Asajj Ventress heeft een reputatie opgebouwd als een unieke en gedenkwaardige schurk, vooral gezien de grote verscheidenheid aan uitzonderlijke schurken in de Star Wars universum. Haar status als favoriet bij fans zorgde ervoor dat ze altijd aan gerechtigheid ontsnapte om de Jedi opnieuw te kwellen, en Star Wars: The Clone Wars maakte haar snel tot een tegenstander om elke held meer problemen te bezorgen dan ze aankonden. En toch zijn de omstandigheden van haar dood - canoniek maar ongezien op het scherm - schokkend heroïsch. Asajj's overlijden is een wending die haar toch al sterke geloofsbrieven als tegenstander verrijkte.
genieten met bier
Asajj Ventress ontmoette haar einde in de roman Donkere discipel door Christie Golden, onderdeel van het canonieke Clone Wars Legacy-project dat niet-geproduceerde scripts of onvoltooide afleveringen van De kloonoorlogen (en resulteerde in de ontwikkeling van Star Wars: The Bad Batch onder andere). Het boek koppelde haar formeel aan een andere Force-gebruiker met meer morele schakeringen dan eerst zou zijn verschenen: Quinlan Vos, een Jedi-meester die niet bang was om met de Dark Side te flirten. Hun verbintenis en de uiteindelijke resultaten waren zeer in overeenstemming met de tweeledige aard van de Force.
Ventress was slecht, maar vond soms raakvlakken met de Jedi
Van haar spectaculaire intro in de geanimeerde Clone Wars korte broek en Ventress werd afgeschilderd als woest, sluw en meedogenloos. Ze was blij om degenen die haar in de weg stonden te vermoorden en vijanden als Anakin Skywalker en Obi-Wan Kenobi met meedogenloze overgave aan te vallen. En toch vormde ze van tijd tot tijd ook tijdelijke allianties met hen: meestal wanneer ze een gemeenschappelijke vijand deelden. Het meest prominente voorbeeld was in Star Wars: The Clone Wars Seizoen vier, aflevering 22, Revenge, toen zij en Obi-Wan hun krachten bundelden om tegen Darth Maul en Savage Opress te vechten. Ventress ging soortgelijke allianties aan met zowel Anakin als Ahsoka Tano en brak uiteindelijk van de Sith om een onafhankelijke premiejager te worden.
Donkere discipel nam die neigingen in nieuwe en diepere richtingen door Vos voor te stellen aan Ventress. De Jedi Master was zelf bereid om in de schaduw te ploeteren in naam van een groter goed. Ze ontmoetten elkaar in naam van een gemeenschappelijk doel - om graaf Dooku te vermoorden - maar deze keer waren de gevolgen veel groter.
Ventress stierf voor liefde
Vos en Ventress groeiden ongelooflijk dichter naar elkaar toe in de roman, en gingen van bondgenoten naar partners naar wederzijdse leraren naar geliefden. In het proces verleidde Ventress Vos schijnbaar naar de Dark Side, met het overtuigende argument dat hij Dooku gewoon niet zal kunnen doden zonder de vaardigheden die ze hem kan leren. Maar in het proces werd Ventress verliefd op hem. En in het climaxgevecht met Dooku wierp ze zichzelf voor een Force-bliksemaanval om het leven van Vos te redden. Het was een daad van absolute onbaatzuchtigheid - misschien wel de enige die ze ooit maakte.
Bewogen door haar offer deed Vos afstand van de Duistere Zijde en bevestigde hij zijn toewijding aan het Licht. De daad hield ook een mea culpa in voor de Jedi-orde, die Vos opdracht gaf om Dooku te vermoorden in strijd met de Jedi-ethiek. Ventress zou het ongetwijfeld hebben goedgekeurd dat haar vijanden in de Orde werden gedwongen om hun eigen hypocrisie het hoofd te bieden, en ze had het respect verdiend van Obi-Wan, die zijn mede-Jedi hekelde voor hun morele tekortkomingen voordat hij Vos hielp haar op haar thuiswereld te begraven.
De dood van Ventress deelt een paar overeenkomsten met de dood van Darth Vader 20 jaar later. Beide schurken waren verloren zielen die het licht aan het einde zagen en ervoor zorgden dat hun laatste daad onbaatzuchtig was. Geen van beide karakters verzoent strikt, maar hun dood krijgt een gratie die ontbreekt in meer tweedimensionale schurken en bevestigt stilletjes een boodschap die algemeen is voor Star Wars : iedereen is in staat tot verlossing.
