Serveer het licht: 15 redenen waarom Assassin's Creed een geweldige film is

Al jaren praten mensen over een vloek voor het aanpassen van videogames naar film. Een reeks teleurstellingen die de fans niet hebben kunnen bekoren, verbluffen de critici en verlichten de kassa. Met het toenemende succes van stripfilms, hebben gamers met ingehouden adem gewacht op een aanpassing om naar voren te komen en de mal te doorbreken, een film die het potentieel van zijn naamgenoot zou waarmaken en een nieuwe, meer hoopvolle trend zou beginnen.

VERWANT: Batman V Superman: 15 redenen waarom het niet zo slecht was

Deze mensen keken naar de film 'Assassin's Creed' om deze vloek te verbreken. Helaas werd de film verscheurd door critici en de meeste fans noemden het gewoon een andere middelmatige teleurstelling. Maar wij hier bij CBR willen graag uit de kast komen en zeggen dat de haat die deze film kreeg van zowel critici als fans totaal onterecht is. Het is niet alleen een mooie, spannende film, het is erin geslaagd de vloek van videogames te doorbreken en niemand leek het te merken. Lees verder om erachter te komen wat 'Assassin's Creed' - deze maand in de thuisversie uitgebracht - een geweldige film maakt.

vijftienMICHAEL FASSBENDER

Michael Fassbender is een van die acteurs die het geweldig zou vinden om hardop een telefoonboek voor te lezen. Hij voegt ernst en geloofwaardigheid toe aan elke scène waarin hij zich bevindt, en daarom was het een opwindend vooruitzicht om hem de hoofdrol te laten spelen, zowel in het heden als in de flashback-sequenties van de film. En, absoluut niemand verrassend, leverde Fassbender schoppen op, waarmee hij zichzelf evenzeer een ster bewees op de emotionele momenten als in de actiescènes.

Als producer en acteur van het project geloofde Fassbender echt in de rol en begreep hij wat de fans geweldig vonden aan de games. Hij heeft er alles aan gedaan. Hij leerde parkour en vechtsporten om bijna 95% van de stunts uit te voeren. Het is niet elke acteur die dit niveau van toewijding naar een rol in een videogamefilm brengt, maar gelukkig heeft de 'Assassin's Creed'-franchise Michael Fassbender in zijn hoek om het acteren naar een geheel nieuw niveau te tillen.

14DE CINEMATOGRAFIE

Van de openingsscène tot het allerlaatste shot van de film, 'Assassin's Creed' is een prachtige film om naar te kijken. De sequenties uit het verleden zijn opgenomen en gedomineerd in tinten van geel en bruin, en het contrasteert mooi met het koude wit van de huidige scènes. De opnamen van bovenaf van Spanje in oorlog zijn net zo visueel verbluffend als een rustige scène waarin Cal rond de Abstergo-muren loopt en enkele van de andere onderwerpen in een tuin ziet staan.

De actiescènes zijn allemaal briljant en minutieus vastgelegd, de camera volgt netjes en de actie vertraagt ​​op de juiste momenten om een ​​bijzonder indrukwekkend moment te benadrukken. Of het nu Cal is die op de Animus aansluit of zowel Aguilar als Maria die op daken staan ​​met hun armen uitgestrekt, de film zit boordevol verbluffende beelden die de film zijn eigen stijlvolle uitstraling gaven. Een look die niet per se deel uitmaakte van de 'Assassin's Creed'-games, maar die er perfect bij past.

coor licht abv

13HET MACBETH-TEAM HERENIGD

In 2015 werd een nieuwe filmische bewerking van het Shakespeare-toneelstuk 'Macbeth' uitgebracht, met Michael Fassbender en Marion Cotillard in de titelrollen van King en Lady. De film, geregisseerd door Justin Kurzel, was een bijzonder donkere en brutale kijk op een toch al duister en bruut stuk en werd geprezen door de meeste critici. Ondanks dat het geen kassucces is, wordt deze film grotendeels gezien als een sterk geacteerde kijk op het Macbeth-verhaal.

oprichters backwoods bastard abv

Kurzel, Fassbender en Cotillard werden vervolgens herenigd om wat ze hadden geleerd van hun vorige productie in de 'Assassin's Creed'-film te verwerken. Met epische en prachtig geschoten oorlogsscènes, gecompliceerde relaties voor de personages van Fassbender en Cotillard en hun ouders, zoektochten naar macht, wraak en een dorst naar bloed, kan men gemakkelijk de Shakespeare-inspiratie aan het werk zien in 'Assassin's Creed'. Natuurlijk is de film veel fantastischer van aard, maar het drama en de stijl zijn gebleven, evenals het karakterwerk en het acteerwerk.

