Nu we onze eerste blik op 'The Last Jedi' hebben gekregen, kunnen we veilig beginnen met aftellen tot Kerstmis. Het lijkt nu officieel dat elke volgende 'Star Wars'-film er beter uitziet dan de vorige. Nadat 'The Force Awakens' ons vertrouwen in de franchise had hersteld met een gezonde mix van het bekende en het nieuwe, keken we zelfs uit naar het volgende deel in dit zich uitbreidende universum om op dat momentum voort te bouwen. 'Rogue One: A Star Wars Story' zou de eerste film zijn buiten de hoofdsaga, een op zichzelf staande functie die zich op één missie concentreerde.
VERWANT: The Force Awakens: 15 redenen waarom het de slechtste Star Wars-film is
De achtste film in de franchise en de eerste in zijn soort, zou moeten bewijzen dat er leven was buiten de 'Episode'-films en de weg vrijmaken voor nog veel meer anthologiefilms. Niet alleen slaagde het erin om dat te doen, het kwam ook naar voren als de beste film van de franchise tot nu toe. We weten nog niet hoe 'The Last Jedi' het met Kerstmis zal vergaan, dus voor nu zullen we 15 redenen onderzoeken waarom 'Rogue One' tot op de dag van vandaag de beste 'Star Wars'-film is.
vijftienNIET JEDI
Voor de allereerste keer in de filmgeschiedenis van 'Star Wars' draaide het verhaal van 'Rogue One' niet om de Jedi of de Force. Natuurlijk hebben we beide al een paar keer genoemd en we hebben de Force misschien wel of niet in actie gezien, maar er waren geen Jedi als de hoofdpersonen van het stuk. In plaats daarvan volgden we een zeer sterke en capabele vrouw terwijl ze probeerde terug te vechten tegen de macht van het rijk. Dit was geen zoektocht naar het lot -- om te worden wat iemand bedoeld was te zijn -- maar eerder een veel menselijker verhaal.
lagunitas new dogtown pale ale
Deze afwijking van de hoofdverhaallijn van de 'Star Wars'-films stelde ons in staat om een meer perifeer gezichtspunt te zien van het conflict tussen de opstand en het rijk, een dat we al tientallen jaren kennen. Het verhaal van 'Rogue One' was opgebouwd rond gebeurtenissen die we maar al te goed kenden, maar het was zo gedaan dat de hoofdpersonen los stonden van die van de hoofdsaga. We wisten dat deze personages allemaal deel uitmaakten van hetzelfde sterrenstelsel en deel uitmaakten van dezelfde strijd om vrijheid, maar dit was een andere kijk op de 'Star Wars'-formule die we al zoveel jaren hadden leren kennen.
14INTERESSANTE NIEUWE KARAKTERS
De 'Star Wars'-saga heeft nooit een tekort gehad aan een grote hoeveelheid sympathieke personages, van Luke, Han en Leia tot Rey, Finn en Poe. 'Rogue One' bleek niet anders te zijn. Sterker nog, we maakten kennis met een geheel nieuwe cast, zonder enige ondersteuning van personages die we kenden uit eerdere films. Dit waren nieuwe personages ontwikkeld voor deze film en deze film alleen, en ze werden allemaal samengebracht om een aanvalsteam te vormen waar we allemaal naar streefden.
De onwillige rebelvechter Jyn, de achtervolgde maar dodelijke kapitein Cassian, de overloperpiloot Bodhi, de bewakers van de Whills Chirrut Imwe en Baze Malbus en K-2SO -- die meteen ieders favoriete snarky droid werden -- sneden allemaal hun plekje naast de beroemdste en meest herkenbare 'Star Wars'-personages. Ze hadden allemaal hun eigen verleden, hun eigen persoonlijkheden en hun eigen doel in het verhaal. Ze zorgden er alleen maar voor dat we meer van hen wilden zien, niet alleen als een team maar als afzonderlijke individuen, aangezien ze allemaal een heel verschillende en fascinerende achtergrond hadden.
