Furries hebben dit jaar veel om enthousiast over te zijn. Na de komst van de diep verontrustende katten , anime heeft de speling opgepikt voor hoogwaardige harige inhoud. Beestars, BNA: Gloednieuw dier en nu GLEIPNIR hebben harige geanimeerde inhoud geleverd voor fans die gewoon willen zien hoe mensachtige dieren op soms erotische manieren met elkaar omgaan. GLEIPNIR in het bijzonder is opmerkelijk omdat het een cartoonachtig bontpak biedt dat niet lijkt op degene die op harige conventies worden gedragen en het aangaan ervan tot een erotische ervaring maakt.
Anime en harige fandom zijn geen nieuwe bedgenoten. Netflix zag eerder succes met Aggretsuko . Welke impact zal deze nieuwe golf hebben op de harige cultuur en zijn mainstream aantrekkingskracht? Het is mogelijk dat veel anime-fans na het consumeren van deze drie series door het konijnenhol tuimelen en aan de andere kant uitkomen voor een bontpak.
Harige cultuur
De oorsprong van harige fandom is terug te voeren op fanculturen rond tekenfilms met schattige dierenkarakters. Het verscheen voor het eerst in zijn huidige vorm tussen de jaren 1982 en 1984, hoewel fans debatteren over welke jaren het precies is ontstaan . Een van de oudste shows die wordt genoemd als een belangrijke inspiratiebron voor de proto-harige fandom zijn anime. Kimba de witte leeuw en De geweldige 3 zijn anime uit de jaren '60 met voornamelijk pratende dieren die op avontuur gaan. Terwijl Kimba de witte leeuw is de meest bekende van de twee, The Geweldig 3 is opmerkelijk vanwege de manier waarop de proto-harige fandom de serie heeft verspreid. Het werd genoemd en gesyndiceerd dankzij lokale studenten, radio-dj's en theaterploegen, van 1967 tot 1975.
De luchtdata overlapt aanzienlijk met andere grote stukken harige inhoud. Strips zoals Fritz de kat, Howard de eend of Luchtpiraten Funnies en films zoals Disney's Robin Hood ze inspireren allemaal de harige cultuur nog verder, wat leidt tot Reed Waller en Ken Fletcher's Vootie ('het fanzine van het Funny Animal Liberation Front,' in hun eigen woorden) en later Steve Gallacci's kunstwerkshow op de NorEasCon II World Science Fiction Convention in Boston in 1980. Gallaci's kunst bevatte veel antropomorfe dieren in fantastische omgevingen, die openbarsten discussie over de verspreiding van dieren in genrefictie. Kort daarna begon de harige fandom samen te smelten.
Na de coalitie ging harige fandom actief op zoek naar meer inhoud om hen aan te spreken, en velen gingen door met het zelf maken van de inhoud. Hoewel een deel ervan zeer gefetisjeerd was, bleken andere werken mainstream aantrekkingskracht te hebben. Usagi Yojimbo, Teenage Mutant Ninja Turtles, Redwall en meerdere Disney-animatieprogramma's van De Dagobert Duck-serie 'Ducktales naar Goof Troop gelijk maken Waterspuwers sprak het reguliere publiek aan, terwijl het nog steeds inhoud bood die zowel gevestigde furries vermaakte als nieuwe mensen aantrok.
Zullen Beaststars mensen furieus maken?
De meeste van de grote boeken, films, strips en animatieseries die werden omarmd door de harige fandom zijn bedoeld voor het reguliere publiek, vooral die gericht op kinderen of tieners die de overgang van de adolescentie maken. GLEIPNIR is een gewelddadige, wrede horror-anime, terwijl BNA zal pas later dit jaar beschikbaar zijn in de Verenigde Staten op Netflix. Hierdoor heeft geen van beide de mainstream genoeg bereikt om het harige fandom als geheel te beïnvloeden. Vooralsnog spreken deze vooral furries aan die al weten wat ze lekker vinden.
Hetzelfde kan niet gezegd worden voor Beastars , die sinds de internationale Netflix-release een mainstream-hit is geworden. Beastars is in veel opzichten verwant aan veel van de opstandige undergroundstrips uit de jaren 70 die antropomorfisme channelden als een manier om cartoonmedia te hekelen. Vooral de Air Pirates Funnies namen dieren die ze identificeerden als Disney-centrisch en plaatsten ze in expliciete seksuele posities om ze te parodiëren en te bespotten. Dit leidde tot een beroemde rechtszaak in 1971 waarin: The Walt Disney Company klaagt maker Dan O'Neill aan vanwege zijn inhoud .
Beastars , op dezelfde manier, is een serie waarin herbivoren en carnivoren worden verdeeld door sociale scheidslijnen, met de nadruk op Legoshi, een verlegen maar grote wolventiener, en Haru, een seksueel actief konijn. Dit deed veel westerse kijkers denken aan Disney's Zootopia , die ook een samenleving kenmerkte die was verdeeld tussen herbivoren en carnivoren, evenals een vrouwelijk konijn en een mannelijke carnivoor (een vos in Zootopia , een wolf in Beastars ) samenwerken ondanks maatschappelijke spanningen. Natuurlijk, de cast van Zootopia snapte het niet zoals de cast van Beastars doet.
Het is heel goed mogelijk Beastars , met zijn mainstream aantrekkingskracht, zou veel nietsvermoedende fans kunnen veranderen in furries die dan op zoek gaan naar meer soortgelijke inhoud, zoals GLEIPNIR . De tijd zal leren of deze gladde helling voldoende is om tegen te gaan hoeveel mensen het furrydom daarna hebben afgezworen katten .