12HUIDIGE/FLASHBACK-BALANS

Vraag het aan iedereen die een 'Assassin's Creed'-game heeft gespeeld en ze zullen je hoogstwaarschijnlijk vertellen dat de scènes die zich in het heden afspelen saai zijn, omdat ze afleiden van het eigenlijke gamen in het verleden. Het is terechte kritiek, aangezien alle actie in deze eerdere reeksen plaatsvindt. Het is het grootste deel en de ruggengraat van elk spel in de franchise. De film zou echter altijd anders zijn. Waar de scènes in het heden niets meer kunnen zijn dan een bijzaak in een game, waren ze cruciaal voor de film.

Terwijl een game zich kan concentreren op actie en minder op verhaal, kan een film gewoon niet op die manier werken. Het heden is waar we kennismaken met de personages en waar het verhaal zich eigenlijk afspeelt, daarom zou er altijd meer van in de film zijn. De eerdere sequenties zijn decorstukken die het grotere verhaal dienen, in plaats van andersom. Ze geven je de informatie die je nodig hebt en werken eraan om het karakter van Cal te ontwikkelen. En zelfs als we dat allemaal in overweging nemen, zijn de sequenties uit het verleden en het heden zeer goed uitgebalanceerd, in tegenstelling tot wat sommigen misschien denken.

elfDE SPAANSE INQUISITIE-INSTELLING

Elke 'Assassin's Creed'-game speelt zich af in een andere periode, van de Italiaanse Renaissance tot de Franse Revolutie. Maar in plaats van een tijd aan te passen die al in de games was verkend, koos de film er slim voor om een ​​setting te verkennen die nog niet was aangeroerd: de Spaanse Inquisitie. Op die manier hoefde de film niet te spelen op vooropgezette ideeën van de fans van de games en kreeg de regisseur een schone lei om een ​​nieuw verhaal te ontwikkelen.

De film neemt niet de tijd om de tijdsperiode vast te stellen of wat de bron van het conflict was. Het laat je gewoon midden in de oorlog van Granada vallen, net zoals Callum Lynch. Nooit gaat de film in predikingsgebied. Het geeft er de voorkeur aan om de verschrikkingen van deze oorlogen en de mannen die ze begonnen uit te lichten. Bovendien was het feit dat elk personage in het verleden Spaans sprak met Engelse ondertitels een slimme beslissing die bijdraagt ​​aan het realisme van de setting. Dit is geen geschiedenisles, maar meer een voertuig voor iets dat we zelden eerder op het scherm hebben gezien.

10HET BLOEDENDE EFFECT

Een man sluit zich aan op een machine waarmee hij de herinneringen van zijn voorouders kan bevrijden die in zijn DNA zijn opgesloten. Als uitgangspunt van zowel de film als de games, had het gemakkelijk kunnen zijn om direct naar de actie te gaan en het daarbij te laten. Maar net als in de games introduceerde de film de psychologische effecten van het gebruik van zo'n machine. Visioenen van Cal's voorouder, Aguilar, begonnen snel te verschijnen, hem achtervolgd als een geest en spelend met zijn geest.

We zien niet alleen die visioenen, we zien ook de tol die het van Cal eist. Na een paar uitstapjes in de Animus kunnen we zien dat het hem psychologisch begint te beïnvloeden wanneer hij verwoed begint te zingen, huilen en lachen tegelijk. Twee levens tegelijk beleven, die beide in elkaar overgaan, is iets dat moet worden onderzocht, en de film schuwt het niet om te laten zien dat het gebruik van de Animus gevaarlijke gevolgen kan hebben.

9DE SLACHTOFFER LEGACY

Een ander groot verschil tussen de games en de film is dat gebruikers in de games meestal alleen waren in het heden. Hoewel het personage van Desmond Miles zijn kleine team van wetenschappers en hackers had, was hij de enige Assassin die in het heden te zien was, en leerde hij steeds meer vaardigheden uit zijn tijd in de Animus. Terwijl we in de film zien dat een organisatie zo groot als de Assassins veel nakomelingen had. Nu ze allemaal samen met Cal in Abstergo zijn opgesloten, zien we de erfenis van de Assassijn in volle werking.

Beginnend met Cal's moeder en vader, leren we dat de Assassijnen nog steeds actief zijn in de huidige tijd en dat ze nog steeds een strijd voeren tegen de Tempeliers die zich nu onder de Abstergo-vlag verbergen. Dat is een afwijking van het verhaal dat we kennen uit de videogames, waar de Assassins nergens te bekennen zijn. Het einde van de film geeft ons het vooruitzicht dat Cal en zijn Assassin-vrienden klaar staan ​​om de Apple en de mensheid opnieuw te beschermen, dit keer in de moderne tijd.

