WAARSCHUWING: Het volgende bevat spoilers voor: Star Wars: The High Republic: Light of the Jedi van Charles Soule, nu te koop, en Star Wars: The High Republic: The Rising Storm, die op 29 juni wordt uitgebracht.
Van tijd tot tijd kan de focus van de Jedi op het beheersen van hun emoties verkeerd worden geïnterpreteerd als een richtlijn om helemaal geen emoties te voelen. Maar Star Wars: The High Republic bewijst dat de Jedi worden geacht hun emoties te erkennen. De nieuwste van StarWars.com exclusief fragment van De opkomende storm richt zich op Bell Zettifar en zijn verdriet over het verlies van zijn meester, Loden Greatstorm, in een gevecht met de Nihil. In het fragment adviseert Jedi-meester Indeera Stokes Bell en benadrukt hij het belang van zowel het voelen van zijn verdriet als het erkennen van zijn verdriet in de nasleep van zijn verlies, terwijl hij zich ook concentreert op het belang van loslaten.
Door zijn verdriet worstelt Bell met vooruitgaan. In Het licht van de Jedi , Loden was van plan de gemeente te vertellen om Bell te verheffen tot Jedi Ridder vanwege zijn acties die hielpen bij de reddingsinspanningen in de nasleep van de Grote Ramp en de verdediging van de familie Blythe op Elphrona. Desondanks is het fragment uit De opkomende storm laat zien dat Bell een Padawan blijft. Hij bedenkt dat hij er nog niet klaar voor is, want 'hoe kon hij zijn, terwijl hij zich van binnen zo leeg voelde, alsof er iets ontbrak?' Wat ontbreekt is zijn voormalige meester, en hoewel Bell erkent dat Loden weg is, kan hij nog steeds niet vooruit.
In de nasleep van de Nihil-strijd heeft Jedi-meester Indeera Stokes de training van Bell overgenomen, hoewel haar belangrijkste doel hem lijkt aan te moedigen om door te gaan met Lodens laatste wensen dat hij een Jedi-ridder wordt. Indeera diende met Bell en Loden op Elphrona, en hoewel ze goed op de hoogte is van Bells worstelingen, erkent ze dat ze Loden ook mist. Ze stelt dat 'Jedi kan liefs, Bel. [...] We zijn levende wezens die rijk zijn aan de Force, met alles wat dat met zich meebrengt. Vreugde, genegenheid en ja, verdriet. Het ervaren van deze emoties hoort bij het leven. Het is licht.'
Die verklaring van Indeera bevestigt dat Jedi niet emotieloos of afstandelijk mogen zijn. Indeera concentreert zich echter nog steeds op de noodzaak voor Jedi om hun emoties onder controle te houden. Indeera vervolgt: 'Maar hoewel we zulke emoties ervaren, mogen we ze nooit over ons laten heersen. [...] En dus erkennen we die pijn. We begrijpen het, omarmen het zelfs, maar uiteindelijk...' Bell eindigt voor haar en zegt: 'We laten het los.' Hoewel dit een goed advies is, wordt het feit gebagatelliseerd dat er geen echte tijdlijn is voor verdriet, en er is niet veel tijd verstreken sinds Loden verloren was.
Indeera is ook niet de enige die Bell helpt met zijn verdriet. Ember de charhound blijft Bell's metgezel, en zoals de verteller zegt: 'Toen Bell Elphrona had verlaten, was Ember gewoon in zijn Vector gesprongen, haar bedoeling om aan zijn zijde te blijven was duidelijk. Sindsdien was ze daar geweest, zijn voogd en zijn vertrouwelinge.' In zekere zin werkt Ember als een emotioneel steundier voor Bell, naast een trouwe hond metgezel.
Bells onvermogen om los te laten kan echter een groter doel dienen. Buiten het medeweten van hem, is Loden nog in leven en wordt hij gevangen gehouden door Marchion Ro en de Nihil. Aan het einde van Het licht van de Jedi , onthult Marchion dat hij van plan is Loden als wapen tegen de Jedi te gebruiken, en Marchion erkent ook de symbolische betekenis die Lodens naam zal hebben voor de Nihil. Dus hoewel Loden misschien niet dood is, is het fragment uit: De opkomende storm laat zien dat De Hoge Republiek subserie zet zijn toewijding voort om de blijvende gevolgen van oorlog en rampen te laten zien, inclusief het verdriet dat in de nasleep komt.
