In 'When We First Met' belichten we de verschillende personages, zinnen, objecten of gebeurtenissen die uiteindelijk opmerkelijke delen van de stripverhalen werden, zoals de eerste keer dat iemand zei: 'Avengers Assemble!' of de eerste verschijning van Batmans gigantische stuiver of de eerste verschijning van Alfred Pennyworth of de eerste keer dat Spider-Man's gezicht half Spidey/half Peter werd getoond. Dat soort dingen. Vandaag onthullen we wanneer de magische kwetsbaarheid van Superman begon!
Voor alle duidelijkheid: Superman heeft technisch gezien geen specifieke magische kwetsbaarheid. Hij is niet MEER kwetsbaar voor magie dan andere mensen. Het is alleen dat hij geen speciale verdediging heeft tegen magie, en dus zou iets dat op magische wijze een normaal persoon zou beïnvloeden, ook Superman beïnvloeden. Soms deden schrijvers (met name Justice League of America-schrijvers) die zo wanhopig op zoek waren naar iets om Superman te vertragen, vaak alsof magie een speciaal probleem was voor Superman. Het is niet.
Dus hoe dan ook, wanneer liet Superman voor het eerst zien dat magie hem kon beïnvloeden?
Dat zou in Superman #14 zijn, in een verhaal van Jerry Siegel, Leo Nowak en John Sikela, wanneer Superman betoverd wordt door een spreuk van een onderzeese goochelaar...
Superman brak echter al snel uit de betovering door zich gewoon heel hard te concentreren (hoewel ik veronderstel dat hetzelfde door Batman had kunnen worden bereikt als hij hetzelfde deed) ...
Omdat dit de Gouden Eeuw was, hield niemand noodzakelijkerwijs bij hoe de krachten van Superman werkten, en dus een jaar later, in Superman #26, in een verhaal van Don Cameron, Dick Sprang en San Citron, neemt Superman het op tegen Mercurius, die zijn magische staf op Superman gebruikt en tot zijn schrik hoort dat Superman ongevoelig is voor zijn krachten!
Voor het volgende decennium of zo was dat in wezen het geval voor Superman en zijn magische zwakte. Het kwam en ging met schijnbaar geen consistentie. In het ene verhaal was hij kwetsbaar voor magie, terwijl hij er in een ander verhaal ongevoelig voor was.
Ten slotte maakte Superman #171 wat ik aanneem de definitieve uitspraak van Mort Weisinger over het onderwerp was, namelijk dat Superman vatbaar is voor magie, in een verhaal van Jerry Siegel, Curt Swan en George Klein...
Justice League of America zou kort daarna zijn debuut maken en dat boek had het beroemde constant over de twee belangrijkste zwakheden van Superman (zoals Gardner Fox altijd manieren moest vinden om Superman uit verhalen te schrijven, zoals ik hier onlangs opmerkte), dus het werd al snel ingebakken in de geesten van fans overal dat Superman kwetsbaar was voor magie.
Als je een suggestie hebt voor een toekomstige editie van When We First Met, stuur me dan een bericht via brianc@cbr.com!
