WAARSCHUWING: Het volgende bevat een bespreking van kindermishandeling en zelfmoord.
Anime zit vol met stijlfiguren , maar geen enkele is zo gewoon als de geharde hoofdpersoon die een traumatische jeugd herbergt die wordt doorgebracht met gewelddadige ouders. Deze ouders worden soms de schurk van de hoofdpersoon, en het publiek kan flashbacks van de fysieke en mentale mishandeling herbeleven via traumatische herinneringen.
Als het erop aankomt en de hoofdrolspeler uiteindelijk de ouder (s) confronteert met hun gedrag, draaien de meeste anime een 180 en dwingen ze door een gehaaste verlossingsboog. Het publiek en de hoofdrolspeler komen er vaak achter dat het misbruik van de ouders gewoon uit misplaatste liefde was. Met een wassing van heilige verlichting en droevige muziek dwingt de anime vervolgens een vergevingsverhaal af. Dit is fout; anime moet stoppen met het excuseren van beledigend gedrag en vreselijk ouderschap en hun acties onder het tapijt vegen in het belang van 'gelukkige gezinnen'.
Vreselijke ouders overspoelen de wereld van anime, en de lijst met series die de trope bevatten, bevat enkele zware hitters, zoals Saki Arima uit Jouw leugen in april , Endeavour van Mijn Held Academia , Hiashi Hyuga uit Naruto , Hanesaki Uchika uit Hanebado , Asami Nakiri uit Voedsel oorlogen! en Hiromi Shiota van Moordklas . Van het slaan van hun kinderen voor een gemiste pianonoot tot het in de steek laten van hun kinderen om ze een betere badmintonspeler te maken, deze ouders laten hun kinderen onbeschaamd emotionele en fysieke littekens achter.
Terugkomend op enkele van de eerder genoemde animes, kon Kousei Arima de piano niet horen vanwege stress. Shoto Todoroki werd geslagen en geduwd tot het punt van braken. Nagisa Shiota was borderline suïcidaal en Erina Nakiri bleef achter met ernstige voedselproblemen. De impact van deze gewelddadige opvoedingsstijlen zorgt ervoor dat deze personages getraumatiseerd zijn, waardoor ze verschillende afleveringen moeten doorbrengen om hun verleden te overwinnen en een gezond zelfbeeld te ontwikkelen.
Ondanks de schade die deze vreselijke ouders aanrichten, zijn de meeste anime vastbesloten om het idee door te drukken dat kinderen hun ouders moeten vergeven. Saki Arima uit Jouw leugen in april is een flagrant voorbeeld, waar we haar Kousei bloedig zien slaan en tegen hem zien schreeuwen voor kleine fouten. Kousei moet de gevolgen hiervan verwerken gedurende zes afleveringen waarin hij nachtmerrieachtige visioenen van haar heeft die hem ook beletten de piano te horen. Hoewel Saki dood is en zich niet kan verontschuldigen bij Kousei, schildert de anime haar in één visioen met een engelachtige halo, en haar acties worden weggeredeneerd als uitingen van liefde. Zo wordt Kousei's trauma tot een minimum beperkt en wordt van hem verwacht dat hij zijn moeder ter plekke vergeeft omdat ze het beste voor hem wilde.
Misbruik en traumatische ervaringen kunnen een grote impact hebben op het verhaal dat een serie probeert te vertellen, maar de constante wens om misbruikers een verlossende boog te geven is frustrerend. Er zijn ook gevallen van verlating, waarbij een anime de keuze kan maken als een ouder die hun kind onbaatzuchtig beschermt tegen hun duistere gewoonten. Hoewel ze hun tekortkomingen erkennen, zou dat zelfbewustzijn niet voldoende moeten zijn om bepaalde voorbeelden te verontschuldigen.
Voorbeelden variëren van Hiashi Hyuga van Naruto, die Hinata vrolijk uit zijn binnenste cirkel schopt zodat 'ze sterker kan worden', tegen Hanesaka Uchika van Hanebado Ayano verlaten en een ander kind adopteren - allemaal in de naam van het verbeteren van het badminton van haar dochter. Geen van beide ouders verontschuldigde zich voor hun acties, en de twee series glijden graag voorbij zonder ze verder te onderzoeken.
Zowel het publiek als de hoofdrolspelers worden vaak gedwongen de ouders te vergeven of te begrijpen waarom hun verkeerde keuzes zijn gemaakt - soms vanwege hun eigen misbruik. Anime heeft een grote invloed op een groot, wereldwijd publiek en zou niet moeten normaliseren of manieren moeten vinden om bepaald gedrag te rechtvaardigen. Slachtoffers zijn niet verplicht om hun misbruikers te vergeven en misbruikers moeten erkennen wat ze hebben gedaan en op zijn minst proberen zichzelf te verbeteren. De neiging om het gezin te behouden kan schadelijk zijn.
Een anime die gewelddadig ouderschap beter aankan dan de meeste is Mijn Held Academia . Endeavour wordt door veel fans gehaat omdat het het schoolvoorbeeld is van een beledigende anime-ouder. Hij had kinderen met zijn vrouw om een kind te fokken dat in staat was All Might te overtreffen, zijn kind te slaan en zijn vrouw te traumatiseren. Endeavour gebruikt de mensen om hem heen om zijn egoïstische dromen te voeden, en hij is onvergeeflijk, nietwaar?
Mijn Held Academia zegt ja, Endeavour is onvergeeflijk en geeft hem een verhaal om dat uit te beelden. Later, als Endeavour de fout van zijn wegen begrijpt, dwingt de anime Shoto en de rest van de familie niet om de vurige held te vergeven. In plaats daarvan geeft Endeavour zijn fouten toe en belooft Shoto dat hij een beter mens zal worden en een apart huis zal kopen voor zijn vervreemde vrouw en familie. Dit is een verfrissende kijk die de slachtoffers de macht teruggeeft en weigert de acties van Endeavour te excuseren.
Andere anime-series hebben een hint nodig van Mijn Held Academia en stop met het verontschuldigen van kindermishandeling. Beledigende ouders hebben nooit gelijk, en het is een slechte smaak dat het medium hun gedrag voortdurend vertroebelt en het publiek dwingt te vergeven en te vergeten. Misbruik laat emotionele en fysieke trauma's achter, en het wordt tijd dat anime dit probleem niet meer luchtig wegwuift.
Als u of iemand die u kent te maken heeft met huiselijk geweld, kunt u gratis bellen met de 24-uurs Nationale Hulplijn voor Huiselijk Misbruik op: 0808 2000 247 . Voor een lijst met crisismeldpunten, Klik hier .
Voor meer informatie over de waarschuwingssignalen en preventie van zelfmoord, Klik hier . Als u of iemand die u kent in emotionele nood verkeert of zelfmoord overweegt, bel dan de Nationale reddingslijn voor zelfmoordpreventie op 1-800-273-TALK (8255). Als u buiten de VS woont, Klik hier voor een lijst met internationale hotlines.