8DE KOSTUUMS

Al sinds de eerste 'Assassin's Creed'-videogame zijn de kostuums iconisch voor de franchise. Van Altaïr tot Edward en Arno, de Assassins hadden allemaal een kenmerkende kledij, compleet met een hoodie die synoniem is geworden met de games. Het creëren van een kostuum voor Aguilar, een kostuum dat er zowel functioneel uitzag als de Assassin's Creed-erfenis eer aandeed, zou niet eenvoudig zijn, en toch slaagde de kostuumafdeling van de film erin om in dat aspect te slagen, waardoor de hoofdpersonages fenomenale outfits kregen.

De Assassins-kostuums van Aguilar en Maria hebben ervoor gekozen om niet het meer gebruikelijke witte kleurenschema te gebruiken dat werd geassocieerd met de eerdere personages en hebben meer gedempte kleuren, een mix van donkerbruin en zandkleuren, met een lichte hint van rood als een terugroepactie naar de originele video spel kostuums. Deze kleuren helpen de personages op te gaan in hun omgeving in plaats van op te vallen, iets wat logisch is aangezien dit mensen zijn die zich verstoppen tussen de menigte.

7CALLUM LYNCH'S VERHAAL

Vanaf 1986 maken we kennis met een jonge Callum Lynch die naar huis terugkeert en zijn moeder dood aantreft en zijn vader schijnbaar verantwoordelijk. Dan, in het heden, wordt Cal geconfronteerd met executie. Als hij echter wakker wordt, is hij onder de hoede van Abstergo en wordt hem gevraagd deel te nemen aan hun onderzoek om een ​​einde te maken aan al het geweld in de wereld. Cal maakt veel mee in deze film, van de confrontatie met zijn dood tot de confrontatie met zijn vader die volgens hem zijn moeder had vermoord.

Anderson Valley Boont

Terwijl hij de Assassijnen de schuld gaf van alles en zwoer om ze te beëindigen, toonde zijn connectie met zijn voorouder hem uiteindelijk alles wat hij moest weten en begrijpen over wie ze waren en waar ze in geloofden. Pas toen besloot hij zijn rol te accepteren en te worden een Assassijn zelf zoals zijn ouders voor hem. Het is een ingewikkeld en zeer emotioneel verhaal voor één personage. We zien en voelen zijn kwelling, en we juichen mee terwijl hij zijn lot volledig omarmt.

6OMHELST DE SILLIERASPECTEN VAN HET SPEL

Sommige van de vroege recensies van de film benadrukten de dwaasheid van enkele basisprincipes van de film, zoals de personages die op zoek zijn naar iets dat de Apple of Eden wordt genoemd. Maar zoals oude spelers van de videogame weten, is de Apple cruciaal voor het verhaal. Het is iets dat al heel lang centraal staat in de franchise en iets dat niet vergeten mocht worden als het om films ging.

Integendeel, het feit dat de filmmakers besloten om alle 'gekke' aspecten van de games te omarmen, maakt de film geweldig. Het schrok niet terug voor de Animus of het uitgangspunt van de oude rivaliteit tussen de Tempeliers en de Assassijnen, of het gebruik van de verborgen messen. Als dit allemaal was vastgesteld en begrepen, waarom zou een mystieke Apple die de wil van het volk kan buigen, plotseling te veel zijn om te geloven? 'Assassin's Creed' blijft een film die afkomstig is uit een videogame, dus er zal wat inherente dwaasheid bij komen kijken. En dat is maar goed ook.

5EEN DYNAMISCHE DRAAI AAN DE ANIMUS

In de videogame betekende het aansluiten op de Animus eigenlijk op een stoel gaan zitten. Het is een zeer statische benadering, maar het werkt als een spel, omdat de gebruiker dan wordt meegenomen naar het verleden. Met de film volgden de kijkers Cal in zijn verhaal, en in zijn reis naar het verleden dubbel. Door ervoor te kiezen om het ontwerp van de Animus te veranderen, slaagde de regisseur erin om wat statische scènes hadden kunnen zijn om te zetten in een dynamisch systeem dat ons Cal in interactie met zijn omgeving liet zien om de momenten na te bootsen die hij herbeleefde.

Deze toevoeging aan de Animus-technologie gaf ons niet alleen de kans om het personage de herinneringen van zijn voorouders te zien waarmaken, maar maakte het ook des te geloofwaardiger dat hij de vaardigheden die hij in zich had ontgrendelde en leerde. In plaats van dat Desmond Miles simpelweg zei dat hij had geleerd te doen wat zijn voorouders konden in de games, gebruikte de film een ​​meer praktische manier om dat aan de kijkers te laten zien, iets dat vervolgens meer geloofwaardigheid gaf aan hoe de film zou eindigen.

