Als kind van de jaren '80 heb ik dierbare, vage herinneringen aan het excuus om poppen te shillen dat de tekenfilmserie 'Jem' was. Ik herinner me het rockster-verhaal van een all-girl groep Jem and the Holograms, die niet alleen de wereld toerde en aanbiddende fans in vervoering bracht, maar ook misdaden oploste, een weeshuis runde en de strijd aanging met hun kwaadaardige muzikale rivalen The Misfits. Dus het was met grote schroom dat ik Jon M. Chu's 'Jem and the Holograms' benaderde, een live-action reboot die Jerrica (Jem's echte identiteit) opnieuw voorstelt als een pleegkind in de buitenwijken dat op het sterrendom stuit na haar YouTube-optreden van een origineel nummer gaat viraal. Dit is niet de Jem die ik wilde, maar het won me toch.
Op het eerste gezicht lijkt Chu misschien een vreemde keuze voor dit project. Op zijn cv staan geweldige optredens op 'G.I. Joe Retaliation', een reeks 'Step Up'-films en de concertdocumentaire 'Justin Bieber: Never Say Never'. Maar als je tuurt, kun je zien hoe deze inspanningen precies laten zien waarom Chu perfect is voor 'Jem and the Holograms'. Hij heeft al een speelgoed uit de jaren 80 ingewisseld dat een door nostalgie gevoede reboot is geworden. Hij weefde romantiek, regisseerde dans en legde concerten vast, terwijl hij zich terdege bewust was van wat een publiek van meisjes verlangt. En deze vaardigheden komen tot uiting in 'Jem and the Holograms', met toespelingen uit de jaren 80, een schattig liefdesverhaal, een paar knappe eye-candy's en een oogverblindend dansnummer.
Aubrey Peeples schittert als Jerrica (ook bekend als Jem), een verlegen tiener die naar het sterrendom schoot toen muziekmagnaat Erica Raymond (een heerlijk landschap-verslindende Juliette Lewis) haar uit de vergetelheid/YouTube plukt. Jem's back-upband bestaat uit haar biologische zus Kimber (een pittige Stefanie Scott), en haar pleegzussen, fashionista Shana (de mooie Aurora Perrineau) en technologie-liefhebbende tomboy Aja (scene-stealer Hayley Kiyoko). In de vorm van 'Behind The Music' dreigen rivaliteit en platencontracten de band tussen de zussen te verscheuren. Maar net zoals de serie waarop het is gebaseerd regelmatig van persoonlijk drama naar waanzinnige sci-fi ging, gooit 'Jem and the Holograms' een subplot in met een hologramprojecterende robot en laatste verzoeken van een overleden vader.
Kijk, voordat hij stierf aan een niet nader genoemde ziekte, bouwde de vader van Jem en Kimber een robot in BB-8-stijl genaamd Synergy. Wanneer de meisjes naar L.A. gaan om hun nieuwe leven als rocksterren te beginnen, komt de robo-buddy tot leven, waardoor ze op zoek gaan naar puzzelstukjes die Jem afsluiten en cruciaal advies geven in een kortzichtige maar oprechte climax. Een ander element van fantasie dat in de film te vinden is, is dat ondanks Erica's harteloze manipulatie van Jem voor winst, ze de meidengroep nooit seksualiseert en hen dwingt tot de schrale mode waar veel popsterretjes de voorkeur aan geven. Dit lijkt allemaal misschien helemaal belachelijk (of misschien echt schandalig), maar dat is waar, schat. En dat is eigenlijk de reden waarom 'Jem and the Holograms' voor mij werkte, ondanks enkele huiveringwekkende gebreken.
Structureel gezien is de film een puinhoop, waarbij de Synergy-zoektocht wordt ingeklemd in het rockster-drama en een romantisch plot wordt ingesmeerd (met 'Boy Next Door'-hunk Ryan Guzman als Rio). Maar dat is niet alles. Chu plaatst ook overal YouTube-video's. Soms zijn het optredens, zoals drumbattles die worden afgewisseld om de spanning van een anders blah e-mailuitwisseling op te voeren. Soms zijn het virale video's zoals 'Waterskiënde eekhoorn' gespeeld voor een gemakkelijke lach. Maar in de finale zijn het fan-biechtstoelen die onthullen waarom mensen van Jem houden en om hem geven, en hoe ze hen inspireert. Terwijl 'Jem' uit de jaren 80 werd gekenmerkt door haar enorme schoudervullingen en serieuze poging om alles te hebben (de carrière, de controle, het vriendje, de vrienden, de roem, de mode en zo maar), 'Jem and the Holograms' omschrijft zichzelf door de kracht van sociale media als een manier om verbinding te maken. Natuurlijk, het is onhandig in de uitvoering, maar ik zou liegen als ik deed alsof ik niet stikte van die Jem biechtstoelen.
Chu heeft iets heel zeldzaams afgeleverd, een avontuur met een vrouwelijk gezicht dat er niet voor terugdeinst om meisjesachtig en serieus te zijn. 'Jem and the Holograms' zal waarschijnlijk worden bespot met zijn oubolligheid, het meest gevoeld in zinnen als: 'We zijn zussen, dus we zijn veronderstelde elkaar helpen.' Vergeet niet dat het niet in de eerste plaats een film voor volwassenen is. Natuurlijk, er is een gezonde dosis verwijzingen naar de show, waaronder een gedeelte waarin Rio schaamteloos het themalied citeert ('glamour en glitter, mode en roem') tijdens een peptalk. Maar de film is duidelijk bedoeld om een nieuwe generatie meisjes te inspireren, hen een ruimte te geven om te dromen en een oprechte heldin die ze kunnen bewonderen. En afgaand op het herhaalde gekrijs, gehijg en gehuil dat ik hoorde van de jonge meisjes die me omringden tijdens de filmvertoning, zou ik zeggen dat Chu het goed doet met die menigte. En ze gilden niet alleen.
Door 'Jem and the Holograms' voelde ik me weer een meisje. Ik viel in zwijm van Rio, vooral wanneer hij meedoet aan een geïmproviseerd lied met Jerrica en de meisjes. Ik juichte toen Jem haar stem op het podium vond, spelend voor tieners die met verlichte mobiele telefoons zwaaiden zoals ik ooit met aanstekers zwaaide. Ik verlangde naar Jerrica toen ze zich verloren en alleen voelde, en ik verheugde me voor haar toen ze - in een grote enthousiaste knuffel - herenigd is door haar zussen. Natuurlijk is de verpakking anders en soms slordig. Maar Chu kwam tot de kern van wat Jem 30 jaar geleden zo speciaal en belangrijk maakte, en maakte haar nieuw relevant. Ze is niet echt, echt, echt schandalig zoals ik had gehoopt. Toch levert 'Jem and the Holograms' een leuk en oprecht verhaal dat meisjes (en jongens, gok ik) zeker zal boeien, terwijl ze old school fans een film geven waar ze verliefd op kunnen worden.
En even een opmerking: Jij beter blijf door de aftiteling.
'Jem and the Holograms' opent vrijdag 23 oktober.
