Onsterfelijken Fenyx Rising brengt zijn laatste stukje DLC uit, De verloren goden , slechts een maand na de lancering Mythen van het oosterse rijk . Deze twee extra content, samen met die van januari Een nieuwe God , vormen de seizoenspas van de game en elk onderdeel heeft een andere benadering van gameplay gekozen. Terwijl Een nieuwe God gericht op de puzzels en platformuitdagingen die een groot deel van het hoofdspel vormden en Mythen van het oosterse rijk zijn verkenningselementen opnieuw bekeken in een nieuwe setting, De verloren goden richt zich op iets anders: vechten.
Voor de lancering, De verloren goden werd geplaagd als een top-down vechter met in de hoofdrol een nieuwe held. De nieuwe inhoud doet uiteindelijk echter veel meer dan alleen de camerahoeken veranderen en meer monsters bieden om tegen te vechten. Ondanks dat de basismechanica en knopinvoer intact blijven, heeft nieuwe hoofdrolspeler Ash zoveel nieuwe upgrade- en aanpassingsopties dat het bouwen van haar naar jouw smaak misschien meer diepgaand is dan de aanpassingsopties in het basisspel.
Na Mythen van het oosterse rijk inval in de Chinese mythologie, De verloren goden brengt onsterfelijken terug naar de wereld van de Griekse goden. Fenyx, nu de God (of Godin) van Unity, leeft op Olympos met de rest van het pantheon - tenminste de goden die in het basisspel te zien zijn. Ze hebben geprobeerd contact te maken met Poseidon, die zou zijn vertrokken na een ruzie met Zeus. De goden Demeter, Hestia en Boreas volgden Poseidon toen hij wegging. Gefrustreerd en ontmoedigd door het feit dat ze, zelfs als de God van de Eenheid, hun eigen familie niet kunnen verenigen, vraagt Fenyx een held om op een epische zoektocht te gaan: een jonge vrouw genaamd Ash.
Fenyx vindt Ash die een tempel vol godenbeelden aan het schoonmaken is en spreekt tot haar via een onvolledig beeld van zichzelf. Ash is in de war maar opgewonden om te praten met een van de goden van wie ze zo veel houdt, en Ash stemt ermee in om te helpen. Het is vanaf het begin duidelijk dat de afwezigheid van Poseidon en de anderen meer heeft gedaan dan hun familie in een puinhoop achterlaten - het heeft ook de wereld in chaos gestort. Vanaf daar is het aan Ash om de goden op Pyrite Island te vinden (een duidelijk spel op het Golden Isle dat zijn inferieure status aangeeft) en hen te overtuigen terug te gaan naar Olympos.
Onderweg begeleidt Fenyx Ash. Athena realiseert zich echter dat Fenyx net zo onervaren is als een god als Ash als een held en besluit met tegenzin om te helpen. 'Owlthena' neemt de vorm van een uil aan en voegt zich bij Ash op Pyrite Island en ontmoet haar op verschillende punten op de reis. Ze fungeert als mentor voor zowel Fenyx als Ash en legt aan Fenyx uit dat de goden offers moeten accepteren om hun krachten op aarde te gebruiken. Gedurende het spel moet Ash de verschillende altaren van het eiland bezoeken om haar vaardigheden te verbeteren, haar goddelijke invloeden toe te wijzen aan de nieuwe essenties van de DLC, snel naar andere altaren te reizen, haar voortgang te redden en nog veel meer.
De verloren goden ' nieuw systeem van goddelijke invloeden en essenties biedt mogelijk enkele van de meest interessante aanpassingsopties die de game als geheel te bieden heeft. Hoewel Fenyx esthetisch kan worden aangepast (iets dat op die manier niet wordt overgedragen voor Ku of Ash in een van hun respectievelijke reizen) en er opties waren om haar uit te rusten met verschillende stukken harnas en wapens die met hun eigen voordelen kwamen, neemt Ash het upgradesysteem een paar stappen verder.
Na het ontgrendelen van een vaardigheid kunnen spelers middelen gebruiken om goddelijke invloeden te ontgrendelen, nieuwe voordelen die meer flexibiliteit of extra bonussen bieden. Deze kunnen vervolgens worden uitgerust met Essences, die worden ontgrendeld door monsters te verslaan en speurtochten te voltooien. Er zijn verschillende Essences gebaseerd op verschillende elementen, en het toerusten van Goddelijke Invloeden levert verschillende effecten op. Sommigen zullen een kans geven om een statuseffect toe te brengen aan een vijand bij het gebruik van een wapen of vaardigheid, terwijl anderen Ash meer gezondheid of uithoudingsvermogen geven.
