Pokémon is in wezen een vreemd concept. Spelers reizen als 10-jarige door het wild, waarbij ze magische wezens in de val lokken en ze dwingen te vechten. Over het algemeen is het echter allemaal een kwestie van opschorting van ongeloof, en Pokémon heeft altijd hard gespeeld in dit aspect. Zeker, deze ene regio heeft een krachtbron die Pokémon zo groot maakt als wolkenkrabbers. Natuurlijk heeft deze mensachtige vlam plasmazwaarden als handen en is gezondheidszorg gratis. Fantasie is gebaseerd op het accepteren van het rare en onmogelijke als onderdeel van het alledaagse.
Maar zelfs een wereld waar boomstronken routinematig worden bezeten door de geesten van verdwaalde kinderen heeft zijn grenzen, en sommige fans geloven dat Pokemon Scarlet en Violet heb het geraakt in sommige Pokédex-vermeldingen. Het is geen kwestie van controverse of problematische tekst - de Generation IX Pokédex lijkt eerder vreemd genoeg bezig te zijn met hoe Pokémon (of stukjes ervan) als gerecht smaken.
De Pokédex van Pokémon Scarlet & Violet richt zich op het eten
In een wereld zo voedselgericht als Pokémon , is het geen verrassing dat sommige voedingsmiddelen hun weg vinden naar de Pokédex. Alolan Raichu, bijvoorbeeld, zou zijn extra typen en het vermogen om te zweven hebben gekregen van luchtige pannenkoeken. Paldea tilt het echter naar een ander niveau. Neem Steenee als voorbeeld -- de Pokémon van het grastype wordt beschreven in paars 's Pokédex omdat het een schil heeft die kan loslaten en kan worden verpulverd. Komala's kwijl is een verdovingsmiddel volgens de paars Pokédex en Fidough's gist wordt geoogst voor brood.
Maar het is niet alleen een kwestie van Pokémon met handige eetbare eigenschappen . Escues paars Pokédex-invoer beschrijft het ijs als zout als het wordt gelikt. De nesten van Wattrels zijn blijkbaar een delicatesse, de schuurflappen van Toedscools zijn 'taai en erg lekker', Capsakid-tanden zitten in gekruid traditioneel Paldisch voedsel en Veluza werpt vlees af dat 'een milde maar heerlijke smaak heeft'. Hoewel eten altijd belangrijk is geweest in Pokémon en maakt vaak deel uit van RPG's als geheel, dit is vreemd genoeg nadrukkelijk zelfs voor Pokémon .
Pokémon heeft eerder voedsel in de Pokédex onderzocht
Dit is niet zonder precedent. Pokémon 's eerste generatie benadrukte op dezelfde manier hoe lekker Pokémon kunnen zijn, met Slowpoke-staart als een delicatesse en Farfetch'd zo heerlijk dat ze bijna met uitsterven zijn bedreigd. Farfetch'd werd echter opgevat als een op voedsel gebaseerde grap, en Slowpoke werd waarschijnlijk geïnspireerd door hagedissen die hun staart terug laten groeien. De aan voedsel gekoppelde Pokémon van Generatie I waren opzettelijk en individueel. Generatie IX geeft gewoon veel om hoe Pokémon smaken.
Natuurlijk is hier niets inherent mis mee. Het is grondig gedocumenteerd in de Pokémon wereld die de monsters worden opgegeten door mensen en jagen op elkaar. Het voelt desalniettemin vreemd dat er zo'n sterke nadruk wordt gelegd op het eten van Pokémon in de Pokédex, die van oudsher wordt behandeld als meer een onderzoeksdocument dan een velddagboek, laat staan een receptenboek. Desalniettemin voegt al deze informatie een leuk - zij het vreemd - stukje kennis toe Pokémon , en als spelers de nu beruchte glitches van snelverkopende games , zullen ze zeker iets vinden dat bij hun smaak past.