13GEEN LIEFDESVERHAAL
Wanneer de beide hoofdpersonages van een film -- in dit geval Jyn Erso en Cassian Andor -- zo goed samenwerken, wanneer ze tegenstrijdige ideologieën hebben die hen tot ruzies en ruzies leiden, wanneer donkere omstandigheden hen dwingen een gemeenschappelijke basis te vinden en steun te verlenen elkaar, als ze een sterke band delen en een chemie die zich gemakkelijk naar het scherm vertaalt, zou het buitengewoon gemakkelijk zijn om ze als een paar samen te stellen. En toch heeft 'Rogue One' die valkuil slim weten te omzeilen.
Jyn en Cassian waren personages over hun hoofden, vechtend voor hoop in een melkwegstelsel in oorlog. De tijd was nooit aan hun kant en het lot ook niet. De film had gemakkelijk gestolen momenten kunnen vinden die ertoe zouden leiden dat ze verliefd zouden worden en een kus zouden delen, vooral in de laatste minuten van de film, maar gelukkig is dat nooit gebeurd. In plaats daarvan waren onze twee hoofdpersonen metgezellen, wapenbroeders en -zussen, bij toeval bij elkaar gebracht, voor elkaar vechtend en elkaar steunend, tot het bittere einde.
12DE LELIJKE KANT VAN DE OPSTAND
Vanaf het begin van de originele 'Star Wars' tot de nederlaag van het rijk in 'Return of The Jedi' waren de rebellie de goeden, beslist en ondubbelzinnig. Het waren allemaal helden die vochten tegen het kwaad van de keizer en zijn verschillende volgelingen. Maar met 'Rogue One' zagen we een heel ander soort rebellie, een die nog steeds vocht voor vrijheid maar op een duistere manier te werk ging. Zoals alle dingen in oorlog zijn, was alles deze keer niet alleen zwart-wit. Er waren ook veel grijze gebieden.
Door middel van een dialoog hoorden we wat sommige van de meer ervaren rebellenstrijders, als moordenaars en dieven, hadden moeten doen in naam van de vrijheid. Het zien van dingen als Cassian die een bondgenoot opofferde zodat hij kon ontsnappen en het horen van een generaal die de moord op een keizerlijke officier goedkeurde, schilderde een veel duistere kant van de opstand, een kant die we nog niet eerder hadden gezien. In feite voedde de moordsanctie Cassian's dilemma voor een groot deel van de film en het leidde ertoe dat Jyn en hem ruzie maakten over wat het betekent om een rebel te zijn, iets dat belangrijk was om te overwegen in deze donkere kijk op het materiaal.
elfEEN ANDER FORMAAT
Lang geleden, in een sterrenstelsel ver, ver weg... Zo is elke 'Star Wars'-film begonnen, en terecht. Maar toen fans verwachtten dat de titel 'Star Wars' zou verschijnen met de klassieke rillingen-opwekkende muziek, kregen ze in plaats daarvan een heel ander begin dan 'Rogue One'. In feite begon de film met iets dat we nog nooit eerder in een 'Star Wars'-film hadden gezien: een flashback. Deze proloogscène, die zich afspeelt in het verleden, liet de kijkers kennismaken met hoofdpersoon Jyn Erso als kind, haar vader Galen en de man die hun familie verwoestte, regisseur Orson Krennic.
Deze uitgebreide reeks gaf ons inzicht en werkte als zijn eigen soort openingscrawl, alleen een die ons liever laat zien dan vertelt. Het gaf gewicht aan het verhaal en een gedeeld verleden tussen Jyn en regisseur Krennic die deze karakters voedden. Het kostte duidelijk tijd om de achtergrond vast te stellen, iets waar de 'Star Wars'-films nooit tijd voor hebben. Het formaat van de film werd ook veranderd als het ging om het bezoeken van andere planeten, waar hun namen actief op het scherm werden geschreven. Dit hielp ook om 'Rogue One' te onderscheiden als een ander type inzending in de saga, een die meer tactisch was in zijn aanpak.
