de beesten er indrukwekkend uitzien, is de algehele visuele stijl (met dank aan terugkerende regisseur en Pottenbakker franchiseveteraan David Yates) is lelijk en vervaagd, vooral in de met regen doordrenkte openingsscène van Grindelwalds ontsnapping, een grijsblauwe vlek waarin het bijna onmogelijk is om te zien wat er gebeurt.
Het vooruitzicht van nog drie van deze films is behoorlijk somber, en hoewel er de nodige schokkende onthulling is aan het einde van de cliffhanger, is het zeker niet genoeg om nog bijna zeven uur aan inhoud mee te nemen (noch is het ook niet echt logisch). Als Harry Potter auteur J.K. Rowling (die de scenario's voor beide schreef) Fantastische Beesten films) vastbesloten is om haar tovenaarswereld voor onbepaalde tijd uit te breiden en uit te breiden, zal ze het beter moeten doen dan deze vervelende en absurd gedetailleerde voetnoten.
