Welkom bij Adventure(s) Time's 139e aflevering, een blik op geanimeerde helden uit het verleden. Deze week neemt de manga-aanpassing van X-Men: The Animated Series een wending naar regelrechte gekkigheid. En als je suggesties hebt voor de toekomst, laat het me horen. Neem gewoon contact met mij op Twitter .
'The Unstoppable Juggernaut' van schrijfster Julianne Klemm heeft niet bepaald een hoge reputatie bij fans. Hoewel X-Men: de animatieserie wordt terecht beschouwd als een van de beste strip-naar-cartoon-aanpassingen ooit, en in veel ogen de definitieve incarnatie van de X-Men, deze specifieke aflevering die door velen als een mislukking wordt beschouwd. Serie-showrunner Eric Lewald is het daar niet mee eens, zo lijkt het, aangezien hij de zwakheden van de aflevering erkent wanneer hij elke aflevering in zijn boek vertelt, Eerder op X-Men .
X-Men: The Manga was een Amerikaanse herdrukreeks van de manga-aanpassing van de show, oorspronkelijk van de Japanse uitgever Bamboo Comics. In 1998 herdrukte Marvel de aanpassingen als: X-Men: The Manga . De eerdere nummers worden toegeschreven aan Hiroshi Higuchi, zoals vertaald door Mutsumi Masuda. Masuda bleef vertalingen verzorgen, terwijl de nieuwe cartoonist Uoriya Ohashi het verhaal overnam. Nummers #15 en #16 herdrukken de bewerking van 'The Unstoppable Juggernaut', nu getiteld 'Colossus'. Terwijl de vorige uitgaven in de richting van een actiegerichte manga-stijl gingen, waarbij slechts af en toe cartoonachtige poses werden aangenomen omwille van gags met één paneel, verschuift 'Colossus' abrupt de beelden van de strip.
De personages zijn nu schattige pluche poppenversies van de door angst geteisterde mutante helden. En hoewel de verandering in stijl misschien acceptabel was voor het eerste publiek van de manga, is het moeilijk voor te stellen dat Amerikaanse fans in de jaren negentig hierin meegaan. Als elk nummer van de manga er zo uit had gezien, zou Marvel het boek waarschijnlijk nooit in de Verenigde Staten hebben herdrukt. In westerse ogen lijkt het verhaal meer op een Mad Magazine parodie op de X-Men dan een X-Men-strip.
grote deining ipa
Misschien inspireerde de inhoud van de aflevering tot een verandering in de kunststijl van de manga. 'The Unstoppable Juggernaut', uitgezonden op 6 maart 1993, heeft op zijn minst een opwindend uitgangspunt voor fans. In de ruïnes van hun onlangs gesloopte huis ontdekken de X-Men dat Xavier vermist is, en een enorme voetafdruk wordt in het puin gedrukt.
Wolverine volgt deze afdrukken naar de stad, waar een reeks misverstanden de X-Men tegenover zowel Colossus (die in New York woont als een eenmans-sloopploeg, tot grote ergernis van een lokale vakbond) als de echte schurk van het stuk heeft gebracht. , de Juggernaut .
shiner bock review
Kijkers verwachtten optredens van beide fan-favoriete personages in de show. En gezien de trouw aan het bronmateriaal dat in eerdere afleveringen werd gepresenteerd, verwachtte het publiek memorabele introducties van Colossus en Juggernaut in deze wereld. Beiden hadden in het verleden geanimeerde optredens gedaan, maar nooit in de context van een echt getrouwe bewerking van de strips.
In brede zin presenteert de aflevering ware interpretaties van de personages. Colossus is fatsoenlijk en zachtaardig, ondanks zijn macht. En Juggernaut is een kleine pestkop, waarvan het team ontdekt dat het toevallig de stiefbroer is van hun mentor, professor Xavie r. Wat de continuïteit van de show betreft, was het een opluchting voor de kijkers om een oplossing te hebben voor de cryptische opmerking van Rogue in een vorige aflevering over de schade die Juggernaut aan hun landhuis had toegebracht. (Deze afleveringen werden aanvankelijk niet in de juiste volgorde uitgezonden, omdat FOX niet wilde wachten op een voltooide versie van 'The Unstoppable Juggernaut.')
De inhoud van het verhaal mist echter veel van de bedachtzaamheid of diepgang van de voorgaande afleveringen. In plaats van een intrigerende karakterhoek te verkennen, is dit een verhaal over... teamwerk. De X-Men vormen geen eenheid voor een deel van het verhaal en kunnen Juggernaut alleen verslaan als ze ervoor kiezen om samen te werken.
De boodschap is oubollig, maar om eerlijk te zijn, zou je kunnen stellen dat recente blockbusters zoals: De Wrekers hetzelfde thema behandelen. Het probleem is de uitvoering, die uit het hoofd is en het drama mist dat in eerdere afleveringen werd getoond. En de, nou ja, cartoonachtige voice-acting van Colossus en Juggernaut helpt daar niet bij. Het is ook twijfelachtig om het Juggernaut-debuut te hebben in een aflevering waarin zijn stiefbroer niet voorkomt. Zonder Xavier is Juggernaut een gigantische krachtpatser met een interessant beeld, maar verder weinig voor hem. Uiteindelijk is het een verhaal over de X-Men die een bankoverval stoppen... en X-Men-fans willen doorgaans geen verhalen over de X-Men die een bankoverval stoppen.