10CINEMATOGRAFIE
Vanaf de openingsopnames op de planeet Lah'mu was het duidelijk dat deze film op een heel andere manier werd gefilmd dan elke 'Star Wars'-film die eraan voorafging. Voorbij waren de heldere, heldere beelden. Het heldere en heldere formaat dat in de andere films was vastgesteld, werd vervangen door veel donkerdere tinten, scènes weergegeven door filters die alleen bepaalde kleuren benadrukten, zoals het groen van het gras, het grijs van de keizerlijke officiersuniformen en de zwarte pantsers van de Deathtroopers.
koning ludwig hefeweizen
Maar regisseur Gareth Edwards bracht niet alleen zijn donkere benadering van filmmaken in 'Rogue One', hij bracht ook zijn opvallende beelden, een flair voor het iconische dat ons het uiterlijk van de film verkocht vanaf onze eerste blik op de trailers. De compositie van de opnamen, evenals de botsing en het hoogtepunt van kleuren, onderscheiden deze film van de rest als een meer zorgvuldig visueel geconstrueerde film. Misschien kwam het doordat deze film de zaken anders mocht benaderen dan de reguliere 'Episodes', maar we zijn blij dat 'Rogue One' een heel eigen beeldtaal heeft gekregen.
9EEN DONKERDERE, GROTERE TOON
Vanaf het begin onderscheidde Rogue One zich met een donkerdere, vuilere en veel ruigere toon. Voorheen was 'The Empire Strikes Back' het toppunt van duisternis voor de 'Star Wars'-saga. We zagen het rijk met wraak terugkeren en veel verdriet veroorzaken bij onze helden in een film die veel donkerder is dan zijn voorganger. Maar met 'Rogue One' werd de duistere factor verhoogd naar 11. We zagen een echt melkwegstelsel in oorlog, met facties die aan weerszijden van het conflict gruwelijke daden begaan.
Een bezoek aan Jedha toonde ons verzetsstrijder Saw Gerrera en zijn groep fanatieke vrijheidsstrijders - karakters aan de kant van het goede, maar die zich nog erger gedroeg dan de opstand. Het kon ze niet schelen wie ze pijn deden of wie er in het kruisvuur terechtkwam, zolang ze maar hun resultaten kregen. Bommen en blasters klonken luider en leidden tot meer slachtoffers dan we hadden verwacht. Mensen schreeuwden en kinderen huilden op straat. Het was deze keer een stuk minder schoon. Personages waren nat van de regen, uniformen waren vies en bezweet. Schepen zijn onherstelbaar gecrasht. En er stierven mensen. Dit was niet je gebruikelijke 'Star Wars'. Dit was een guerrillaoorlog.
8HEEFT HET DEATH STAR-PROBLEEM OP
Een van de in het oog springende problemen van de originele 'Star Wars'-film was het plotgat dat de vernietiging van de Death Star was. Een enkele treffer, zorgvuldig geplaatst, zou leiden tot de totale vernietiging van het gevechtsstation ter grootte van een planeet. Wat kwade plannen betreft, dat leek nogal een omissie van het rijk om zo'n fatale ontwerpfout toe te laten in hun ultieme vernietigingswapen. Gelukkig bouwde 'Rogue One' zijn hele verhaal rond dat exacte idee.
Als een onwillige wetenschapsofficier voor het rijk ontwierp Jyns vader Galen Erso de Death Star en bouwde hij dat kleine foutje in, een fail-safe om het hele ding af te brokkelen als een middel tot zijn wraak. Wat retcons betreft, dit is een enorm grote, maar toch een die ongelooflijk goed werkt. In plaats van zo goed als genegeerd te worden, wordt een hele film gemaakt van dit plotgat en het werkt om een van de belangrijkste problemen van de originele serie op te lossen. Niet alleen dat, het bouwt het ook op in een zeer emotioneel en persoonlijk verhaal van een man, een vader en de familie die hij verloor aan het rijk.
7HET RIJK
In 'The Empire Strikes Back' verloor het Empire een beetje van de cartooneske aspecten die hen afschilderden als nauwelijks bedreigend in vergelijking met 'A New Hope'. Maar het grootste deel daarvan werd gedragen door Darth Vader zelf en in dienst van de beroemde premiejager Boba Fett. Officieren kregen alleen commando's te zien in hun Star Destroyers en Stormtroopers bleken nooit erg efficiënt te zijn - niets meer dan kanonnenvoer dat er nooit echt in slaagde om een doel te raken waarop ze schoten.
