Er is zo'n ongelooflijke gemeenschap om je heen anime omdat het echt voelt alsof er een show is voor elke interesse. Een van de meer populaire genres van de afgelopen jaren isisekai. Isekai toont het middelpunt van een personage dat wordt weggevoerd naar een nieuwe wereld, waarbij het typisch leunt in een fantasie- of MMORPG-omgeving.
Er zijn veel isekai-programmering die reiken naar laaghangend fruit, wat de reputatie van het genre tot op zekere hoogte heeft geschaad. Het is altijd een teleurstelling als moderne series die met een belofte beginnen, uiteindelijk niet aan de verwachtingen voldoen en onmiddellijk hun leeftijd tonen . Er zijn te veel shows om tijd te verspillen aan het saaie. Dan zijn er enkele recente isekai-shows die waarschijnlijk absoluut vermeden moeten worden.
10Het uitgangspunt van conceptie is een problematisch mijnenveld
Veel isekai-series kunnen lagere instincten omarmen en het is niet ongebruikelijk dat er een significante cross-over is tussen isekai en harem-anime. Dit kan zijn op een subtiele manier gedaan, maar Ontwerp , tot aan de titel toe, is bij elke beurt onsubtiel. Itsuki, een middelbare scholier, wordt getransporteerd naar de wereld van Gravania, een natie die wordt geplaagd door onzuiverheden die hij alleen kan oplossen door de productie van meer Star Children met de Star Maidens van het land. Een gebrek aan verhaal- en plotprogressie maakt Ontwerp voel me nog meer onnodig en opgeblazen.
black label bier recensie
9Isekai Cheat Magician is een saaie powerfantasie die niets nieuws biedt aan het genre
Isekai Cheat Goochelaar zou een lonende isekai-anime kunnen zijn als het de enige is die bestaat, maar iedereen met een vage bekendheid met het genre zal met zijn ogen rollen bij de checklist met stijlfiguren. Twee gewone middelbare scholieren, Taichi en Rin, zijn plotseling in een... fantasiewereld vol magische krachten en wezens. Een deel van het plezier achter de isekai-serie is om te zien hoe de helden op natuurlijke wijze sterker worden en Isekai Cheat Goochelaar ontbeert dat plezier vanwege de manier waarop het vanaf het begin zijn hoofdrolspelers maakt.
8De meester van Ragnarok en zegen van Einherjar gaat over in afgeleid haremvoer
De meester van Ragnarok en zegen van Einherjar is een teleurstellende isekai misfire. Onder verschillende omstandigheden zou het een originele serie kunnen zijn die de stijlfiguren van het genre probeert uit te dagen. Echter, De meester van Ragnarok begint op bekend terrein wanneer Yuuto, een tiener, in een mysterieuze wereld belandt waar hij wordt beschouwd als een relikwie vanwege de kennis die hij op zijn smartphone heeft.
Helaas wordt deze hoek minder belangrijk ten gunste van typische harem-shenanigans. De meester van Ragnarok zit ook vast met grote hoeveelheden luie CG-animatie , die de look van de anime naar beneden halen.
7Houd je van je moeder en haar tweevoudige aanvallen met meerdere doelen? Tenen een gevaarlijke lijn
Houd je van je moeder en haar tweevoudige aanvallen met meerdere doelen? is een isekai-serie die ervoor kiest om in een ongemakkelijk gebied te leven. Er is eigenlijk een subversief uitgangspunt in de kern waar een moeder en zoon worden weggevoerd naar een nieuwe wereld, alleen voor de zoon om dat te beseffen zijn moeder is de sterstrijder en hij is gewoon haar back-up. Mamako Oosuki, de moeder in de vergelijking, is een absoluut genot, maar de riskante spanning die het creëert terwijl ze voor haar zoon wordt tentoongesteld, houdt de isekai-anime consequent tegen.
6Arifureta: van alledaags tot 's werelds sterkste condenseert teveel materiaal in één seizoen
Arifureta: van alledaags tot de sterkste ter wereld is een van de grotere teleurstellingen als het gaat om moderne isekai anime-series. De lichte roman aanpassing onderzoekt een hele klas die naar een nieuwe wereld wordt getransporteerd, alleen voor de zwaksten van het peloton om achter te blijven, dus neemt hij het op zich om sterker te worden en zijn leeftijdsgenoten te overtreffen. Het verkeerd omgaan met Arifureta is het resultaat van de anime die jaren aan inhoud in slechts 13 afleveringen probeert te proppen. Arifureta verliest daardoor al zijn nuance en verandert in een gehaaste puinhoop die algemener aanvoelt dan zou moeten.
hoeveel priming suiker voor 5 gallons bier?
