Aanbeden door critici en een tragisch bescheiden aantal kijkers, Bryan Fuller's Hannibal brandde kort maar helder gedurende drie seizoenen op NBC. Na een flink aantal jaren op Amazon Prime-streaming te hebben doorgebracht, is Fuller's meesterlijke kijk op de veelgeprezen romans van Thomas Harris op de Amerikaanse Netflix terechtgekomen, waardoor hij zich voor een groter publiek dan ooit heeft opengesteld. In een gouden tijdperk van televisie vol met tientallen en tientallen prestigieuze programma's om naar te kijken, is dit de reden waarom je zou moeten genieten (of opnieuw moet genieten) van Hannibal De volgende.
Op veel manieren, Hannibal is net zo onwaarschijnlijk een succes als ze komen. De stilte van de lammeren is lange tijd de gouden standaard geweest voor psychologische horrorthrillers, en het is moeilijk voor te stellen dat iemand zelfs maar in de buurt komt van de ongelooflijke prestatie van Sir Anthony Hopkins als de titulaire kannibalistische conniver. Met drie middelmatige sequels en prequels die later het met een Oscar bekroonde succes van de film probeerden op te volgen, kon men niet de schuld krijgen van het idee dat de franchise al lang geleden een hoogtepunt had bereikt. Wat heeft het voor zin om bekend materiaal te vernieuwen?
Silence of the Lambs TV-vervolg cast Originals-ster als Clarice Starling
Het punt is dat de geremixte aanpassing van Fuller alles minstens een stap beter doet, vaak exponentieel. Naadloos opzetten en uiteindelijk verslag doen van de gebeurtenissen van Harris ' rode draak en Hannibal romans, plaatst de showrunner Will Graham in de schijnwerpers en onderzoekt hij zijn relatie met Hannibal Lecter tijdens hun tijd als profilers voor de FBI. Will wordt gespeeld door Hugh Dancy en wordt opnieuw voorgesteld als een man in het autismespectrum die zich in bijna bovennatuurlijke mate kan inleven in de acties van mensen. Als zodanig is hij van onschatbare waarde voor het Bureau vanwege zijn vermogen om het gedrag van seriemoordenaars te voorspellen door hun methodologie en motivaties te begrijpen, en ze praktisch in zijn hoofd te worden. Het is een geïnspireerde draai voor het personage, een die de show een fascinerend kader geeft om uit te werken in een tijd die overspoeld wordt met politieprocedures.
Hoofd Gedragswetenschappen Jack Crawford (een onberispelijke Lawrence Fishburne, naast andere fantastische toevoegingen, waaronder de altijd geweldige Gillian Anderson) merkt dat het wormen in de geesten van criminelen al snel een tol begint te eisen van Will's geestelijke gezondheid, wat Jack ertoe bracht hem door te verwijzen naar de beroemde Dr. Leraar voor therapie. Cool, verfijnd en verzameld, Mads Mikkelsen ruilt de bravoure van Hopkins' iconische uitvoering in voor een stille, kwaadaardige kijk op het personage dat heel goed de definitieve uitbeelding van de schurk kan zijn. Ja, hij is zo goed. Net als zijn personage bedient Mikkelsen het scherm met betoverende subtiele, en wanneer hij weg is, blijft zijn aanwezigheid hangen als een prikkelende, verstikkende wolk.
Van American Psycho tot Silence of the Lambs: Killer Performances in de bioscoop
Maar voor het niet-ingewijde oog geldt: hoe minder daarover wordt gezegd, hoe beter. Weet gewoon dat de relatie tussen Hannibal en Will alles is; Hannibal heeft een speciale voorkeur voor Will, omdat hij gelooft dat hij een uniek exemplaar is dat gelijk is aan zijn eigen unieke genie. Vanaf dat moment evolueert de show naar een eeuwigdurend kat-en-muisspel terwijl Will en Hannibal teder proberen elkaars valstrikken te laten struikelen (de finale van seizoen 2, naast vele andere opmerkelijke afleveringen, is een van de grootste hoofdstukken van televisie ooit gemaakt) terwijl ze seriemoordenaars voor de FBI ving.
Van torenhoge menselijke totempalen tot engelen waarvan de vleugels uitsteken als de gevilde huid van de slachtoffers, het tafereel van elke moordenaar is even opvallend grizzly als een echt kunstwerk. Het is een klein wonder hoe grafisch de show zou kunnen worden, vooral voor een show die in première ging op netwerk-tv, en de misdaden worden alleen maar bloediger en mooier naarmate de serie vordert in de 39 afleveringen.
Netflix dropt donkere seizoen 3 teaser, releasedatum
In die geest, Fuller's Hannibal had gemakkelijk voorbij kunnen lopen op vaag geserialiseerde moordenaar-van-de-week-verhalen die volgden op de onthulling van de onheilspellende Chesapeake Ripper. De show is echter zoveel meer dan dat. Hannibal leest als literatuur, elke regel van dialoog, elk chirurgisch vervaardigd schot dat lagen van motieven overspoelt met thematische beelden om van te genieten en te analyseren. De dromerige regiestijlen en cinematografie van de serie - gemakkelijk enkele van de beste die op film of tv zijn te zien - creëerden een liminale ruimte van het onbewuste waar psychopathie en verlangen hun verstrengelde staarten manifesteren. Een kijker weet misschien nooit helemaal wat de personages van de show denken, waardoor iemand gedwongen wordt om op hun bewolkte motivaties te projecteren vanuit de informatie die de atmosfeer biedt. Het is een masterclass in ambiguïteit waar acteren, regisseren, schrijven en alle andere filmische ambachten in complementaire harmonie samenkomen. En alsof dat nog niet genoeg was, zijn de wonderbaarlijke, angstaanjagend verleidelijke maaltijden en kookmontages van de show alleen al om voor te sterven.
Hannibal is rammelend, verrukkelijk, voortreffelijk, weelderig, weelderig, weelderig en verrukkelijk, een sprankelende, bloederige terreur die voortbouwt op alles wat Harris 'romans op tafel legden, en meer. Als je een liefhebber bent van schone kunsten of gewoon van goede televisie, dan heb je de ervaring van de onberispelijke show van Fuller te danken, vooral met de belofte van een mogelijk vierde seizoen aan de horizon nu Netflix de exclusieve streamingrechten in de Verenigde Staten heeft verworven.
Hannibal Lecter: The Cannibal's Movie & TV Timelines, Explained
