Naughty Dog staat bekend om het produceren van meesterwerken. Echter, The Last of Us Part II is misschien de eerste titel van de studio die sommige gamers als slecht beschouwen. Zelfs voordat de game op vrijdag werd uitgebracht, begonnen de meningen van mensen over het vervolg te verzuren toen er meer informatie over het complot was uitgelekt.
Hoewel aanvankelijke vernietigende meningen van mensen zonder context genegeerd konden worden, nu gamers de kans hebben gehad om helemaal door te spelen The Last of Us Part II , de schokkend lage gebruikersscores niet meer over het hoofd kan worden gezien. Ondanks het ontvangen van een schat aan lovende kritieken van verschillende gerenommeerde verkooppunten, lijkt het erop dat de gamegemeenschap in het algemeen een heel andere mening heeft. Maar waarom precies? The Last of Us Part II bleek zo verdeeldheid te zaaien?
Een deel hiervan kan worden toegeschreven aan bots en een vocale minderheid van homofobe gamers die bombardementen beoordelen The Last of Us Part II voor het opnemen van een sterke, zichtbare LGBT-lead in Ellie. Het volledige verhaal is echter veel gecompliceerder. Wanneer we kijken naar specifieke lage gebruikersrecensies, komen er enkele primaire kritieken naar voren.
hoeveel seizoenen in zwaardkunst online
Net zoals het geval was met de lekken enkele maanden geleden, lag de meerderheid van de klachten bij de richting van de plot en hoe het algemene verhaal werd behandeld. Meer specifiek hebben sommige spelers het niet eens met het nieuwe personage Abby. Sommigen die het spel hebben voltooid, vonden haar slecht geschreven en moeilijk in te leven, en dat haar aanwezigheid in het spel verkeerd werd behandeld.
Velen hebben meer in het algemeen bezwaar gemaakt tegen het schrijven en zeggen dat de cast van de game zich onrealistisch gedraagt en dat dezelfde personages nooit in de eerste game zouden zijn gemaakt. Deze gamers hebben geklaagd over de 'luiheid' van het uitgangspunt van het verhaal, omdat ze vinden dat het gewoon een onvoldoende vervolg is op zijn voorganger. Nu wraak de hele plot van de game motiveert, vinden sommigen dat de nuances en ingetogen dramatische momenten van de eerste game zijn weggelaten ten gunste van een meer uitgespeeld verhaal over wraak en de negatieve impact ervan op degenen die ernaar op zoek zijn.
Bud ijsbier
Zowel recensenten als spelers hebben de game ook bekritiseerd vanwege de sombere kijk, die lijkt te genieten van de gruwelijke afbeeldingen van geweld en maatschappelijk verval in plaats van dergelijke dingen te behandelen als subtiele manieren om het verhaal te verbeteren. Andere spelers hebben hun teleurstelling uitgesproken over het gebrek aan substantiële verbeteringen in de gameplay. Hoewel het vervolg nieuwe spelmechanica implementeert, zoals het vermijden van honden en de mogelijkheid om te gaan liggen en te springen, blijft de gameplay van moment tot moment grotendeels hetzelfde en begint voor sommigen zelfs dun te worden in de loop van de 25- tot 40-jaren van de game -uur campagne.
Dan zijn er de kritieken die minder met het spel te maken hebben en meer met Naughty Dog zelf. De ontwikkelaar heeft kritiek gekregen vanwege zijn schadelijke werkomgeving en 'crunch-cultuur' waarin van werknemers wordt verwacht dat ze lange uren maken voordat een game wordt gelanceerd, iets dat een negatief effect op hen heeft gehad. Aanvankelijk werd aangenomen dat de plotlekken afkomstig waren van een ontevreden werknemer, hoewel dit later niet waar bleek te zijn.
Hoewel sommige spelers legitieme redenen hebben gegeven om het spel niet leuk te vinden, verklaart dat niet waarom er zo'n groot verschil is tussen kritieke en gebruikersrecensies. Dit kan, althans gedeeltelijk, worden toegeschreven aan negatieve beoordelingsbombardementen. Natuurlijk kunnen niet alle negatieve gebruikersrecensies worden toegeschreven aan mensen die aan het trollen zijn, boos zijn op Naughty Dog of het spel niet echt hebben uitgespeeld, maar velen werden gepost in de eerste een halve dag of zo na de lancering , wat niet genoeg tijd is voor spelers om de hele campagne volledig te ervaren. De game heeft alleen al vanaf het lanceringsweekend zo'n 30.000 gebruikersrecensies op Metacritic, een aantal dat de meeste games gewoon niet ontvangen. Ter vergelijking: de eerste game's PlayStation 3-release heeft ongeveer 2.000 beoordelingen verzameld sinds het in 2013 werd uitgebracht en het is PS4 remasteren van het volgende jaar heeft minder dan 1.700. Dit doet niets af aan de feitelijke argumenten die in sommige gebruikersrecensies worden aangevoerd, maar het geeft wel aan dat de algehele score zelf scheef is.
Ongeacht de kritiek van spelers, The Last of Us Part II is ontegensprekelijk een artistieke prestatie om te aanschouwen. De game is grafisch verbluffend tot een niveau dat ongeëvenaard is door de meeste van zijn concurrenten, net als het fysieke en stemacteren. En hoewel de kritiek van sommige spelers op het spel en het verhaal ervan niet mag worden afgewezen, betekent dat niet dat niemand het zal waarderen. Uiteindelijk zijn alle positieve en negatieve recensies de mening van iemand, en hoewel je misschien kunt meten hoe je van iets zult genieten op basis van wat anderen hebben gezegd, is de enige manier om het zeker te weten, het zelf te spelen.
reden voor extra