In 'Rogue One' zagen we niet alleen de terugkeer van Grand Moff Tarkin als een sterke, sluwe en opportunistische leiderschapsfiguur voor het rijk, we zagen ook de gegronde kant van de zaak met regisseur Krennic. In zijn zoektocht naar macht en erkenning was Krennic meedogenloos. Hij aarzelde niet om Jyns moeder te laten vermoorden, of om de dood van Galens hele technische team te bevelen als straf voor zijn verraad. En deze keer vonden de Stormtroopers hun sporen en hoewel velen van hen stierven, slaagden ze erin een heleboel rebellen mee te nemen.
6DE OORLOG IN STAR WARS ZETTEN
Het hele verhaal van Rogue One was opgebouwd rond een enkele missie. Met het doel om de plannen van de Death Star op de planeet Scarif te stelen, kregen we een nog meer militaristische benadering van de Rebellion te zien. Het feit dat Jyn en haar team aanvankelijk tegen hun orders in handelden, maakte de procedure alleen maar zwaarder en maakte dit een waargebeurd verhaal van moed en heldhaftigheid. Dit waren soldaten, soldaten die bereid waren achter de vijandelijke linies te gaan, om de strijd aan te gaan waar niemand in geloofde, alleen om hoop te geven aan de melkweg.
De gevechten vonden plaats op echte slagvelden, met soldaten die hun leven op het spel zetten voor hun doelen. Dit aspect werd nooit meer benadrukt dan in het aantal slachtoffers, aan weerszijden van het conflict, de laatste handeling van de film. Dit was een oorlogsfilm met veel verliezen en heroïsche offers. Er waren consequenties in acties en geen magisch plotpantser. Of het nu in de ruimte was of op de grond, dit was een oorlog die we nog nooit eerder in de 'Star Wars'-films hadden gezien.
5UITBREIDING VAN DE GALAXY
Elke 'Star Wars'-film heeft nooit een tekort gehad aan exotische planeten en locaties. Elke film bevatte een gezonde mix van planeten en bestemmingen die fans kenden, gecombineerd met nieuwe locaties die dienden om de melkweg uit te breiden. 'Rogue One' leverde niet alleen op dat front door ons naar de klassieke Yavin IV-maan en de nieuwe tropische planeet Scarif te brengen, het slaagde er ook in om het te verdubbelen door ons een glimp op te vangen van plaatsen die belangrijker waren voor de algemene mythologie van de universum.
Beginnend met een lange reeks op de maan van Jedha, zagen we eindelijk een van de huizen van de Jedi en vingen een glimp op van hun tempels. Gevallen standbeelden en relikwieën van een eens zo trotse orde waren bezienswaardigheden die boekdelen schreeuwden over het verleden en de mogelijkheden die dit universum bevolken. Verder werden we ook getrakteerd op een kijkje in het eigen huis van Darth Vader op een verdacht naamloze planeet. Het kasteel van Vader was iets waar fans overal lang op hadden gewacht om te zien en die korte scène zorgde ervoor dat het personage opnieuw voor een raadsel kwam te staan.
4JYN EN HET VERHAAL VAN HAAR VADER
In het hart van elke 'Star Wars'-film stond een Skywalker. Het is een saga die voornamelijk gaat over één familie en afstamming, over karaktersterkte, opoffering en heldhaftigheid. De Skywalkers zijn een familie waar we allemaal om zijn gaan geven en die we associëren met de franchise zelf. Maar 'Rogue One' ging niet over de Skywalkers. In plaats daarvan maakten we kennis met een ander gezin in de vorm van Galen Erso en zijn dochter Jyn. Toen regisseur Krennic Jyns moeder vermoordde, gaf haar vader zich over om haar te beschermen en de gebeurtenissen in de film in gang te zetten.
Stiekem terughoudend, kwam Galen om de Death Star te ontwerpen en stuurde een bericht naar zijn dochter om het te vernietigen. En dus, parallel aan de Skywalker-saga, is er nu ook de Erso-saga, het verhaal van een familie die elkaar verloor en die door de melkweg reisde om elkaar te vinden. Het is een ander verhaal over opoffering, heldhaftigheid en groot verlies, misschien zelfs meer dan dat van de Skywalkers. Het was een kleiner, rustiger verhaal, zeker, een zowel inspirerend als hartverscheurend, maar het had grote gevolgen die, achteraf gezien, Luke Skywalker in zijn eigen verhaal lanceerden.
