Er was een reeks succesvolle videogames van CD Projekt Red voor nodig om de wereld echt kennis te laten maken met Geralt of Rivia en The Continent -- deels omdat de The Witcher-romans van de Poolse auteur Andrzej Sapkowski pas lang na hun eerste release in het Engels zouden worden gepubliceerd -- en dat deden ze prachtig, vooral in de veelgeprezen The Witcher 3: Wild Hunt , die de wereld van The Witcher op een veel grotere schaal dan de games die eraan voorafgingen.
De onlangs uitgebrachte serie op Netflix heeft opnieuw geprobeerd The Continent tot leven te brengen, dit keer voor een live-action-aanpassing. Showrunner Lauren S. Hissrich heeft commentaar geleverd op het vaak vergelijken van de serie met de videogames - het zijn twee verschillende aanpassingen op twee verschillende media, geworteld in hetzelfde materiaal. Wat echt anders is, is de uitstraling.
Dus het lijkt erop dat al het andere hetzelfde zal blijven, maar dat betekent niet dat de meer oppervlakkige details van elke aanpassing moeten worden afgewezen.
Het vergelijken van de eigenlijke personages en verhalen heeft geen echt doel, maar omdat zo'n groot deel van het publiek van de Netflix-serie gamers zal zijn, is het de moeite waard om eens nader te bekijken hoe The Continent eruitziet in de show en het te vergelijken met de games. Immers, met zo'n rijke, meeslepende wereld in The Witcher 3 , zullen de videogames - met name de laatste in de trilogie - ongetwijfeld als referentiekader dienen voor tal van kijkers en de receptie van de serie bepalen.
Als het gaat om de presentatie van echte magie en monsters, kan de Netflix-serie zijn mannetje staan als hij tegen de videogames wordt gehouden. De show doet geen pogingen om het publiek te verblinden met vertoningen van magie, dus wat kijkers krijgen is een iets meer geaarde, maar even betoverende weergave. Waar portalen in de videogames fel branden, lijken de portalen in de serie gewoon de ruimte om hen heen te verstoren en te verwringen en het werkt net zo goed.
Dat wil niet zeggen dat de show in dat opzicht perfect is. Sommige monsters lijken niet in de wereld om hen heen te passen, puur vanwege de beperkingen van de digitale effecten van de serie, maar voor het grootste deel werkt het. De striga in de show is net zo angstaanjagend als The Witcher 3 's Kronen.
Dus de serie is goed begonnen, maar dat is niet alles wat er is om een fantasiewereld te bouwen. Er is meer nodig dan alleen geweldige ontwerpen en enkele digitale effecten om publiek te trekken.
wie zou dc of wonder winnen?
De wereld van Andrzej Sapkowski is groot en gevarieerd, maar kan worden onderverdeeld in een klein aantal opmerkelijke regio's: de noordelijke koninkrijken -- Temeria, Redania, Aedirn, Kaedwen, Lyria en Cintra -- in het noorden, het uitgestrekte Nilfgaardiaanse rijk tot het zuiden en de Skellige-eilanden in het westen. Elke regio heeft zijn eigen unieke cultuur en mensen, en dat wordt overduidelijk gemaakt in de games.
Door The Witcher 3 , zijn de noordelijke koninkrijken veroverd door koning Radovid V, waardoor Redania de grootste en meest prominente kracht is. Toch zijn er nog de overblijfselen van de oude facties, zoals de stijl en de vlag van Temeria. De toestand van de noordelijke rijken blijkt uit de manier waarop de mensen zich gedragen, kleden en spreken, wat eenvoudig kan worden samengevat door het te vergelijken met de typische weergave van de echte middeleeuwse samenleving en gebruiken in Europa.
batman de animatieserie chronologische volgorde
Skellige is een heel ander verhaal. De zeevarende krijgersmaatschappij afgebeeld in The Witcher videogameseries zijn sterk geïnspireerd op de Ierse en oude Scandinavische cultuur. Als dat niet duidelijk was uit de namen die werden gebruikt om belangrijke figuren en locaties op de Skellige-eilanden te labelen, dan wordt het aangetoond door hun unieke gebruiken, stijl - gekenmerkt door het overvloedige gebruik van bont - en accenten, die kunnen worden toegeschreven aan de feit dat ze een uniek dialect van Elder Speech spreken.
Wat betreft de sprekers van Elder Speech: ten slotte is er Nilfgaard. De eigenlijke regio wordt nooit echt verkend in de videogames. De Nilfgaardians worden voornamelijk afgebeeld als een bijna schimmige kracht uit het zuiden, die de soevereiniteit van de noordelijke koninkrijken bedreigt, dus de games verkennen alleen echt het leger. Verrassend genoeg is dat genoeg. De Nilfgaardians in de games worden afgebeeld met een aparte kledingstijl, een andere taal en, bij uitbreiding, verschillende accenten en een aantoonbaar andere reeks waarden dan hun noordelijke tegenstanders. Ze blijken hoe dan ook beschaafder of waardiger te zijn. Het is meer dan genoeg om Nilfgaardians te scheiden van de andere koninkrijken in The Continent.
Het is onredelijk om te verwachten dat een serie van acht afleveringen een wereld zal creëren die zo fijn gedetailleerd is als een reeks videogames die samen honderden uren beslaan. Maar met de aanwezigheid van tal van personages uit de noordelijke rijken, uit Skellige en uit Nilfgaard, moeten we op zijn minst genoeg verwachten om te illustreren dat de mensen van het continent anders en uniek zijn. Netflix's The Witcher zich inspant, daar bestaat geen twijfel over, maar uiteindelijk is het gewoon niet genoeg.
Er is één aflevering in het bijzonder, 'Of Banquets, Bastards and Burials', waar dit het duidelijkst is. Bij het banket ter ere van prinses Pavetta van Cintra zijn er figuren uit het hele continent, van Nilfgaard tot de noordelijke rijken. Die van Skellige zijn groot, gespierd en netjes gekleed en een van hen, Crach An Craite, blijkt een ander accent te hebben: Schots in plaats van Iers. Ondertussen is er niets dat de Nilfgaardiaan onderscheidt van de noorderlingen, behalve dat hij in het zwart gekleed is en de noorderlingen allemaal gekleed zijn in fijne blauwe en groene zijde. Net als de meeste anderen spreekt de Nilfgaardiaan zelfs het Engels van de koningin.
Ze zijn anders, maar alleen als je stopt om er echt naar te kijken. Dat is niet bepaald een wenselijke kwaliteit als immersie het doel is. Helaas is het een feit dat de culturen in de serie te goed met elkaar versmelten en de wereld, zoals afgebeeld in de show, er bijna onder lijdt.
Voor Netflix's The Witcher , het is pas het eerste seizoen . Er is veel dat het uitzonderlijk goed doet en het lijdt geen twijfel dat met voldoende tijd en een voldoende groot budget, de serie de videogames zal evenaren in zijn weergave van The Continent en zijn mensen.
The Witcher wordt nu gestreamd op Netflix, met Henry Cavill als Geralt van Rivia, Anya Chalotra als Yennefer van Vengerberg, Freya Allan als Ciri en Joey Batey als Jaskier.