IJslandse geroosterde portier
ONTWERP-Y
De ontwerpen van de show zijn zo trouw aan de strips dat Colossus zelfs blauw haar heeft in zijn gepantserde vorm. (Blauw haar was decennialang een realiteit bij het publiceren van strips, omdat het tijdrovend was om echte zwarte inkt op de kunst aan te brengen. Dit is ook de reden waarom de zwarte delen van Spider-Man en Batman's kostuums al vroeg blauw werden.) Vreemd genoeg heeft Colossus zwart haar bij de presentatie als mens in de aflevering. Het lijkt erop dat ook het zwart schilderen van zijn haar in zijn gepantserde vorm niet moeilijk zou zijn geweest, aangezien hij zwart haar heeft voordat hij zich aankleedde.
De manga-aanpassing heeft een dramatische weergave van Rogue die Juggernaut's krachten steelt, misschien wel het meest opvallende beeld in een strip vol met hen.
CONTINUITYTEIT OPMERKINGEN
Gambit was aanwezig toen de X-Men landden bij de ruïnes van het landhuis in de laatste chronologische aflevering, maar ontbreekt hier. Doorgaans zouden afleveringen bepaalde X-Men laten vallen omwille van het animatiebudget en de duidelijkheid van de verhalen. Dit is echter mogelijk de enige keer dat de serie een personage uit het oog verloor tijdens zijn dagen van strakke continuïteit van aflevering tot aflevering.
Interessant is dat Gambit in de manga verklaart dat hij op vakantie gaat in de opening van het verhaal, en dan zonder echte uitleg terugkomt tijdens de laatste vechtscène. Het manga-script laat Wolverine ook spreken alsof hij in het verleden talloze keren met Juggernaut te maken heeft gehad, maar de aflevering presenteert dit als hun eerste ontmoeting.
Later in de aflevering maakt Colossus een opmerking over het vinden van zijn vermiste zus in Amerika. Dit is rood vlees voor stripfans, die de zus van Colossus kennen als de gemuteerde Magik - soms een onschuldig kind in de strips en soms een demonische tovenares. Dit plotpunt wordt nooit meer genoemd. Wanneer Colossus de volgende keer verschijnt in 'Red Dawn' van seizoen 2, is zijn zus Illyana bij hem in Rusland. Dit zou echter een vruchtbare voedingsbodem zijn voor alle 'onvertelde verhalen' die zich afspelen in de geanimeerde continuïteit. De manga geeft Colossus trouwens een eenvoudiger rechtvaardiging om zich niet bij het team aan te sluiten - hij is blut en moet blijven werken aan de constructie.
beste roger-afleveringen van Amerikaanse vader
OVER DE HOOFDEN VAN DE KINDEREN
Beast, wiens gevangeniscel naast Colossus staat, wordt gezien terwijl hij Henry Thoreau's leest Burgerlijke ongehoorzaamheid. Thoreau was een tegenstander van de slavernij en de Mexicaans-Amerikaanse oorlog die betoogde dat individuen niet mogen toestaan dat regeringen hun geweten terzijde schuiven, en dat door niets te doen het individu medeplichtig wordt aan het wangedrag van een regering. Dit is een verwijzing naar het tweede deel van de show, waarin Beast werd gearresteerd voor het infiltreren van een door de overheid gefinancierde anti-mutantenorganisatie.
GOEDGEKEURD DOOR UITZENDINGSNORMEN & PRAKTIJKEN
Wolverine kalmeert de censoren en merkt op dat Colossus de X-Men zou kunnen 'verspillen' - in plaats van 'doden' - als hij dat zou willen.
'Jullie AMERIKANEN ZIJN ALLEMAAL GEK!'
Het grootste probleem van 'The Unstoppable Juggernaut' is dat het niet voelt alsof... X-Men . Meer als een show die bijna weet hoe de strips moeten worden aangepast, maar nog steeds neigt naar een publiek dat te jong is om de kernthema's van het pand te waarderen. Momenten die gewicht aan het verhaal hadden kunnen toevoegen, zoals de goedhartige Colossus die wordt geconfronteerd met het feit dat hij echt de middelen van iemand anders om in zijn levensonderhoud te voorzien, wegneemt, worden eenvoudigweg terzijde geschoven. En het is niet zo dat de censuur een echt brutaal gevecht tussen het team en Juggernaut zou toestaan, dus de actie voelt ook te zuiver aan. Rogue's pijnlijke reactie op het absorberen van Juggernaut's bewustzijn is gedenkwaardig, en de aflevering geeft een vroege indicatie van waar Jean Gray toe in staat is, maar er is hier weinig anders dat een impact heeft. Als een aflevering zo'n eigenzinnige manga-aanpassing verdiende, zou het net zo goed deze kunnen zijn.
