Star Wars: The Last Jedi had oorspronkelijk een andere opening, een die enigszins afweek van de introductie die later in de theaters zou verschijnen. De verandering had betrekking op het tempo van de evacuatie van het verzet en de beste manier om het publiek op de hoogte te brengen van het verhaal, en hoewel het verschil misschien klein lijkt, is er een fascinerende geschiedenis bij betrokken. Gelukkig heeft Disney+, om de alternatieve opening beter te begrijpen, de ruwe versie van het zoals het oorspronkelijk was bedacht, evenals verhelderend commentaar van regisseur Rian Johnson over waarom het werd geschrapt.
Johnson benaderd De laatste Jedi vanuit een ander perspectief dan zijn voorganger, J.J. Abrams, maar de inleiding sluit goed aan bij Star Wars traditie: het publiek midden in de actie gooien, zoals George Lucas deed in de opening van Star Wars: een nieuwe hoop. Maar die keuze maakte een last-minute wijziging van de uiteindelijke montage van de film noodzakelijk.
De verandering draait om een visuele truc om de locatie vast te stellen na de openingscrawl van de film. In de oorspronkelijke opening daalt de camera langs een reeks Resistance-ruimteschepen naar wat de ronding van een planeet lijkt te zijn. Maar het blijkt dat die curve eigenlijk Finn in zijn medische bed is, en hij komt tevoorschijn om de scène te beginnen voordat de film wegsnijdt naar Poe Dameron elders op het schip.
Het schot blijft in de voltooide film in een iets andere vorm en verschijnt ongeveer 13 minuten nadat de openingsactiereeks is afgelopen. Maar wat gemakkelijk te missen is, is dat het moment afhangt van een visuele truc die doet denken aan: 2001 : Een ruimte-odyssee , en zoals Johnson zichzelf wegcijferend vermeldt in het commentaar van de originele opening, was hij verrukt over de slimheid ervan. Helaas vertraagde het ook het tempo, en gezien de noodzaak van de openingscrawl, vertraagde het de onderdompeling van het publiek in de film.
Bewerken en tempo hebben altijd een belangrijke rol gespeeld in Star Wars , en vanuit dat perspectief is deze verandering heel logisch. De visuele truc kostte te veel voor een relatief kleine uitbetaling, en heen en weer pendelen tussen Finn's volgende subplot en Poe Damerons aanval op het vlaggenschip van Hux zou beide scènes van momentum hebben beroofd. Zoals het er nu uitziet, is de verwijdering ervan een interessante observatie over het filmmaakproces en een goede herinnering aan hoe regisseurs soms een goed-maar-klein idee moeten opgeven om hun film als geheel te verbeteren.
Tegelijkertijd herinnert de eerdere versie er echter aan dat Finn bedoeld was om een grotere rol te spelen in de sage en vanaf het begin van de film effectief buitenspel werd gezet. Het was duidelijk niet de bedoeling van Johnson om Finn te kleineren - hij citeert de sterke prestaties van John Boyega in de film, en zijn verlangen om het te openen met zijn personage weerspiegelt dat respect. Maar als regisseur is hij verplicht om de film zelf in gedachten te houden. De verandering in de opening herinnert er echter ook aan dat zelfs slimme bewegingen onbedoelde gevolgen kunnen hebben, en naarmate het debat over de rol van Finn voortduurt, kan dit kleine stukje inzicht achter de schermen er veel over te zeggen hebben.
reserve staal met hoge zwaartekracht
