Als het gaat om stealth-videogames, verdienen veel franchises het recht om de beste van allemaal te worden genoemd. Misschien wel de meest verdienstelijke van deze franchises is: Tom Clancy's Splinter Cell . De game debuteerde in 2002 en gaf stealth-verslaafden hun dosis door de schaduwen te sluipen terwijl ze slechteriken onder schot hielden als norse CIA-agent Sam Fisher. De serie, evenals Fisher, werden zo populair dat Splinter Cell krijgt zelfs een eigen Netflix-serie.
Uiteindelijk verloren fans hun liefde voor de games toen de franchise zich langzaam afwendde van zijn stealth-gerichte gameplay naar een meer actiegerichte focus met 2010's Splinter Cell: Overtuiging . Fans waren boos over de richting die Ubisoft met deze game insloeg. Ze wisten niet dat wat Ubisoft deed met de volgende game in de franchise hen opnieuw van streek zou maken.
In 2013 bracht Ubisoft uit Tom Clancy's Splinter Cell: zwarte lijst . De nadruk op stealth-gameplay keerde terug naast een ontwerpfilosofie om de speler te laten schakelen tussen stealth gebruiken om missies aan te pakken en zo luid mogelijk naar binnen te gaan. De game liet echter meteen een zure smaak achter in de mond van fans, aangezien de iconische stemacteur van Sam Fisher, Michael Ironside, niet terugkeerde. Ironside had Sam Fisher sinds 2002 geuit, maar een recente diagnose van kanker leidde ertoe dat hij ervoor koos de rol van Zwarte lijst.
Smallville aluin Eric Johnson verving Ironside, maar veel oude Splinter Cell fans konden er gewoon niet achter staan. Een deel van de kritiek kwam van het feit dat hij Ironside verving, terwijl anderen vonden dat Johnson een goede stemacteur was die Fisher gewoon geen recht kon doen.
Andere delen van het spel die kritiek kregen, zijn de graphics en het einde van het verhaal. Het verhaal van de game begint met Sam Fisher die een terroristische aanslag op een luchtmachtbasis in Guam overleeft. De daders van de aanval zijn een groep die bekend staat als 'The Engineers', geleid door een man genaamd Majid Sadiq. Sadiq belooft een reeks 'Blacklist'-aanvallen op de Verenigde Staten uit te voeren, tenzij de Amerikaanse troepen zich terugtrekken uit het buitenland. Dit leidt ertoe dat Sam Fisher zijn eigen team van agenten en zijn eigen basis krijgt: een vrachtvliegtuig.
Fisher's team bestaat uit Anna Grímsdóttir, ook bekend als 'Grim', hacker Charlie Cole en CIA-agent Isaac Briggs. Afhankelijk van hoe je over hem denkt, kun je Fisher's voormalige vijand Andriy Kobin beschouwen als een onofficieel teamlid, aangezien hij Sam helpt bij zijn missie om de Engineers neer te halen door hem naar de kopers van de wapens te leiden die bij de Guam-aanval zijn gebruikt. Spelers kunnen Kobin zelfs na missies in zijn cel in het vliegtuig bezoeken en optionele gesprekken met hem voeren die hem wat karakterontwikkeling geven.
Deze zelfde gesprekken vinden ook plaats met andere leden van het team. Fisher kan zelfs na elke missie zijn dochter bellen. Al deze optionele gesprekken zorgen voor een uitstekende karakterontwikkeling. Deze ontwikkelingen stellen echter niet veel voor. Splinter Cell: zwarte lijst alles eindigt in een teleurstellend einde, een die niet voelt alsof de schrijvers er helemaal over hebben nagedacht. De truc is uiteindelijk een plan voor Sadiq om overheidsinformatie te stelen. Terwijl Fisher hem kan stoppen, wordt Sadiq in leven gehouden maar in het geheim opgesloten, mogelijk om een toekomstig vervolg op te zetten dat nooit kwam.
Terwijl Zwarte lijst had veel negativiteit eromheen, de meeste mensen die het speelden, leken het een goed spel te vinden, ondanks de kritiek erop. Ubisoft maakte echter bekend dat de game niet aan de verkoopverwachtingen voldeed. Vanaf nu, Zwarte lijst is de laatste Splinter Cell spel in de serie. Totdat er weer een game wordt uitgebracht, zullen fans genoegen moeten nemen met Sam's cameo's in andere Ubisoft-games zoals Ghost Recon Wildlands en, meer recentelijk, Rainbow Six: Siege . Fans wachten geduldig af, in de hoop dat Sam Fisher snel terugkeert met zijn eigen game. Sam Fisher heeft deze consolegeneratie grotendeels overgeslagen, maar met de aanstaande release van next-gen consoles is het misschien eindelijk tijd voor de Splinter Cell opleving waar iedereen op hoopt.
