Wanneer Assassin's Creed-syndicaat werd uitgebracht in 2015, de franchise bevond zich midden in een overgangsperiode. Het probeerde niet alleen terug te stuiteren na de after negatief ontvangen Assassin's Creed Unity , maar het was ook de laatste game die de actie-adventure-richting van de derde persoon gebruikte voordat hij overging op een RPG-stijl. Vanwege het tijdstip, Syndicaat is op een rare plek: het is leuk genoeg om te spelen, maar niet belangrijk genoeg om op te vallen. Na zes jaar is het echter duidelijk dat de game een geweldige herinnering is aan hoe leuk de Moordenaars gelofte franchise kan zijn.
magische hoed #9 abv
Syndicaat 's verhaal heeft geen grotere betekenis voor de hedendaagse strijd van de Assassijnen Broederschap en de Tempeliersorde. In plaats daarvan voelt het als een levensecht avontuur in de wereld van Moordenaars gelofte . Maar wat het verhaal een grotere impact mist, maakt het goed met paaseieren uit eerdere avonturen. De grootste is een niveau waar spelers het huis van . kunnen verkennen Assassin's Creed IV: Black Flag hoofdrolspeler Edward Kenway . Het niveau verkent een voorheen onbekend deel van het leven van het personage, terwijl ook het hoofdverhaal van de game vordert.
Assassin's Creed-syndicaat reageerde ook op kritiek op Eenheid door wijzigingen aan te brengen in het vechtsysteem. In Eenheid , spelers vochten door Arno's verhaal met een parry in plaats van een tegenknop. Dit maakte gevechten ingewikkelder, maar gezien de buggy-status van de game bij de lancering, veroorzaakte het uiteindelijk meer problemen dan het waard was. In antwoord, Syndicaat opnieuw een tegenknop geïntroduceerd en gevechten aangepast om meer op te lijken Assassin's Creed III en Zwarte vlag . Een neveneffect van deze verandering was dat spelers eraan herinnerd werden hoe de oudere titels voelden, wat een aangenaam gevoel van nostalgie opleverde.
In de loop van de Moordenaars gelofte games, gevechten zijn geëvolueerd om minder zorgeloos en strategischer te zijn. In Walhalla , is het veel voordeliger om te wachten op een geschikt moment om toe te slaan, want er is een staminabalk die ervoor zorgt dat spelers niet de strijd aangaan en een levelcap die bepaalde tegenstanders veel uitdagender maakt dan andere. Hoewel het nog steeds vermakelijk is, creëert dit meer een leercurve dan de oudere titels hadden.
lagunitas een beetje sumpin sumpin
Wat echter het meest cruciaal is bij het maken? Assassin's Creed-syndicaat een leuke ervaring zijn de hoofdrolspelers, Jacob en Evie Frye. Vanaf het begin is het duidelijk dat deze tweeling ervan houdt om moordenaars te zijn en de code tot het einde zal respecteren. Hun relatie als broers en zussen maakt hun geestige geklets leuker en interessanter om naar te luisteren, en dit is iets wat de andere moordenaars niet hebben gehad. Meest Moordenaars gelofte hoofdrolspelers zijn somber en gericht op het zoeken naar gerechtigheid of wraak. Zelfs Ezio Auditore ontkomt niet aan het stigma rond de hoofdrolspelers. Gelukkig vertegenwoordigen de Frye-tweeling een ander type moordenaar die de ruwe setting van Londen uit het tijdperk van de industriële revolutie weerspiegelt.
Terwijl Assassin's Creed-syndicaat is niet de meest memorabele inzending in de franchise, het compenseert het gebrek aan algemene impact door een geweldige en leuke ervaring te bieden. Van de gameplay en het verhaal tot de personages, Syndicaat herinnert de spelers eraan dat de franchise plezier kan hebben, ondanks dat de meeste inzendingen donker en serieus zijn.
staalreserve pils met hoge zwaartekracht
