Anime heeft stijlfiguren en archetypen in vele genres binnen het medium, en dit strekt zich uit tot de instellingen van de shows zelf. Een opvallend terugkerend element is het feit dat zoveel anime - althans tot op zekere hoogte - op de middelbare school plaatsvindt. Hoewel dit misschien banaal of cliché overkomt, is er een logische reden waarom veel van de meest populaire anime gericht zijn op deze specifieke leeftijdsgroep.
Van de beoogde doelgroep tot de reikwijdte van de anime, het is logisch dat de middelbare school de uitvalsbasis is voor veel van deze geanimeerde shows. Voeg de leeftijd van personages in shonen en shojo anime toe, en het begint allemaal te bevestigen dat middelbare school bijna een noodzaak is. Hier is een nadere uitleg waarom de klas altijd in anime-sessie is.
Instellingen op de middelbare school maken Shonen/Shojo-anime herkenbaarder
Hoewel anime doorgaans een veel groter bereik heeft dan veel westerse animaties, wordt het door velen in Japan nog steeds gezien als iets voor een jonger publiek. Dit komt tot uiting in de meest populaire demografische 'genres' van het medium: shojo en shonen. Deze termen vertalen zich naar verhalen (namelijk manga-strips) gericht op jonge meisjes en jongens, wat duidelijk maakt dat een ouder publiek misschien niet het specifiek bedoelde publiek is. Deze jongeren staan vaak op het punt om naar de middelbare school te gaan of hebben dat al gedaan. Dit verklaart misschien wel de meest voor de hand liggende reden dat de middelbare school een groot deel van anime uitmaakt.
Middelbare scholieren zullen waarschijnlijk gemakkelijker omgaan met anime-personages die dezelfde levensomstandigheden doormaken als zijzelf, waarbij de middelbare school daar een belangrijk onderdeel van uitmaakt. Zo is de cast van slice-of-life en romantische komedie-anime zoals Speel niet met me, juffrouw Nagatoro en Toradora! kan bijna worden gezien als onderdeel van de uitgebreide vriendengroep van de kijkers. Het alternatief zou zijn dat de personages te jong zijn en een show potentieel jeugdig maken, of dat de cast zo oud is dat de gemiddelde Japanse kijker op dezelfde manier wordt uitgeschakeld. Middelbare scholieren bieden een goede plek waar mensen in de leeftijd van 10 tot ongeveer 20 een beetje van zichzelf in de serie kunnen zien.
Dit strekt zich zelfs uit tot meer fantastische shonen-anime zoals Naruto en Mijn held Academia . De personages in die series zijn 'middelbare schoolleeftijd' en hebben te maken met examens, ook al is het niet de gemiddelde middelbare schoolervaring. Hetzelfde geldt voor helden zoals Luffie van Een stuk , die waarschijnlijk veel minder geliefd zou zijn als hij een stugge volwassene was in plaats van een tiener. Nogmaals, het is uiteindelijk een veel universelere ervaring voor jongeren om personages rond de tweedejaars/junior-leeftijd te zien dan kijken naar 30-plussers die hun belasting betalen.
High School-instellingen in Anime bieden meer verhaalpotentieel
De middelbare school heeft veel potentiële verantwoordelijkheden en activiteiten buiten alleen schoolwerk, waaronder deelname aan clubs, parttime banen en tijd doorbrengen met hun significante anderen. Sommige van die dingen vertalen zich gewoon niet naar het leven na de middelbare school, waar de zwaardere verantwoordelijkheden van het betalen van rekeningen en het behouden van een fulltime baan urgenter zijn. Middelbare schoolomgevingen in anime bieden een groter gevoel van vrijheid en plezier dan het volwassen leven, om nog maar te zwijgen van verhalend potentieel. Er zijn tenslotte verschillende anime-afleveringen met betrekking tot sportfeesten op de middelbare school , meestal resulterend in oproerige situaties. Een gelijkwaardige gebeurtenis bestaat niet in het kader van een negen-tot-vijf kantoorbaan als salarisman, die laat zien hoe het volwassen leven in Japan zoveel minder leuk is in vergelijking met iemands middelbare schooltijd.
Dit draagt weer bij aan de herkenbaarheidsfactor, aangezien volwassenen die naar de show kijken een anime op de middelbare school misschien zien als een nostalgische terugblik op eenvoudigere tijden. Niemand kijkt uit naar de 'opwindende opwinding' van accountant zijn, en daarom zijn er maar weinig niet-komische anime met dergelijke instellingen. Het is gewoon een kwestie van de meeste doelgroepen bereiken met een concept dat eenvoudig en leuk is, terwijl er niet al te veel herconfiguratie nodig is om dat te bereiken.
