Na een succesvolle vijfjarige run, HBO's Boardwalk Empire kwam tot een einde in 2014. Het historische drama draaide om Nucky Thompson (Steve Buscemi), een politieke baas van Atlantic City, New Jersey, tijdens het verbodstijdperk.
Terwijl zowel echte als volledig fictieve gangsters en politici bestaan in de wereld van Boardwalk Empire , tot op zekere hoogte blijft de show redelijk historisch accuraat. Het meest opvallende historische vertrekpunt is echter het karakter van Buscemi. Hoewel Nucky losjes is gebaseerd op de echte Atlantic City Republikein Enoch L. Nucky Johnson, nam de serie grote creatieve vrijheden in termen van verhaallijn en fysieke verschijning van het personage.
Het fysieke uiterlijk van Nucky Thompson
Hoewel de twee mannen niet op elkaar lijken, bleek een vergelijkbare lichamelijkheid niet echt een zorgwekkende factor te zijn bij het casten van de serie. Tijdens de beginfase heeft James Gandolfini ( The Sopranos ) kwam zelfs ter overweging. 'James Gandolfini was een van de eerste mensen over wie we spraken, showrunner Terence Winter uitgelegd. 'Niet alleen omdat ik net met hem had gewerkt, maar omdat hij zo'n ongelooflijke gelijkenis vertoonde met de echte Nucky.' Na wat wikken en wegen hebben Winter en producer Martin Scorsese uiteindelijk hun zinnen gezet op Buscemi.
Nucky Johnson is in wezen het fysieke tegenovergestelde van Nucky Thompson van Buscemi. Terwijl Thompson mager, bescheiden en zachtaardig is, was Johnson lang, zwaar en veeleisend. Afgezien van het uiterlijk en een paar persoonlijkheidskenmerken, is de ultra-uitbundige levensstijl die de echte Nucky leidde, ongelooflijk nauwkeurig voor die in de serie. Dat omvatte het geven van extravagante geschenken aan zakenpartners en hun vrouwen, alleen het dragen van eersteklas pakken en het verdienen/uitgeven van buitensporige hoeveelheden geld. Thompson droeg ook vaak een rode anjer in zijn revers - een alom bekend handelsmerk van de echte Nucky.
Nucky Thompson's bendebetrokkenheid
Gedurende de jaren twintig had Nucky Johnson losse associaties met gangsters van grote namen en afpersers zoals Al Capone, Arnold Rothstein, Frank Costello en Lucky Luciano, maar hij was nooit direct betrokken bij bendeoorlogen. naar verluidt , Johnson heeft nooit iemand neergeschoten of bevolen om iemand neer te schieten. In plaats van om te gaan met een fysieke woordenwisseling, zou Johnson iedereen die hem in de weg stond financieel of politiek ruïneren. Degenen die als onbetrouwbaar werden beschouwd, verloren bijvoorbeeld vaak hun baan of een vergunning die ze hadden, terwijl degenen die Johnson boos maakten, werden onderworpen aan invallen en sluitingen.
Geweld is echter een verwacht hoofdbestanddeel van elke gangster-tv-show of -film, en promenade is niet anders. In bijna elke aflevering van het misdaaddrama staat geweld centraal, en vaker wel dan niet worden de handelingen uitgevoerd door Thompson zelf of door een van zijn trouwe handlangers. promenade portretteerde ook de vorming van de 'Big Seven Group', een organisatie die in het echte leven bestond en waartoe Johnson behoorde.
De dood van Nucky Thompson
Het meest drastische verschil tussen Thompson en Johnson is echter hoe elke man zijn maker ontmoette. In het echte leven , Johnson's immense macht begon geleidelijk te vervagen, en in zijn latere jaren stond de slonzige politieke figuur onder verschillende federale onderzoeken. Na een paar mislukte pogingen werd Johnson uiteindelijk in 1939 aangeklaagd wegens belastingontduiking. Hij werd in 1941 berecht, veroordeeld tot 10 jaar gevangenisstraf en na een pleidooiovereenkomst te hebben gesloten, diende hij er vier uit. Johnson zou op 85-jarige leeftijd een natuurlijke dood sterven.
In schril contrast hiermee, het vijfde en laatste seizoen van promenade vond plaats in 1931. Om losse eindjes aan elkaar te knopen en de seriefinale wat spannender te maken, werd Thompson dodelijk neergeschoten door Tommy Darmody (Travis Trope), de zoon van Jimmy Darmody , Thompsons voormalige beschermeling. In de scène voorafgaand aan de dood van Thompson spreekt zijn moeder (Gretchen Moll) met de jonge Tommy, een voorbode van de gebeurtenissen die komen gaan.
bell's oberon recensie
