Om Ralph Waldo Emerson te citeren: Als je een koning aanvalt, moet je hem doden. Waarom citeren we poëzie? Omdat er iets moet gebeuren aan The Burger King (ja, zijn naam is .) dat lui), en misschien kan de magie van verzen hem helpen om hem te verbannen.
De mascotte van Burger King, een van de grootste fastfoodketens ter wereld, de King slaagt er op de een of andere manier in om griezeliger te zijn dan Ronald McDonald, die er opmerkelijk uitziet als HET is Pennywise. We zouden meer onder de indruk zijn als we niet zo bang waren.
Waar kwam de vlezige monarch vandaan? Waarom wordt hij nog steeds actief gebruikt voor reclame, en niet alleen voor een deel van de vreemde geschiedenis van reclame? Waarom is zijn hoofd zo ontzettend groot? Wat is de deal van deze man? Er komt veel meer bij kijken dan je zou denken.
Aangezien het sinds 1954 de naam Burger King draagt, is het vrij duidelijk dat royalty's op een gegeven moment in de reclame van Burger King zouden verschijnen. Er was een Burger King-personage in commercials van de restaurantketen restaurant gedurende de jaren zeventig. Als je ze nu bekijkt, zou het grote verschil met de moderne versie van de Burger King meteen duidelijk moeten zijn: de oude versie heeft een vrij normaal formaat hoofd. De oudere commercials zien er nu ongelooflijk cheesy uit, maar hij ziet er in ieder geval niet uit alsof hij zo'n groot ego heeft dat zijn hoofd letterlijk opgeblazen is.
Die toevoeging kwam veel recenter en zou in feite inflatie kunnen hebben veroorzaakt - van ballonnen, niet van ego's. Naast die reclames uit de jaren zeventig was het niet ongebruikelijk dat sommige Burger King-restaurants iemand in het King-kostuum buiten hadden, goochelen en ballondieren uitdelen. Blijkbaar waren er King-koppen gemaakt om in een heliumtank te passen, zodat je ballonnen kon vullen door een gat in de mond van de Burger King (hoe meer we dit uitleggen, hoe enger het allemaal wordt).
Begin jaren 2000 wilde Burger King zijn reclame nieuw leven inblazen. Het verhaal gaat dat een van de leidinggevenden bij Crispin Porter + Bogusky , het bureau dat werd ingehuurd voor deze reclamecampagne, vond een van die hoofden op eBay terwijl ze op zoek waren naar inspiratie. Ze kochten het, bewaarden het in hun kantoren en zochten er inspiratie op totdat ze werden geïnspireerd om het onderdeel te maken van de reclamecampagne.
Zo werd de groothoofdige koning geboren. De eerste van zijn commercials , na opnieuw gelanceerd te zijn in 2004, gaat over een man die wakker wordt en de Burger King naast hem in bed vindt. De Burger King geeft hem een broodje ontbijt en ze lachen. Echt, dat is de reclame. Dit lanceerde een reclamecampagne die Burger King tot nu toe heeft gebruikt, toch?
Eigenlijk niet. Het bedrijf gestopt met het gebruik van de Burger King? in 2011 om wat de meest voor de hand liggende reden ter wereld lijkt: hij is ongelooflijk griezelig. Een verandering in een reclamebureau en bedrijfsleiding leidde tot een andere aanpak. Om Josh Kobza te citeren, de toenmalige CFO , We hebben het griezelige koningspersonage dat de neiging had om vrouwen en kinderen af te schrikken, weggedaan. In elke verstandige wereld zou dat het einde zijn geweest.
Dat was het niet. Het enige consistente aan Reclame van Burger King is dat het zowel inconsistent als besluiteloos is. De reclame nam op dit moment een wending voor de nog vreemdere, wat niet eens mogelijk had moeten zijn. burger King bracht de koning terug in 2015 door... boksen. In de aanloop naar het gevecht tussen Manny Pacquiao en Floyd Mayweather, wat gemakkelijk de meest opvallende bokswedstrijd in jaren was, betaalde Burger King $ 1 miljoen om de koning deel te laten uitmaken van Mayweather's entourage.
Dit kreeg een hoop publiciteit, sommige goed (Wow, ze brachten de koning terug!) en sommige slecht (Waarom de man kiezen met veroordelingen voor huiselijk geweld?), ongeveer geen van allen waar het een substantiële opmerking over maakte. Het meeste wat het zei was een cryptisch, we noemen hem niet voor niets de koning, wat ongeveer niets verklaarde.
Dit zette een vreemde toon voor de reclame van Burger King die tot nu toe is doorgegaan: oneerbiedig en een beetje agressief. Het bedrijf heeft zijn advertenties opgebouwd uit het nemen van swipes naar concurrenten en gewoon zo raar zijn als het voelt alsof het ermee weg kan komen. Hoewel sindsdien niets zo'n negatieve publiciteit heeft gekregen als de associatie met Floyd Mayweather, is de houding van het ontbreken van commentaar op de situatie tot op de dag van vandaag voortgegaan. Combineer dat met hoeveel hij je nachtmerries zal achtervolgen, en je hebt de griezeligste mascotte in fastfood, die gewoon niet het fatsoen kan oproepen om weg te blijven.
