Wes Craven wordt beschouwd als een van de meest invloedrijke horrorregisseurs aller tijden, met iconische films als created Een nachtmerrie op Elm Street en Schreeuw. Zijn carrière was echter bijna ontspoord voordat hij zelfs maar begon na de release van zijn eerste film, Het laatste huis links.
hoog water brouwen kampvuur stout
Uitgebracht in 1972, Het laatste huis links is een exploitatiefilm geïnspireerd op de Ingmar Bergman-film De maagdelijke lente. De plot draait om twee vrouwen die worden ontvoerd, verkracht en uiteindelijk vermoord door een groep ontsnapte criminelen. Later stoppen dezelfde criminelen bij een nabijgelegen huis dat zich voordoet als handelsreizigers, niet wetende dat ze in het huis zijn van de ouders van een van de meisjes die ze hebben vermoord. Wanneer de ouders ontdekken wie hun huisgasten werkelijk zijn, nemen ze brute wraak op hen.
Bijna onmiddelijk, De Laatste huis aan de linkerkant trok kritiek voor zijn grafische afbeeldingen van geweld en verkrachting. De film werd verboden in het VK en werd zelfs nooit uitgebracht in Australië vanwege de censuurproblemen die hij zou hebben ondervonden. Volgens Craven waren sommige toeschouwers zo geschokt dat ze eisten dat theaters de film zouden vernietigen, en sommige filmoperateurs waren zo beledigd door de film dat ze hele delen ervan wegsneden. Verhalen van toeschouwers die overgaven, flauwvielen of de film verlieten, floreerden. Producent Sean S. Cunningham, die de Vrijdag de 13e franchise, profiteerde van de verontwaardiging door de slogan te maken: 'Om te voorkomen dat je flauwvalt, blijf herhalen 'Het is maar een film'.
Terwijl Craven bedoelde dat de film een commentaar zou zijn op Vietnam en de grafische afbeeldingen van geweld die destijds in de media werden getoond, was hij verrast door de reacties op de film en de kritiek dat het geweld en verkrachting vierde en niet veroordeelde. Ondanks alle ophef, Het laatste huis links was een schot in de roos, ongetwijfeld omdat veel mensen wilden zien waar alle ophef over ging. Het succes van de film bleek zowel een zegen als een vloek voor Craven te zijn. Craven, een voormalig universiteitsprofessor, herinnerde zich hoeveel van zijn oude collega's uit de academische wereld stopten met praten met hem nadat ze erachter kwamen dat hij die film had gemaakt, of hoe andere mensen opstonden en wegliepen toen ze erachter kwamen met wie ze spraken .
Craven probeerde het succes van zijn doorbraakfilm te gebruiken om andere niet-horrorfilmprojecten van de grond te krijgen, maar veel investeerders wilden niet met hem samenwerken na de controverse van De Laatste huis aan de linkerkant. Als ze dat deden, wilden velen gewoon weer een gewelddadige, uitbuitingsfilm. Uiteindelijk gaf Craven toe en maakte nog een horrorfilm, De heuvels hebben ogen , die ook controversieel was, maar niet op het niveau van De Laatste huis aan de linkerkant. Ondanks pogingen om zijn 'horror'-imago van zich af te schudden, werd Craven voor altijd geassocieerd met het genre, en creëerde hij iconische personages als Freddy Krueger en Ghostface. Cravens horrorfilms werden tammer naarmate zijn carrière vorderde, en hij deconstrueerde en analyseerde vaak de vele stijlfiguren van het genre.
De controverse en verontwaardiging voorbij De Laatste huis aan de linkerkant bijna de carrière van Wes Craven ontspoorde en hem ervan weerhield films buiten het horrorgenre te maken, maar door zijn beruchte aard kon hij enkele van de meest iconische en enge films aller tijden maken.
nieuwe glarus kers
