Van alle spionagefilms die dit jaar in de bioscoop verschijnen, is 'The Man From U.N.C.L.E.' is een van hen. Het is niet de grappigste (dat zou zijn) 'Spion' ), het is niet de meest buitensporige ( 'Kingsman: The Secret Service' ), het is niet de meest opwindende ( 'Missie: Onmogelijk - Rogue Nation' ). Het is niet eens het meest verwachte (het aankomende 'Spectre'). Maar hey, het is hier, en dat telt voor iets, toch?
Gebaseerd op de spionageserie uit de jaren 60, 'The Man From U.N.C.L.E.' volgt de tegenslagen van een niet-overeenkomend paar undercoveragenten tijdens de Koude Oorlog. Napoleon Solo (Henry Cavill), een Amerikaanse soldaat die een dief werd die CIA-agent werd, werkt tegen zijn wil samen met de vaak grimmige, monsterlijk sterke maar desalniettemin betoverende KGB-agent Illya Kuryakin (Armie Hammer). Samen moeten ze een Oost-Duitse monteur genaamd Gaby (Alicia Vikander) beschermen en een atoombom opsporen die binnenkort op de zwarte markt zal verschijnen.
Ondanks mijn beknopte beschrijving, wordt het plot ingewikkeld en soms verwarrend, en de accenten zijn overal (ik weet niet hoe dat van Vikander Duits is of waar in de Verenigde Staten de Engelse Cavill denkt dat Napoleon vandaan komt). Maar ik zou dat alles graag vergeven hebben als de film de eigenzinnige, bijtende scherts en visuele flair bevatte die regisseur/co-schrijver Guy Ritchie liet zien in zijn vroege films, 'Lock, Stock and Two Smoking Barrels' en 'Snatch'. Terwijl 'The Man From U.N.C.L.E.' leeft van retro popmuziek en kleur -- van Vikander's oogverblindende mod-jurken tot zijn klassieke auto's -- het heeft weinig karakter en schetst snel zijn leads te midden van opgeblazen dialoogscènes die overlopen van stuntelige expositie. Het is een beetje zonde van een meeslepende cast.
Toch is Armie Hammer een genot als Illya. Hoewel de standaardmodus van deze kerel uit de Koude Oorlog streng is, creëert Hammer scheuren in deze façade die charmant en vaak grappig zijn. De beste scène van de film is misschien een geplaagd in de trailer , waar een pyjama-sportende Gaby haar extra grote lijfwacht uitdaagt om te dansen, en dan - als dat niet lukt - te worstelen. Hammer en Vikander delen een bedwelmende chemie wanneer ze worstelen, fysiek, verbaal of met een zwoel zijoog. Ze is speels maar scherp; hij is verbijsterd door dit kleine meisje dat hem - bijna letterlijk - voor een lus kan gooien. Terwijl ik de neiging heb te huiveren bij ingeklemde romantische complotten, sisten Illya en Gaby, deels omdat geen van beiden weet of de ander te vertrouwen is, zelfs als ze verliefd worden.
Helaas voor Cavill voelt zijn karakter zich tot op het dwaze punt ontsmet. Napoleon is bedoeld als een soort Amerikaanse James Bond, met alle branie, rokkenjager manieren en de duivelse houding die wordt versterkt door de arrogantie van Yankee. Eigenlijk is hij Archer, of de gelijknamige tv-serie , die waarschijnlijk een deel van zijn inspiratie haalde uit het originele 'Man From U.N.C.L.E.' Maar in een PG-13-film is deze nieuwe Napoleon een getemd beest, wiens meest schandalige moment een knappe hotelgastvrouw overtuigt om met hem mee te gaan voor wat champagne en dergelijke. Een eerdere scène waarin Napoleon Illya's leven onbezorgd riskeert voor een geïmproviseerde picknick zou waarschijnlijk was het geker en leuker geweest als ditzelfde idee van kleinzielige wrok en egoïsme al zes seizoenen niet tot meer en meer schandalige lengtes was doorgevoerd op 'Archer'.
Het is zijn verdienste dat Ritchie nog steeds oog heeft voor een aantal solide visuele grappen, zoals een boze Illya die uit een badkamer tevoorschijn komt, inktzwart van hels rood licht om te onthullen dat hij het als een foto-ontwikkelingsstudio heeft gebruikt. Vooral Hammer en Vikander landen deze beats prachtig. Maar slechts de helft van deze actiekomedie doet zijn naam eer aan.
Wat mij het meest teleurstelde aan 'The Man From U.N.C.L.E.' is hoe teleurstellend de actiescènes zijn. Ze hebben hun momenten, zoals het eigenzinnige slot van de openingsachtervolging. Maar over het algemeen is de geografie verward, wat verwarring veroorzaakt als je op spanning hoopt. Het geografische probleem wordt beheerst door de voorlaatste actiescène, maar deze achtervolgings- en reddingspoging met drie voertuigen mist kleur, innovatie of panache, waardoor het momentum van de grote finale verlamd wordt.
Of fans van de serie 'The Man From U.N.C.L.E.' leuk zullen vinden, daar kan ik niets over zeggen, aangezien ik de show nog nooit heb gezien. Maar met zijn PG-13-classificatie betwijfel ik of de film een dergelijk bewustzijn van zijn publiek verwacht. Echter, na een zomer die al zo'n iconische actie heeft gebracht als 'Mad Max: Fury Road' en 'Mission Impossible 5', zal het publiek meer verwachten van 'The Man From U.N.C.L.E.' dan het oplevert.
Het is goed. Het is soms leuk. Maar in het kielzog van echt verrassende en opwindende cinema, is de misdaad van 'The Man From U.N.C.L.E. dat het te gemakkelijk over het hoofd wordt gezien.
'The Man From U.N.C.L.E' opent vrijdag landelijk.