3HET SCHITTERENDE EINDE
'Rogue One' speelde met onze emoties, en ze deden het zo slinks. Ze speelden in op onze voorkennis van het universum en het formaat van hun films, evenals op wat we van hen verwachten. Ze gaven ons nieuwe personages om van te houden en voor te koesteren en ze gaven ze een onmogelijke missie waarvan we wisten dat ze succesvol zou worden dankzij de openingstekst van 'A New Hope'. Toen we deze film ingingen, hadden we het volste recht om een opwindend verhaal te verwachten met een formule die we kenden.
Maar al onze verwachtingen werden op hun kop gezet toen K-2SO, de droid waar iedereen verliefd op werd, op tragische wijze om het leven kwam. Het was zeker een zware klap, maar we hadden nog steeds veel personages om in de eindstrijd te volgen. Maar toen werd het alleen maar erger toen de film zijn hele cast één voor één doodde, in een volgorde die ons hart er met recht uit rukte en vervolgens herhaaldelijk op hen stootte. Het is vrij zeldzaam dat een film -- welke film dan ook -- eindigt met alle hoofdpersonages dood -- laat staan een 'Star Wars'-film.
tweeEEN NIEUWE HOOP BANDEN
Het feit dat 'Rogue One' zo sterk verbonden was met de gebeurtenissen van 'A New Hope', versterkte de film zelf alleen maar, terwijl het op zichzelf werkte als een sterk solo-uitje. De film werkte zo goed omdat hij profiteerde van de kennis van de kijkers van het 'Star Wars'-universum om het een boeiendere ervaring te maken. Iets dat zo triviaal en vanzelfsprekend is als de Death Star-plannen, is iets waar fans al lang bekend mee zijn - ze stonden bekend als iets dat met succes was gestolen.
Het succes van de missie van Jyn en haar team was bekend, maar de spanning zat in de details. De missie speelde op het soort mythische allure dat de plannen voor de Death Star omringde. We wisten dat ze het van Sacrif zouden halen, maar toen we het signaal zagen dat naar de vloot werd gestuurd en vervolgens werd overgebracht naar een station dat werd doorgegeven van Rebel trooper naar Rebel trooper, bleef de inzet stijgen en stijgen. De manier waarop de rebellen deze plannen behandelden, als iets dat zo kostbaar en essentieel was voor de vrijheid van de melkweg en de echte hoop die ze vertegenwoordigden, maakte de schok en afschuw alleen maar groter toen ze zagen dat deze rebellen hun leven gaven voor iets dat zo verschrikkelijk belangrijk was.
1VADER ONTWORPEN
Darth Vader verscheen in zijn kasteel voor een korte maar publieksvriendelijke scène in het midden van de film waarin hij zijn kenmerkende truc om de choke vast te houden terugbracht. Hoewel dat het einde had kunnen zijn, kregen we meer. Zo. Veel. Meer. Nadat onze hoofdpersonen de ultieme prijs hadden betaald, toen de plannen aan de vloot werden doorgegeven en we dachten dat de film klaar was, kwam Darth Vader uit de schaduw tevoorschijn, met een lichtzwaard in de hand, zich een weg banend door Rebel na Rebel in zijn zoektocht om terug te halen de plannen van de Death Star.
Dit was Vader in een scène die we nog nooit eerder hadden gezien: Vader op zijn best, op zijn meest legendarische. Vanuit het oogpunt van de schreeuwende rebellen zagen we hem als het filmmonster dat hij altijd had moeten zijn. Een onstuitbare moordmachine die niets in de weg laat staan. 'Rogue One' gaf ons de Darth Vader die we hem altijd al hadden willen zien, en dat hielp op zijn beurt de openingsmomenten van 'A New Hope' nieuw leven in te blazen. Het einde van 'Rogue One' was zelfs zo opvallend dat het de manier waarop we de originele 'Star Wars'-film zien voor altijd veranderde.
d&d leuke magische items
Wat is je favoriete 'Star Wars'-film? Laat het ons zeker weten in de comments!
