Tokyo Ghoul :re is een van de bestverkochte manga van de jaren 2010 , maar fans maakten zich zorgen toen het groen licht kreeg voor een aanpassing. Studio Pierrot, de studio die verantwoordelijk is voor de beruchte Tokyo Ghoul: Root A , had al een geschiedenis van teleurstellend Tokyo Ghou aanpassingen. En toen de serie werd uitgezonden, bleek de angst van fans terecht: Tokyo Ghoul :re was een ramp, die op de een of andere manier onder ieders lage verwachtingen viel.
Het was voorspelbaar dat de twee seizoenen afweken van hun bronmateriaal, te snel bewogen en de plot van de manga onherstelbaar verdraaiden. Ze waren verschrikkelijk geanimeerd, slecht geregisseerd en onbegrijpelijk voor kijkers die alleen anime kijken. Globaal genomen, Tokyo Ghoul :re is een serieuze kandidaat voor de slechtste anime van de jaren 2010. Hoe is het zo fout gegaan?
Studio Perriot opereerde vanaf het begin op oneffen terrein. De laatste Tokyo Ghou aanpassing was Tokyo Ghoul Root A, uitgezonden in het begin van 2015. Manga-lezers hielden niet van hoe Wortel A afgeweken van de manga , het bronmateriaal condenseert en een anime-only einde biedt. Alleen anime-kijkers hadden echter geen idee van de verschillende eindes. Voor Tokyo Ghoul :re, Studio Perriot koos voor scrap Wortel A en keer terug naar de plot van de manga als er niets is gebeurd, wat geen slechte beslissing was. Het liet echter een groot deel van de fanbase vanaf het begin hopeloos in de war.
Terwijl de problemen zich opstapelden, leek het erop dat er slechts 24 afleveringen zouden zijn om 179 hoofdstukken van aan te passen dicht geplot materiaal . Dit was vooral onheilspellend, omdat er omissies zouden moeten zijn. In de eerste 12 afleveringen, Tokyo Ghoul :re schrapte een aantal belangrijke karaktermomenten, maakte een aantal onverwachte veranderingen en bewoog zich in een zeer snel tempo. De meesten zijn het er echter over eens dat de anime (tot nu toe) niets rampzaligs was. Het seizoen eindigde op de Tsukiyama Family Extermination Arc, en hoewel het allemaal een beetje rommelig is, liep het niet uit de hand.
Maar met het tweede seizoen Tokyo Ghoul :re viel uit elkaar. Meteen werd bijna een hele boog afgesneden toen de anime rechtstreeks de Third Cochlea Raid en Rushima Landing Operation binnenstormde. Na dit problematische begin, Tokyo Ghoul :re geavanceerd met schokkende weglatingen, verschrikkelijk tempo en teleurstellende anime-only momenten. Het was zo ingewikkeld dat manga-lezende YouTubers video's uploadden waarin de plot werd uitgelegd aan geen idee. Gelijkwaardig aan Tokyo Ghoul: Wortel A, fans waren beledigd dat Studio Perriot het bronmateriaal zo slecht zou behandelen. Natuurlijk was het een onmogelijke taak om zoveel hoofdstukken in zo weinig tijd getrouw te behandelen. Tokyo Ghoul :re's mouw had een overhaaste conclusie zelfs zonder de aanpassing, dus het verder verminken was geen populaire beslissing.
Anime is een visueel medium, dus de manier waarop het eruit ziet is belangrijk. Tokyo Ghoul: Root A heeft misschien het bronmateriaal afgeslacht, maar het leverde wat kwaliteit op Tokyo Ghou momenten die, gezien in een vacuüm, niet slecht waren. Er waren een aantal mooie scènes, goed geregisseerde shots en zelfs een paar alleen anime-momenten die hun plaats in de serie verdienen. Tokyo Ghoul :re heeft geen van deze. Met slechte animatie, een gebrek aan detail en simplistische karakterontwerpen, wedijvert de anime met de CG Berserk wat betreft aanstootgevende beelden . Zonder te overdrijven, lijkt de anime op sommige punten legitiem op een diavoorstelling, en zelfs getrouw aangepaste momenten schieten esthetisch tekort . Koppel dat aan een rampzalige richting (slechte opnamecompositie, scèneovergang, enz.), En de aanpassing faalt in bijna elk opzicht.
De soundtrack is misschien Tokyo Ghoul :re's reddende genade, als Tokyo Ghou componist Yutaka Yamada keert terug om de oude frames van de anime een beetje drijfvermogen te geven. Helaas wordt zijn soundtrack niet zo goed gebruikt als het had kunnen zijn en horen kijkers het strijdthema 'Symphonie' en verschillende arrangementen van het iconische 'Licht und Schatten' genoeg om ze zelfs van deze geweldige nummers te vervelen. Toch is het een mooie soundtrack om naar te luisteren buiten de anime om. Hetzelfde kan gezegd worden over de openingen: Verstikking door experimentele rockband Co shu Nie , en Katharsis op favoriet bij fans TK (zanger van Tokyo Ghou 's eerste opening) .
Het is gebruikelijk dat anime-studio's overwerkt en onderbemand zijn. Dat is wat er gebeurde met Studio Perriot toen Tokyo Ghoul :re was in productie, al bezig met Boruto, zwarte klaver en andere populaire shows. Het is jammer dat Perriot zou verwaarlozen Tokyo Ghou (wat misschien wel de grootste actieve franchise was). Iets soortgelijks gebeurde toen Studio Madhouse het te druk had om door te gaan One-Punch-man, dus gaf het zijn tweede seizoen af aan een andere studio. Tokyo Ghou is een echte melkkoe, dus Perriot wilde hun rechten op de franchise niet verspelen. Uiteindelijk, T okyo Ghoul: re werd gedetacheerd bij Pierrot+, een kleinere studio die worstelde met de werkdruk.
Tokyo Ghoul :re's personeel liet ook veel te wensen over. Animators, personageontwerpers en regisseurs uit de originele serie waren elders bezig, wat verklaart hoe anders de anime eruitzag in vergelijking met zijn voorgangers . Shuhei Morita, regisseur van de beste Tokyo Ghou afleveringen die er zijn (aflevering 1 en 12 van het origineel en aflevering 12 van) Wortel A ) zou kunnen hebben mogelijk een aflevering of twee gered, maar ook hij had het druk met ander werk. Al met al het eindproduct pochte op alle gebieden een ernstig gebrek aan inspanningen die de industriestandaarden nastreven. Zelfs de promotionele kunst (posters en dergelijke) zag eruit alsof ze lui in elkaar waren geslagen.
Helaas is dit waarschijnlijk het einde voor Tokyo Ghou anime-aanpassingen. De serie is niet zo populair als een paar jaar geleden, dus de kans op een nieuwe run (mogelijk met een andere studio) is klein. Een trouwe herstart , doet denken aan Fullmetal Alchemist: Broederschap, zou een traktatie zijn voor fans, maar dat is slechts een utopie. Voor nu is het het beste om gewoon de manga te lezen.
Daarover gesproken, Tokyo Ghoul :re is beschikbaar in het Engels van Zie Media.