Het is even wennen aan deze mechanica, maar als je ze eenmaal onder de knie hebt, is het echt mogelijk om een unieke Ash te bouwen die bij elke speelstijl past. Bovendien kunnen Essences bij elk Altaar worden geruild, zodat spelers niet vastzitten in keuzes die al vroeg worden gemaakt.
Helaas, hoewel deze nieuwe functies een geweldige toevoeging zijn, maakt De verloren goden en zijn held voelt zich uniek van wat er al in het spel zit, andere veranderingen zijn minder welkom. Ten eerste kunnen spelers het spel alleen opslaan terwijl ze bij een altaar bidden, en daarvoor is een offer nodig. Hoewel de game op bepaalde punten automatisch wordt opgeslagen en het vereiste item gemakkelijk te vinden is, lijkt dit nog steeds een vreemde keuze voor een open-wereldgame in 2021.
Behalve dat, De verloren goden veranderingen in de gameplay zijn meestal logisch gezien de context, maar ze kunnen desalniettemin frustrerend zijn. De weergave van bovenaf beperkt bijvoorbeeld hoe spelers de camera kunnen bewegen. De beperking is logisch in termen van verhaal, omdat het repliceert hoe Fenyx door de scrying-pool kijkt en over Ash waakt, maar alleen de camera op de x-as kunnen draaien kan frustrerend zijn, vooral voor degenen die gewend zijn volledige vrijheid te hebben over dit aspect in de rest van onsterfelijken .
korte broek cup a joe
Ash is bedoeld als een jonge, onervaren held in wording die haar dagen doorbracht met het vegen van tempels voordat ze door een god werd uitgekozen om op reis te gaan. Met dat in gedachten is het logisch dat haar capaciteiten en vaardigheden zwakker zijn dan die van Fenyx, die vanaf het begin stiekem een halfgod . In het begin kan Ash niet klimmen, zwemmen of glijden, maar hoewel ze deze vaardigheden tijdens het verhaal krijgt, mist ze de mogelijkheid om deze sneller te doen. Terwijl de goden haar vroeg een paard cadeau doen om te helpen met reizen over land, kan klimmen in het bijzonder frustrerend langzaam zijn - vooral wanneer de camerabeperkingen het soms onmogelijk maken om te zeggen wanneer Ash de volgende richel zal bereiken.
Bovendien, hoewel de gevechtsfocus leuk is, kan het aantal vijanden dat verschijnt overweldigend zijn, vooral op hogere moeilijkheidsgraden waar elk meer gezondheid heeft. Wat dit moeilijker maakt, is dat de basisvaardigheden van Ash in wezen hetzelfde zijn als die van Fenyx, dus ze heeft over het algemeen niet het bereik om veel vijanden tegelijk uit te schakelen. Soms voelt het bijna alsof je een musou-spel speelt, maar waarbij elke vijand sterker is en zonder het soort vaardigheden dat het doorsnijden van hordes bevredigend maakt in plaats van frustrerend.
Ondanks zijn problemen, De verloren goden is nog steeds erg leuk om te spelen. Het is over het algemeen een sterke aanvulling op Onsterfelijken Fenyx Rising , waarbij substantiële veranderingen werden gecombineerd met de gameplay-elementen die het basisspel plezierig maakten. Er zijn tal van puzzels en uitdagingen op Pyrite Island, vooral voor degenen die alles willen voltooien wat de game te bieden heeft. Ash is ook een meeslepende held en het is een genot om haar in de loop van het verhaal sterker te zien worden. Het dient ook als een mooie epiloog voor Fenyx, waardoor spelers de originele held van de game echt tot hun recht kunnen komen als een god nadat ze zo hard hebben gewerkt om hun plaats op Olympos te verdienen.
Immortals Fenyx Rising: The Lost Gods, ontwikkeld door Ubisoft Quebec en uitgegeven door Ubisoft, zal op 22 april beschikbaar zijn voor pc, Stadia, PlayStation 4, PlayStation 5, Switch, Xbox One en Xbox Series X. De uitgever heeft een recensie-exemplaar verstrekt.
