Als finale van de originele trilogie, Star Wars: Episode VI – Return of the Jedi stelde Luke voor een grimmige morele keuze: volg zijn vader op het pad naar de Dark Side, of blijf in het Licht, zelfs als het zijn leven kost. Luke was wanhopig om te voorkomen dat hij met Darth Vader in de troonzaal zou vechten, deels omdat hij de verleiding begreep waarmee hij wordt geconfronteerd. Zijn innerlijke conflict met zijn eigen ergste instincten kwam veel eerder in de film naar voren toen hij en zijn vrienden Han Solo van Jabba redden. Luke kwam veel dichter bij het omarmen van de Dark Side in dat gevecht dan in eerste instantie lijkt.
Technisch gezien waren Sith-krachten nog niet formeel gedefinieerd toen Terugkeer van de Jedi werd voor het eerst uitgebracht, althans wat betreft hoe ze werden onderscheiden van de Jedi's. Luke's gedrag kon destijds worden gerechtvaardigd als simpelweg Force-krachten. Toch zijn er zowel subtiele als openlijke signalen dat hij zijn negatieve emoties heeft aangeboord om Jabba te verslaan, en dat het plan van de keizer om hem te corrumperen als de vervanger van Vader gevaarlijk dicht bij succes kwam.
Jabba verdient rijkelijk wat hij krijgt, wat de duistere neigingen van Luke verduistert onder een legitiem rechtvaardigheidsgevoel. Wanneer Luke bij zijn paleis aankomt, gebruikt de Hutt Han letterlijk als wanddecoratie en heeft Leia aan zijn troon geketend in haar beruchte slavenbikini, dus de Jedi heeft redenen voor zijn woede. En toch blijft boosheid. James Kahn's roman van de film beschrijft Luka's voldoening over het kunnen ontdoen van de melkweg van een parasiet als Jabba. Er staat ook in hoe hij stilletjes hoopte dat de gangster een confrontatie zou uitlokken in plaats van een beloning te accepteren in ruil voor Luke's vrienden. Hij gebruikt de verfoeilijkheid van Jabba als een rechtvaardiging om te doden.
Zelfs zonder dat apocriefe inzicht maakt de film de woede van Luke duidelijk. Het begint met zijn kostuum: zwart als de Sith, en zet de symbolische schakering van zijn witte kostuum voort in Star Wars: Episode IV – Een nieuwe hoop en zijn donkerder kleurtje in one Star Wars: Episode V – Het rijk slaat terug. Die duisternis wordt bevestigd als hij bij Jabba's Palace aankomt met Force en de Gamorrean-bewakers op zijn weg verstikt, zonder discussie of alternatief.
Zijn daaropvolgende gesprek met Jabba is even hard. Hij presenteert grimmige voorwaarden aan de misdaadbaas - maak een deal of wordt vernietigd - en op het moment dat Jabba weigert, haalt hij een blaster te voorschijn van een nabijgelegen bewaker en richt die op hem. De blaster gaat af als hij en de Gamorrean in het hol van de Rancor vallen, wat suggereert dat Luke de bedoeling had om Jabba toen en daar te doden.
Maar de sterkste indicatie van Luke's neigingen aan de donkere kant in deze reeks komt van: Mark Hamill ’s optreden. Het is de laatste fout die je ooit zult maken, verzekert hij Jabba met een sinistere glimlach op zijn gezicht, het opzetten van de strijd bij de Sarlaac's pit. Hij kapt Jabba's entourage in korte tijd af, net zoals Jedi tijdens de Clone Wars in grote hoeveelheden separatistische droids neerhaalde. Droids zijn echter geen levende wezens, en hoe verwerpelijk de handlangers van de misdaadbaas ook zijn, er is een groot verschil tussen ze doden en robots vernietigen. Luke heeft er gewoon geen probleem mee.
duurste gi joes actiefiguren
George Lucas kwam losjes overeen met het conflict van Luke met de ondergang van Anakin in Star Wars: Episode III – Revenge of the Sith , en latere details over de Sith Lords schilderden het gedrag van Luke in een retroactief vergelijkbaar licht. Dat verduistert zijn confrontatie met Jabba op manieren die niet meteen duidelijk waren toen de film voor het eerst uitkwam, wat benadrukt hoe dicht Luke bij het lot van zijn vader kwam en zijn uiteindelijke keuze om de Dark Side des te krachtiger af te wijzen.