4ADEMBENEMENDE ACTIE VOLGORDEN

Dit is een aspect waar de film all-in ging. Met een gameplay die voornamelijk bestond uit free-running, vechten en het gebruik van een verborgen mes om doelen te vermoorden, wisten de producenten van de film dat fans hoge verwachtingen zouden hebben van de actiescènes van de film. Gelukkig bewezen ze ons dat we ons absoluut geen zorgen hoefden te maken met langdurige scènes met alles wat de spelers leuk vonden uit de games. Scènes die ons de adem benemen.

We volgden terwijl Maria en Aguilar over daken renden en zich een weg baanden door een leger aan soldaten. De choreografie was verbluffend en de parkour nauwgezet. Hand-tot-hand gevechten, zwaarden, speren en bogen - er is niets dat niet door de Assassijnen werd gebruikt. De film deed er alles aan om ons te laten zien waartoe ze in staat waren, en de acteurs en stuntteams gaven ons spectaculaire achtervolgingen en vechtscènes die konden voldoen aan de normen van de games.

3DE FIJNE LIJN TUSSEN GOED EN KWADE

Centraal in de film staat een conflict, een conflict waarvan wordt aangenomen dat het erg zwart-wit is. Aan de ene kant zijn er de Tempeliers, die de wil van de mensheid willen beheersen, en aan de andere kant zijn er de Assassijnen, die vechten zodat de mensheid vrij kan zijn. De film presenteert deze oorlog echter met alle grijstinten die het verdient. Aangezien de helden van de film letterlijk Assassijnen zijn, is het geen wonder dat het verhaal je soms doet afvragen wie gelijk heeft en wie eigenlijk zou moeten winnen.

Centraal in dit conflict staat Cal, die begint met het helpen van Abstergo voordat hij zich uiteindelijk bij de Assassins voegt. Op dat moment elimineert hij het personage van Jeremy Irons om de mensheid te beschermen. Die scène wordt echter niet gepresenteerd als een triomf, maar als een zeer sombere overwinning, iets wat betreurenswaardig is dat moet worden gedaan. Dit wordt benadrukt door Sophia van Marion Cotillard, die Cal haar vader laat vermoorden, maar schijnbaar ook zweert hem te wreken. Het einde van deze duistere film is op zichzelf terecht duister en het laat zien dat het redden van de mensheid een prijs heeft. Zoals de Assassijnen zeggen: We werken in het donker om het licht te dienen.

tweeDE SPRONG VAN HET GELOOF

De sprong in het diepe is een kenmerkende zet voor de hele serie. Er wordt niet gevochten of vermoord, en toch is het een van de meest herkenbare aspecten van de games. Als de gebruiker naar het hoogste punt in een gebied klimt, wordt hij gevraagd om te synchroniseren. Dan, zodra een weids uitzicht op de omgeving is ontgrendeld, maakt de gebruiker een enorme sprong - een sprong in het diepe - helemaal naar beneden in een netjes geplaatste stapel hooi. Bij het ingaan van deze film konden de producenten dit hoofdbestanddeel van de franchise niet negeren.

aanval op titan anime vs manga

Om deze viscerale, spectaculaire sprong tot leven te brengen, kozen de producenten ervoor om praktisch te gaan in plaats van digitaal. Om dit te doen, voerde de stuntdubbel van Michael Fassbender zes afzonderlijke sprongen uit om de look precies goed te krijgen. De eerste werd gedaan op 70 voet, in stappen oplopend tot 110, en de laatste sprong werd uitgevoerd op maar liefst 125 voet, om de stunt tot een van de hoogste te maken die ooit in de afgelopen 35 jaar is uitgevoerd. Zoals we allemaal in de film zagen, spreken de verbluffende resultaten voor zich.

1AGUILAR EN MARIA

Voor de release van 'Assassin's Creed: Syndicate' waren gebruikers eraan gewend om slechts één Assassin in een bepaald spel te gebruiken. Maar in plaats van Aguilar het alleen te laten doen, maakten we ook kennis met Maria, een geweldig personage op zich. Omdat de flashback-scènes waarin ze stonden sterk gericht waren op actie, waren ze beide karakters van weinig woorden. Er werd niet veel tussen hen gezegd, in ieder geval verbaal, en toch was de communicatie en verbinding tussen hen sterk. Voelbaar zelfs.

Door de twee aan elkaar te koppelen, mochten we als publiek contact met ze maken op een manier die niet mogelijk zou zijn geweest als we maar naar één stil personage hadden gekeken. Samen maakten ze ons bang voor hun veiligheid, ze lieten ons juichen door hun geassisteerde takedowns en ze lieten ons hart breken toen ze alles voor elkaar opofferden. Maria is misschien niet als hoofdpersonage op de markt gebracht, maar ze heeft haar plaats in de nalatenschap van de Assassijnen net zo goed verdiend als Aguilar.

Wat vond je van de film 'Assassin's Creed'? Laat het ons zeker weten in de comments.