REVIEW: The Amazing Spider-Man #45 volgt de bendeoorlog met een anticlimax

De geweldige Spider Man #45 komt op de hielen na de finale van de recente Bende oorlog run, waarmee het laatste nummer werd afgesloten. Nu er vrede is in New York City en het geweld in Hell's Kitchen is onderdrukt, is Spider-Man nu vrij om zijn aandacht te richten op een aantal zaken dichter bij huis. Met name Mary Jane's tante Anna Watson en haar waanzin. Anna's huidige toestand was het gevolg van medisch geknoei met de medicijnen uit Krakau. Gelukkig heeft Spidey de remedie en de middelen om in te breken in het Ravencroft Institute for the Criminally Insane en een genezen tante Anna te bevrijden. Maar Peter Parker is niet de enige die gelooft dat grote macht gepaard gaat met grote verantwoordelijkheid. Er is iemand binnen de faciliteit die het er ook mee eens is. Bovendien hebben ze een speciale boodschap voor Spidey.

Geschreven door Zeb Wells, geïllustreerd door gastartiest Carmen Carnero, met kleuren door Marcio Menyz en letters door VC's Joe Caramagna, De geweldige Spider Man #45 is een overgangsprobleem. Het is een springplank tussen twee grote plots, waarbij het grootste deel van het verhaal gewijd is aan het aan elkaar knopen van eventuele plotdraden uit de vorige boog die nog bleven hangen. In plaats van zich open te stellen met vuurwapens en hoge inzetten, De geweldige Spider Man #45 is relatief langzaam tot aan de gespannen, maar toch korte cliffhanger.

Hoe werkt De geweldige Spider Man #45 Wacht even na het einde van de bendeoorlog?

De geweldige Spider Man #45 Bindt losse eindjes een beetje te snel vast

REVIEW: Marvel's gigantische Spider-Man #1 is enorm teleurstellend

Na de explosieve finale van de Gang War van vorig jaar – die een groot deel van de heroïsche en gemene selectie van Marvel Comics omvatte – in De geweldige Spider Man #44 , De meeste belangrijke plots en karakterbogen in de huidige serie van Spider-Man waren afgerond. Het was logisch dat het volgende probleem relatief kleiner, stiller en teruggeschroefd zou zijn. in tegenstelling tot de beladen en aanhoudende bendeoorlog, Bij Peter ging het in dit nummer sneller, omdat hij vrij is om in zijn eigen tempo te bewegen. Zijn avonturen zijn nu grotendeels ononderbroken en hij gaat gemakkelijker met problemen om dan voorheen. Dat gezegd hebbende, lijken zijn uitdagingen een beetje te gemakkelijk. De situatie van tante Anna wordt vrij snel opgehelderd, en Peters gevecht met Norman Osborn is ook vrij snel voorbij. Zelfs de finale van het nummer is nogal abrupt. Globaal genomen, De geweldige Spider Man #45 is nogal anti-climax.

In alle eerlijkheid tegenover schrijver Zeb Wells – die de huidige reeks tot nu toe heeft afgehandeld – is het moeilijk om een ​​vervolg te geven aan een zo wilde climax als die van de Gang War, vooral slechts één nummer later. Nog moeilijker is het voorbereiden van een nieuwe, en mogelijk net zo veelbewogen verhaallijn, zoals werd geplaagd op de laatste pagina's van dit nummer. Natuurlijk kan het niet lang vredig blijven voor Spider-Man. Nu de aanhoudende trend van grote, rommelige en emotioneel tumultueuze bogen nog steeds sterk is, lijkt het erop dat er meer chaos aan de horizon is. Het is ook vermeldenswaard dat het gelijktijdige X-Men-plot, Val van X, beïnvloedt elk deel van het Marvel-universum, inclusief de stad van Spider-Man die onlangs werd geteisterd door een totale oorlog. In het kort, De geweldige Spider Man #45 is een ontluchtingsprobleem . Hoewel dit misschien een hele klus klinkt, is deze korte pauze noodzakelijk voor zowel de personages als de lezers – in ieder geval voor één probleem.

Hoe werkt De geweldige Spider Man #45 Sluit de bendeoorlog?

De geweldige Spider Man #45 is rustig en anti-climax, maar opzettelijk zo

EXCLUSIEF: Spider-Man en Mary Jane behandelen de gevolgen van The Fall of X

De geweldige Spider Man #45 is een veel rustiger onderwerp, zowel qua verhaal als qua beeld. Hoewel er enkele verontrustende of tragische elementen zijn, zoals de scènes die plaatsvinden in Ravencroft en de verdachte experimenten bij Oscorp, is deze kwestie terughoudender dan de vorige. De lijntekeningen van kunstenaar Carmen Carnero en de koele, ingetogen kleuren van Marcio Menyz weerspiegelen deze toon van resolutie en consequentie. Carnero voegt een beetje filmische flair toe aan sommige belangrijke pagina's door het gebruik van dramatische en dynamische camerahoeken, plus opnamen met extreem driepuntsperspectief. De lichaamstaal van de personages is overal subtiel, zelfs in de meest spannende scènes. 'Gevechten' zijn vaak beperkt tot een enkele pagina, of een paneel of twee. Carnero's kunststijl kanaliseert de hedendaagse Marvel-stijl, met realistische proporties, expressieve gezichten en zwaar verweerde achtergronden. De lijntekeningen hebben een zachte, elegante en schilderkunstige kwaliteit. Dit komt het duidelijkst naar voren in de vele close-ups die Carnero's zachte, luchtige penseelstreken laten zien. De kleuren van Menyz zijn eveneens ingetogen en neigen meer naar de gedempte kant, waarbij slechts een paar sequenties warm van toon zijn. Menyz maakt gebruik van enkele Film Noir-trucs, met grimmige, humeurige belichting en zware zwarte plaatsing. Dit komt duidelijk tot uiting in de sombere en ongemakkelijke setting van Ravencroft Asylum, die overspoeld wordt door ziekelijke tinten blauw, groen en paars. Oscorp wordt daarentegen overspoeld met geel, oranje en groen. Deze helderheid komt opzichtig over en duidt op een sinistere onderstroom van intriges en bedrog.

De geweldige Spider Man #45 is een anticlimax-einde van een explosieve, langlopende boog. Maar het geeft Spider-Man op zijn minst een beetje rust. Hoewel het voor het grootste deel een beetje aan de saaie kant is, is het een opluchting om te zien dat het slechts een paar pagina's goed gaat met Spider-Man, in ieder geval voordat de chaos opnieuw uitbreekt. Het einde, hoe kort het ook is, duidt op iets pittiger om de hoek.

The Amazing Spider-Man #45 is nu overal verkrijgbaar waar strips worden verkocht.