5Wonderkinderen op de middelbare school hebben het gemakkelijk, zelfs in een andere wereld hebben personages gevaarlijk overmeesterd
Er is een dwang in anime voor iedereen om krankzinnige niveaus van macht te bereiken, maar deze ontwikkelingen missen elk gewicht als ze gehaast zijn. Wonderkinderen op de middelbare school hebben het makkelijk in een andere wereld is nogal openhartig met zijn uitgangspunt, dat de zeven hoofdpersonages de grenzen van geloofwaardigheid verleggen met hun niveaus van kracht.
Deze leerlingen staan aan de top van hun klas en zodra ze deze fantasieconstructie betreden, blijven ze alleen maar uitblinken en de wereld veranderen naar hun beeld. Elke opschorting van ongeloof wordt onmiddellijk verwijderd en het publiek weet dat deze personages altijd zullen winnen.
4In een andere wereld met mijn smartphone wordt snel overbodig
In een andere wereld met mijn smartphone is soms verbijsterend omdat er, ondanks de titel, andere isekai-anime zijn die meer doen met hetzelfde uitgangspunt. Touya wordt wakker in een fantasierijk nadat hij zogenaamd sterft in de echte wereld en plotseling is hij populairder dan ooit tevoren. Touya concentreert zich op het feit dat zijn smartphone met hem wordt overgedragen, maar deze technologie wordt al snel een bijzaak omdat Touya magie kan hanteren en uitstekende vechtvaardigheden heeft. Het is alsof de isekai-anime onmiddellijk wil veranderen waar het over gaat en zich gewoon overgeeft aan standaard harem-tropes.
3Hoe je een demonenheer niet oproept, wordt snel een cliché
Hoe een demonenheer op te roepen? omarmt 'fanservice' en enkele van de onzedelijke nietjes die het isekai-genre omringen. Dit is prima met mate, maar Hoe een demonenheer niet op te roepen? schept een gevaarlijk precedent dat zijn potentieel in een hokje plaatst. Er zit een verhaal verstopt in Hoe een demonenheer niet op te roepen? , maar de serie is tevreden om de personages gewoon onnodig gedrag te laten vertonen en zich te koesteren in de ongemakkelijke energie. Er wordt niets gedaan in Hoe een demonenheer niet op te roepen? dat is nog niet gedaan in at minstens een dozijn andere isekai-series .
oprichters barrel runner
tweeDeath March To The Parallel World Rhapsody brengt niets origineels op tafel
Dodenmars naar de Parallel World Rhapsody is een ander slachtoffer van de oververzadigde aard van het isekai-genre. Dodenmars vindt zijn weg door te voldoen aan standaard genre-toetsstenen, zoals de MMORPG-instelling die fungeert als de instelling van de show. Bovendien is Ichiro Suzuki een saaie hoofdrolspeler die overweldigd en verder ontwikkeld is. Dit maakt de harem die hem omringt nog vervelender en deze hormonale capriolen gaan meestal ten koste van de feitelijke voortgang van het plot. Het is een isekai-serie die tevreden is met het feit dat er maar heel weinig gebeurt.
1Seven Senses Of The Re'union vermengt zich met de menigte en verliest zijn stem
Een steeds vaker voorkomende trope binnen het isekai-anime-genre is dat personages worden weggevoerd naar een aantal verschillende videogameconstructies, zoals de wereld in een MMORPG-titel. Seven Sense of the Re'union kijkt naar een groep vrienden van een MMORPG-clan die wordt teruggetrokken in de digitale wereld zodra de game enkele jaren later terugkeert. Er is een meeslepende mysterieuze hoek aan Seven Sense of the Re'union over waarom deze oude vrienden zijn herenigd, maar het handelt nog steeds in typisch isekai-territorium waar het uitwisselbaar lijkt met veel van de andere MMORPG isekai-inhoud.
