De WWE vierde onlangs de 25e verjaardag van het debuut van Triple H. Houd van hem of haat hem, niemand kan ontkennen dat The Game is geboren voor 'This Business', tot het punt dat hij er letterlijk mee getrouwd is. De Cerebral Assassin heeft een lange weg afgelegd van een bescheiden begin van de man die voorheen bekend stond als Terra Ryzing en Jean-Paul Levesque in WCW tot de blauwbloedige Hunter Hearst Helmsley en de zweepjongen van de Kliq. Nu heeft hij de basis gelegd voor het heden en de toekomst van het bedrijf als oprichter van NXT .
Niemand had kunnen voorspellen dat de man die verpletterd werd door The Ultimate Warrior in zijn... WorstelenMania debuut zou evolueren en bloeien tijdens de zeer competitieve Attitude- en meedogenloze agressie-tijdperken. The Game heeft de afgelopen kwart eeuw veel klassieke wedstrijden gehad, maar er zijn er een paar die hem tot een legendarische status hebben gebracht. Hier zijn vijf iconische Triple H-wedstrijden die een enorm verschil maakten in zijn klim naar de top.
Ladderwedstrijd vs. The Rock (SummerSlam '98)
Voordat hij de intimiderende Heel was met een korte onderbroek en sjofel gezichtshaar, was Triple H de nieuwe leider van D-Generation X na de rugblessure van Shawn Michaels. Hun vete met de Nation of Domination in de zomer van 1998 leidde tot een ladderwedstrijd tussen hem en The Rock at ZomerSlam voor het Intercontinentaal Kampioenschap.
Vier jaar na de baanbrekende wedstrijd van Shawn Michaels en Razor Ramon in... WrestleMania X , The Rock en Helmsley brachten de ladderwedstrijd naar een hoger niveau in deze slopende strijd die de show stal op ZomerSlam . Zowel de Nation als DX kwamen tussenbeide, waaronder Triple H die meel in zijn gezicht kreeg, maar een low-blow op The Rock van Chyna was genoeg voor Helmsley om de titel te pakken. Twee jaar later laaide de rivaliteit van Triple H en The Rock opnieuw op over het WWF-kampioenschap, maar de twee hadden nooit een wedstrijd zo goed als deze klassieker.
Straatgevecht versus Cactus Jack (Royal Rumble '00)
Tegen het begin van 2000 was Triple H al gepositioneerd als de Heel-kampioen van het toenmalige WWF, maar had hij de critici nog niet bewezen dat hij die positie waardig was. En toen kwam de Royal Rumble . Na wekenlang de beminnelijke mensheid te hebben gepest als leider van de McMahon-Helmsley-factie, veranderde Mick Foley voor zijn ogen in de gevaarlijke Cactus Jack.
De twee kwamen in botsing over het WWF-kampioenschap in een straatgevecht dat liet zien waar The Game echt van gemaakt was. Een prikkeldraadstok, punaises en een gekartelde scherf hout die door de kuit van Triple H prikte, waren enkele van de hoogtepunten van deze brutaal gewelddadige strijd in Madison Square Garden. Zoals de meeste van Foley's hardcore wedstrijden, verloor hij van Triple H dankzij een stamboom op punaises. Deze wedstrijd en vete met Foley maakten Triple H waardig als de beste Heel in het bedrijf, en hij keek nooit achterom.
Hell in a Cell vs. Cactus Jack (No Way Out '00)
Hoe overwin je hun brute straatgevecht op de Royal Rumble ? Zet Helmsley en Cactus Jack in de Hell in a Cell, dezelfde cel die Foley's erfenis als de Hardcore Legend in 1998 met The Undertaker bevestigde. Deze wedstrijd om Geen uitweg 2000 is verrassend genoeg de enige andere Pay-Per-View Hell in a Cell-wedstrijd in Foley's carrière, wat betekent dat Triple H een enorme eer kreeg om zijn tegenstander te zijn.
Helmsley en Jack zetten hun intense vechtpartijen in de cel voort, maar toen ze eenmaal buiten braken, werd het gek. Cactus had een prikkeldraadstok in brand gestoken en stond op het punt om Triple H erop te stapelen bovenop de cel, maar The Game ging de manoeuvre tegen en liet hem door de cel vallen die doet denken aan 1998. Gelukkig was de ring een trucje voor Foley om de hobbel veilig, en Triple H klom naar beneden en sloeg de stamboom op Cactus Jack voor de overwinning.
Three Stages of Hell vs. Stone Cold Steve Austin (No Way Out '01)
De allereerste Three Stages of Hell-wedstrijd vond plaats tussen Stone Cold Steve Austin en Triple H at Geen uitweg 2001. Dit was het hoogtepunt van Austin en Helmsley's intense vete, waarbij kayfabe, het was Triple H die orkestreerde dat Stone Cold in 1999 werd overreden door een auto en bijna een jaar buiten werking was.
Austin won de eerste wedstrijd onder normale worstelbepalingen, Triple H won de tweede wedstrijd die een straatgevecht was en ze vochten de laatste wedstrijd in een stalen kooi. In een slimme afwerking raakten zowel Austin als The Game elkaar in het hoofd met een wapen, maar Helmsley landde op de Texas Rattlesnake en pakte de overwinning. Hun epische wedstrijd duurde iets minder dan veertig minuten, en de twee beste vechters van het bedrijf hielden het elke minuut vermakelijk.
Niet-gesanctioneerde Street Fight vs. Shawn Michaels (SummerSlam '02)
In 2002 verwierf Triple H de reputatie als iemand die bereid was iedereen pijn te doen die hem in de weg stond, of het nu een vriend of een vijand was, maar Shawn Michaels moest zeker de uitzondering zijn. Maar in de zomer van 2002 begonnen de twee voormalige vrienden aan een van de meest persoonlijke en intense vetes in de WWE-geschiedenis. Triple H was eerder dat jaar teruggekeerd van een quad-tear als babyface, maar toen hij Michaels's aansloeg omdat hij weigerde zijn manager te zijn, werd The Game meteen weer WWE's top Heel.
Iedereen die nerveus was over de rug van HBK toen de wedstrijd begon, was snel opgelucht in zijn eerste wedstrijd in meer dan vier jaar. Michaels presteerde alsof hij nooit weg was gegaan en gaf een geweldige show met Triple H, hij vloog van ladders en zette zijn voormalige beste vriend door een tafel. De wedstrijd eindigde met Shawn die de overwinning behaalde met een salto bij zonsondergang, maar Triple H's onbeduidende aanval na de wedstrijd om Kayfabe zijn rug opnieuw te blesseren bezorgde hem meteen een hoop hitte. De pas gladgeschoren Helmsley met bloed op zijn gezicht lachte manisch terwijl Jim Ross hem verbaal kruisigde op commentaar.
