Voor beter of slechter, de meesten Doctor who fans zijn goed op de hoogte van de tv-film uit 1996, waarin Paul McGann werd geïntroduceerd als de achtste dokter. Terwijl McGann zelf een geliefde dokter is geworden onder fans, aan populariteit won door zijn verschillende optredens in de rol in Big Finish-audiodrama's en door zijn korte terugkeer naar live-actie, leeft de film in schande. Oorspronkelijk bedoeld om een nieuwe serie van te lanceren Doctor who - die op dat moment al zeven jaar uit de lucht was - werd de film gefilterd door zowel fans als critici. Bijgevolg zou het nog negen jaar eerder duren Doctor who keerde terug naar televisieschermen. Echter een geheel andere Doctor who film werd in plaats daarvan bijna werkelijkheid in de vroege jaren negentig.
Doctor Who: Last of the Time Lords is zo goed als vergeten door de Doctor who fandom. 'Last of the Time Lords' zou de titel worden van de finale van seizoen 3 van de revival in 2007, waarin De 10e dokter van David Tennant tegen de meester van John Simm , hoewel de aflevering geen verband houdt met enige iteratie van de voorgestelde film. Ontwikkeling invoeren terwijl de oorspronkelijke uitvoering van Doctor who was nog steeds in de ether in 1987, het project zag talloze scripts geschreven, verschillende acteurs kwamen dicht bij de landing van de rol van de dokter en trokken de steun van verschillende investeerders en productiebedrijven totdat het uiteindelijk uit elkaar viel in 1994. Dus wat gebeurde er met Laatste van de Time Lords ?
De BBC bereidt zich voor op een Doctor Who-film
De reis naar Doctor Who: Last of the Time Lords begon in 1987, terwijl Sylvester McCoy zijn eerste seizoen aan het filmen was in de rol van de dokter. Terwijl het publiek zich voorbereidde op de introductie van McCoy's Seventh Doctor op het kleine scherm , was de BBC betrokken bij gesprekken over een nieuwe aanpassing op groot scherm. Doctor who had eerder verfilmingen ontvangen, in twee films met Peter Cushing ( Star Wars ) als een versie van William Hartnell's First Doctor. Terwijl deze films vroege tv-verhalen verfilmden, De laatste van de tijdheren zou een nieuwe benadering van het bronmateriaal hebben gekozen.
Na onderhandelingen met de BBC en het verkrijgen van financiële steun van 20 verschillende investeerders, verkregen producenten Peter Litten, George Dugdale en John Humphreys de exclusieve filmrechten op Doctor who onder de vlag van hun nieuwe voormalige productiebedrijf, Daltenreys (later Coast to Coast Productions en vervolgens Greenlight). De rechten kwamen op voorwaarde dat, net als de eerdere Peter Cushing-films, hun aanpassing een op zichzelf staand project zou moeten zijn, los van de tv-serie. Litten en Dugdale hadden slechts één eerder krediet, de low-budget horror Slacht hoog . Ze regisseerden de film samen met Mark Ezra, die zou worden opgeroepen om de eerste versie te schrijven van wat er zou worden Laatste van de Time Lords .
Ezra's originele script introduceerde de schurk Varnax - een krijgsheer met een wrok tegen de Time Lords of Gallifrey. Varnax zou de slechterik blijven in latere versies van het script. Het stelde ook vast dat een 'zeer beroemd gezicht' de dokter zou spelen. Op dit punt, Dudley Moore ( Arthur ) was benaderd om de rol van de Time Lord op zich te nemen, terwijl Superman II regisseur Richard Lester zou regisseren. In deze vroege stadia werd gemeld dat de film in november 1988 zou worden uitgebracht mee samenvallen Doctor who 's 25ste verjaardag . Het is niet duidelijk of dit ooit het officiële plan was, maar toen 1988 arriveerde, werd de film nog steeds herschreven.
Herschrijft en de ondergang van Doctor Who: Last of the Time Lords
Begin 1988 werd Johnny Byrne bij het project betrokken om Ezra's script te redigeren. Byrne had klassiek geschreven Doctor who series 'The Keeper of Traken', 'Arc of Infinity' en 'Warriors of the Deep.' Hij bracht een grotere kennis en begrip van Doctor who aan het project, maar werd uiteindelijk aan boord gehaald uit vrees dat Ezra's script niet groot genoeg was. Byrne's eerste herschrijving van Ezra's script werd bekend onder de titel De tijdheer .
In 1990 waren er enkele verschuivingen in het talent dat aan de film was verbonden. Dudley Moore en Richard Lester waren allebei vertrokken, terwijl Caroline Munro ( De spion die van me hield ) werd het eerste officieel aangekondigde castlid. Ze zou speel Cora, de nieuwe Gallifreyaanse metgezel van de dokter . Ondertussen kwamen onder andere John Cleese, Tim Curry en Donald Sutherland in aanmerking voor de rol van de Doctor. De film bleef evolueren en in 1991 voltooide Byrne een nieuwe versie van het script, nu getiteld Doctor who: Laatste van de Time Lords . Dit nieuwe concept verschilde aanzienlijk van Ezra's originele script.
Ondanks de investering die het project al had ontvangen, had Daltenreys moeite om het volledige budget voor de film binnen te halen. In 1993 werd een deal gesloten met het Europese productiebedrijf Lumiere Pictures om de Doctor who film naar het grote scherm. Weer een ander script werd in opdracht van Stark Trek VI co-schrijver Denny Martin Flinn, Leonard Nimoy was gehecht aan regisseren en Die hard alumn Alan Rickman werd benaderd om de dokter te spelen. Helaas had de Time Lord geen tijd meer. Daltenreys was er niet in geslaagd om met de productie van hun te beginnen Doctor who film tegen april 1994, waarna hun aanspraak op de filmrechten afliep. De BBC was aan het nadenken opties voor een Doctor who Tv-film en had geen interesse meer in de productie van Daltenreys. Zo begon de weg naar de film uit 1996 en Laatste van de Time Lords was geschiedenis.
